29/12/10

Milagre de L Nino Jasus (cuncurso)



Sue bida nun yera fácele. Habie-se casado contra la buontade del. L pai amponira-le l home que eilha nun querie. Apuis de lhebar alguns bofetones aceitou la sue sorte. Dezuito anhos, tan nobica! Nunca haberie de squecer l grande amor de la sue bida, l sou Balentin. Muitos suonhos, tantos subressaltos. Tanta beç spertaba cun sudores frius. Bie al sou Balentin a ser spetado por ua baioneta i un bózio de delor fazie-la sentar-se anriba la cama. Sudores frius agarrában-se-le al cuorpo. Nuites sien cuonta ls suonhos nun le dában assossego. Nuites habie an que l suonho yera mais suable. Eilha i Balentin corrien lhadeira abaixo. Todo l cabeço berdegada. Las bides yá todas chenicas de fuolhas amostrában l berde de la sprança. Paredones atrás de paredones mais parecien scaleiras atapetadas. Solo mais tarde, apuis de benir a morar pa l outro lhado de l riu ganhará cuncéncia i poderá ber la grandura i fermosura de l sou Cabeço. Cabeço Bandeira. La corrida ampeçaba a la punta de riba de l Cabeço i solo acababa chegados a la bordica de l riu. Apuis, sentában-se a çcansar i a apanhar fuolgo. Ampeçaba agora l jogo. A ber quien mais chimpas fazie. Bolar pedricas lisicas antes de seren angulhidas pula auga de l riu. Rie-se muito. Habie sido mui feliç. Habie tubido ua mocidade de muita alegrie.
Hai quien diga que ls purmeiros anhos de bida son ls mais amportantes. Lhembra-se mui bien de ir jogando l chupé ne l Bapor que los lhebaba pa l Brasil. Inda pequerrica, ls pais eimigraran pa l Brasil i yera cumo se fusse hoije. Mas fúrun poucos ls anhos que alhá stubírun. L pai cunseguiu ajuntar bun denheiro an pouco tiempo. Bolbidos a la tierra que la biu nacer, l pai cumprou buonas propiades i ainda le sobrou bun denheiro. Criou sous uito filhos zafogado i cun fartura i quando se morriu inda deixou uito contos de reis a cada filho. Yera muito denheiro naquel tiempo.
Habie se casado cun dezuito anhos. Bolbidos dous, yá iba cun l segundo filho na barriga. L purmeiro, Climente, un rapagon. Habie sido sue mai que scolhira l nome. Nun fui contra. L que traie na barriga haberie de se chamar Juan. Yá se habie aquemodado a la bida de casada. Las cousas nun íban mal. L oufício de ferreiro daba siempre para tener pan i bino. L pobo yera grande i la abença daba para mantener la casa farta.
Apuis de nacer Juan, la bida ampeçaba-se a ancarreirar. Yá tenien casa própia, ua buona huorta i ua binha. Calros amostraba-se un bun home. Gustaba de se adbertir. Tenie l sou harmónico que tocaba mui bien. Todo mundo gusta de Calros. Yera mui trabalhador. You yá me habie afeito a el. L trabalho de ferreiro yera agabado. Ampeçara a fazer l galho pa l campanairo de l’eigreija i tamien las barandas pa las scaleiras. Foi custoso acertar cul zeinho. Tenie la questume de zenhar na tierra cul dedo. Fazie i apagaba, fazie i apagaba. Apuis paraba, miraba, tornaba a mirar, un cachico mais fastado. Agarraba un lhapeç, ua fuolha i passaba l zeinho pa l papel. Fui assi que fizo muitos zeinhos que apuis trabalhaba na frauga i todo mundo agababa.
La bida iba correndo i las cousas ancarreirando-se. Mas Spanha spertaba touros anraibecidos. Homes de baionetas nun drúmen. Franco ampeça a zapacenciar homes, mulhieres, curas, bezinos, aldés, bilas, cidades, un paíç, Spanha. La guerra cebíi chega-se a todos ls recantos.
Salir de Spanha l mais debrebe possible. La bida ampeçaba a ser mui defícele i ansuportable. Purmeira heipótese: eimigrar pa l'Argentina mas solo Calros. Haberie que dar-le autorizaçon para bender ls poucos haberes para fazer l denheiro para la passaige. Miu pai, Tiu Bolin, fui contra. Pouco poderie fazer contra la buontade del. Mas roga-le ua praga: se tubires antençon de apuis mandares ir mulhier i filhos bai an paç. Se tubires antençon de nunca mais bolberes que quedes tolhido de piernas i braços.
Segunda heipótese: deixar la mie tierra i l miu paiç i ir cun Calros pa sue tierra i l paiç del, Pertual. Muita çcuçon, muito ralho. You, mais ua beç contra la buontade de miu pai, outorizo la benda de ls nuossos bienes. Calros decidiu ir para sue tierra i you bou cun el. Miu pai staba mui agarrado al sou purmeiro nieto i pediu para criar l nuosso filho, Climente. You nun m’amportaba. Calros fizo algun scalhafato mas dou l sou acordo. Dues horas de lunjura tamien nun era la fin de l mundo i anque fusse custoso era mais fácele solo cun un nino.
Stubímos pouquito tiempo na tierra del, Bempuosta. Habie muito ferreiro i pouco trabalho para tanto. Ruolos, aldé bezina, precisaba dun ferreiro. Alhá fumus. Pessonas mui buonas. Recebírun-mos mui bien. Dous meses se passórun. Yá staba afeita i las pessonas yéran mui nuossas amigas. Nun me deixában faltar nada an casa.
Quando se roga ua praga ye cumo sarna, apega-se. I se nun se stá de cuncéncia lhimpa todo pode passar. Nun sei l que se passou mas ua purmanhana Calros quijo lhebantar-se i nun fui capaç. Quedou tolhido de piernas i braços. Passórun-se dous meses sien salir de la cama. Yá zasperaba. Un nino de cuolho i l miu home tolhido Abençonadas pessonas de Ruolos, que nunca mos deixórun passar fame.
Quando las pessonas stan zasperadas agarran-se a Dius i a todos ls Santicos. Cumo dixe, passados dous meses l miu home ampeçou-se a lhebantar i a andar antre dues mulatas. Iba melhorando i stribado nas mulatas yá iba até la termo. Ua beç dou un cuntapie nua cepa pocha i struncou-la. Bieno para casa i ampeçou a tirar las mulatas. Passado pouco tiempo yá andaba solico sien mulatas i ampeçou a trabalhar.
Iba ser anho nuobo i l die atrás dixo-me: bou-me até Bempuosta, tengo uas cousas alhá para fazer. Manhana a la purmanhana, bien cedico, purpara la burrica i l rapaç i bás a tener cunmigo. Almorçamos alhá i apuis benimos a fin de tarde. Habie ua grande gilada mas assi i todo pus-me a camino. Serie ua buona meia hora de camino. A l'antrada de Bempuosta lhougo me ampéçan a dezir: teneis l diabro an casa, teneis l diabro an casa… Nun antendie l que las pessonas querien dezir mas apuis que bi l Chocalheiro antendi que Calros habie benido apanhar la smuola.
Muito tiempo apuis cuntou-me que le habie pormetido al Nino Jasus de apanhar la smola se lo tirasse daqueilha afliçon i podisse andar antre dues mulatas. L Nino Jasus fizo muito mais que esso. Fizo un milagre! Puso-me a andar cumo dantes.
Bien háiades miu bun Senhor!

29 Dez/2010
António Cangueiro




5 comentários:

AF disse...

Buonas nuites, Antonho,

que jogo era esse que jogában ne l bapor, CHUPÉ?

Abraço arrochado
Amadeu

ACangueiro disse...

Buonas tardes, Amadeu,

Hoije andube a preguntar a bárias pessoas cumo se chamaba l jogo i tamien a mi mai i cunfirmaran: l jogo que las ninas fazian cun ua pedrica i quadrados ou retangulos ne l chano i que puode tener bários nomes: "macaca"; ("cchupé"; "quechupé" nun sei la maneira cierta mas mais que ua pessoa de dixo assi); "chupé"

AF disse...

Oubrigado, Antonho,

Quedou todo claro, mas nun sabie que le dában tamien esse nome.
De you garoto an Sendin chamábamos-le LA CHINA.

Abraço arrochado
Amadeu

francisca carvalhal disse...

Buonas nuites, Antonho e Amadeu,
L jogo que falais para mi e para las pessonas cun mais de oitenta anhos chamaba-se - Pedrisca.
Abraço i un buone 2011

Adelaide Monteiro disse...

Na Speciosa tamien se chama Pedrisca.

Bs