28/05/14

LISBOUA, FEIRA DE L LHIBRO


AMADEU FERREIRA, 
bai star ne l próssimo sábado, die 31, arrimado a las 16h30m, ne l Pabelhon B38, assinar sous lhibros, eiditados pula ÂNCORA EIDITORA.
 Tamien alhá staran ls scritores ERNESTO RODRIGUES i TERESA MARTINS MARQUES.


23/05/14

Associaçon de la Lhéngua i Cultura Mirandesa (ALCM)






Retratos sacados por Eirene Demingues


 Die 17 de maio, arrimado a las dues i meia de la tarde ne l Centro de MúsicaTradicional Sons da Terra an Sendin, Miranda de l Douro, reuniu l Juntouro Giral cumbocado pul Persidente de l’ Associçon de Lhéngua Mirandesa, Humberto Meirinhos, cun la seguinte orde de trabalhos:
1-Apersentaçon de l relatoiro subre l’ atibidade de la ALM zde la sue fundaçon.
2-Aporbaçon de alteraçones als Statutos.
3-Eileiçon de ls uorganos sociales de la nuoba ALCM.
4-Outos assuntos.
Cumo l Persidente de l Juntouro Humberto Meirinhos nun staba persente, assumiu la persidéncia Luís Vaz das Neves un de ls Bice Persidentes de la ALM. Luís Vaz das Neves apuis de haber splicado esta situaçon i de ber que la cumbocatoira staba lhegal ua beç que tenie sido cumbocada pul Persidente de l Juntouro ne ls termos de ls Satutos i dibulgada nas redes sociales. Dixo inda que na sue oupenion cumo jurista este Juntouro staba assi an cundiçones para fazer las alteraçones que séian cunsidradas i aporbar ls Statutos eiqui apersentados al Juntouro Giral. Luís Vaz das Neves dou de seguida la palabra al Persidente de la ALM para antrar ne l puonto un de l’ orde de trabalhos.
L Persidente de la ALM Amadeu Ferreira ampeçou por saludar l Juntouro i dar un bien haia mui grande a todos ls persentes. L juntouro tenie arrimado a cien pessonas, númaro que nun ye mui normal nestes eibentos. Amadeu Ferreira an seguida ampeçou por eibocar ls Grandes Mirandeses, i claro tenerie que ampeçar por José Leite de Vasconcelos que fui ua lhuç pa la Cultura Pertuesa i pa l Mirandés, a quien le debemos ua ardança mui grande. De seguida falou de l Abade Manuel Sardina de San Martino un grande bulto de la lhiteratura desse tiempo. Subre l’ obra de Manuel Sardina dixo que tenie muita cousa que bai a publicar mui debrebe. Falou apuis de Manuel Fernandes Monteiro de la Pruoba a quien se debe muita de la scrita qu’ aparciu a seguir a José Leite de Vasconcelos. Falou apuis de Trindade Coelho un eilhustre scritor de Mogadouro, que fui un de ls más grandes dibulgadores de l Mirandés, falou apuis de l trabalho que l padre António Maria Mourinho mos deixou i, an último lhugar, más cun ua amportáncia mui grande falou de todos ls mirandeses anónimos que trazírun l mirandés anté ls dies d’ hoije i, son las pessonas de Miranda, Bumioso, de Bragança de la zona de la Lhombada que mos ténen transmitido este patrimonho i, nós tenemos muita proua por sermos filhos de toda esta giente.
Amadeu cuntinou dezindo que la dinidade de las lhénguas nun se miede pul número de pessonas que la fálan, más si pula dinidade de las pessonas que la fálan. Amadeu pediu al Juntouro para mudar este paradigma dezindo que este ye l nuosso Patrimonho i, ye esta ardança que bamos a deixar als nuossos filhos i nietos. Este Juntouro bai a criar ua associaçon nuoba, más arda l Patrimonho de l’ anterior.
Amadeu falou de l’ amportáncia de Luís Vaz das Neves na dibulgaçon i ne l prestígio de l mirandés. Luís Vaz das Neves tubo la coraige de nas sues tomadas de puosse cumo Persidente de l Tribunal de la Relaçon de Lisboua haber feito l’ antrada de l sou çcurço na sue lhéngua materna l Mirandés. Tamien quando publicou la Stória dessa Anstituiçon screbiu la sue antrada an mirandés. Ora isto ten ua amportáncia mui grande porque l mirandés ampeçou a antrar nas anstuiçones de prestígio deste Paiç i por isso ampeçou a ser respeitada.
De seguida i an refuorço de l que habie dito Luís Vaz das Neves, dixo que la cumbocatoira para este juntouro, habie sido pública i por isso abierta a todos ls que quejíssun star persentes i, por isso stában ne l juntouro las fuorças bibas de la region i giente de Miranda, Mogadouro, Bumioso, Bragança i Macedo. Esta nuoba associaçon que hoije bamos a criar assume un patrimonho yá mui grande de la Associaçon de Lhéngua Mirandesa (ALM). La criaçon de la ALM tubo un porcesso mui specífico i ampeçou a ser pensado an 1999, na cuntinaçon de l’ aporbaçon de l mirandés cumo lhéngua oufecial pula Assemblé de la República. Assi, Amadeu achou que habie que fazer algua cousa culs mirandeses que stában an Lisboua i, ampeçou a cuntatar cun algues desses mirandeses cun quien fui trocando eideias i an 2001 naciu la ALM, custituída por 19 pessonas pertencendo als bários uorganos sociales (Direçon, Assemblé Giral i Cunseilho Fiscal), habie inda un Cunseilho de las Aldés que nunca chegou a funcionar.
Amadeu falou na amportáncia que la porsora Manuela Barros Ferreira tubo na purparaçon de ls studos técnicos que sustentórun la perpuosta de lhei lhebada a l’ Assemblé de la República pu l anton deputado Júlio Meirinhos que bieno apuis a ser aporbada por ounanimidade i çclarando l mirandés cumo lhéngua ouficial de Pertual. La porsora Manuela Barros Ferreira tubo tamien un papel mui amportante na eilaboraçon de la Cumbeçon Ortográfica de la Lhéngua Mirandesa. Poderemos dezir que se l Mirandés yá tenie un pai José Leite de Vasconcelos, passou a tener tamien ua mai la Porsora Manuel Barros Ferreira. La ALM inda que nun tenga funcionado al lhargo destes anhos cumo la maiorie de las Associaçones ua beç que la sue direçon reuniu mui ralas bezes, fizo muito trabalho de l qual bou a çtacar l seguinte:
- Criaçon de l grupo de Pauliteiros – Este grupo juntou muita giente al redor del i lhebou la nuossa Cultura Mirandesa a muitos lhados. Amadeu çtacou l grande trabalho feito por Orlando Teixeira que zde la purmeira hora stubo a la frente deste grupo i, que agora  criórun ua associaçon própria ‘’Ls Zoelas’’ que cuntina fazendo camino na dibulgaçon de la Cultura Mirandesa.
- L ansino de la Lhéngua - La maiorie de ls mirandeses sabien falar l mirandés, más nun sabien screbir nien lher i habie que ansiná-los. Assi, lhougo apuis de haber criado la ALM, ampeçou an outubre de 2001, l purmeiro curso de Lhéngua i Cultura Mirandesa a funcionar na Casa de Trás ls Montes i Alto Douro an Lisboa. Las aulas fúrun dadas por Amadeu Ferreira i desse curso que acabou an 2004, salírun dous alunos (Francisco Domingues i Bina Cangueiro) que apuis juntamiente cun Amadeu dórun cuntinidade als cursos que se seguírun anté als dies d’ hoije na Marge Sul de l Teijo an Corroios de 2004 a 2008, an Lisboua, an Sendin i atrabeç de l’ anternet. Estes cursos inda tubíran l’ upa de ls ex. alunos Basílio João ne l anho de 2007/2008 an Corroios i de Antonho Cangueiro an Lisboua ne l anho de 2012/2013. Para alhá destes cursos muitas fúrun las palhestras que Amadeu fizo subre la Lhéngua i la Cultura Mirandesa. Estas palhestras tornórun las muitas pessonas que las oubírun más ricas subre la Lhéngua i la sue cultura. Por estes cursos i palhestras passórun muitos cientos de pessonas, que hoije an die podemos dezir que son la maiorie de las pessonas a screbir an Mirandés. Amadeu Ferreira lhembrou la grande upa que l’ Associaçon Nial de la Boubielha tubo na lhogística de ls cursos dados an Corroios zde 2004 a 2008 i nas muitas palhestras dadas durante esses anhos.
- La lhiteratura mirandesa – Cumo fruto de l trabalho zambulbido pula ALM tubo un ancremento mui grande i solo na Eiditora Zéfiro hai 16 obras publicadas. Tamien la Eiditora Campo de las Letras publicou algues obras an mirandés i más recentemiente ye l’ Eiditora Âncora que ten benido a publicar muita lhiteratura an Mirandés. Hoije hai lhiteratura publicada an mirandés an todos ls géneros lhiterairos.
- Criaçon dua anstituiçon - Amadeu Ferreira reuniu cun todos ls Ministros i Secretairos de la Cultura tenendo an bista la criaçon dua anstituiçon central (Fundaçon ou Anstituto de la Lhéhgua) que benisse a ounificar todo l trabalho a zambolber ne l ansino de la lhéngua i cultura mirandesa. Todos le dezírun que si, más anté hoije nada fui feito. Tamien reuniu cun reponsábles pula EDP e pula REN amprezas que tírun riqueza de l Praino i podien dar ua upa para esta obra, más tamien deiqui l comportamiento fui eigual. Ora cun esta situçon la melhor eideia ye reformular l’ Associaçon dando-le ua dimenson Nacional i chamando para eilha todas las pessonas que se quejírun juntar a nós.
- Dibulgaçon de l Mirandés - Tamien eiqui la ALM tubo un papel mui grande dibulgando l mirandés ne ls bários uorganos de quemunicaçon social, atrabeç de la pessona de l sou Persidente Amadeu Ferreira i de outros colaboradores que tamien fúrun dando las sues upas nesta dibulgaçon. Muitas fúrun las pessonas que l criticórun dezindo que el se querie pormober a la cuonta de l mirandés, más fui graças a el que l mirandés passou a tener outra bisibilidade i a antrar an sítios i anstituiçones adonde nunca habie stado. L eisemplo más reciente ye la brilhante quemunicaçon subre la Lhéngua Mirandesa feita por Amadeu na Academie de las Ciências de Lisboua. Cuido que naide tenerá dúbedas que isto solo ye possible atrabeç de l prestígio de Amadeu Ferreira cumo Porsor, Ambestigador i Bice Persidente dua de las Anstuiçones cun más prestígio ne l nuosso Paiç la (CMVM). Amadeu Ferreira ten dado assi muito de l sou tiempo i muito denheiro a la causa de l Mirandés, más diç el que isso será la maior ardança que l puode deixar als sous filhos.
- Cuntinando Amadeu dixo que tenemos que mos abrir i deixar de star presos al nuosso ambelhigo, pus se cuntinarmos a mirá-lo solo bamos a ber cuton. Esta nuoba Associaçon ten que ser de Lhéngua, más tamien de Cultura i ten que ser alhargada a todo L Praino i se possible a toda la Cultura Stramuntana. Cumo sabemos l Mirandés ye Lheonés i tamien se fala na region de la Lhombada an Bragança i tenemos que chegar pa l outro lhado de Spanha. Atrabeç de la cultura que ye quemun tenemos muita cousa que mos puode ounir. Eduardo Lourenço dixo inda hai mui pouco tiempo nua cunferéncia que, ne l sou bocabulairo hai 60% de Lheonés. Ora isto quier dezir que an toda la Zona de Riba Côa i anté Bragança se falaba Lheonés i l Pertués ten ua dibída mui grande para cun l Lheonés. La fala Stramuntana ten ua raiç lheonesa i outra Galhiega i nós tenemos que tener proua disso, más nun l tenemos feito por eignoráncia.
- La música – La música ten ua raiç musical mui fuorte dambos ls lhados i, na dança hai grupos de pauliteiros de ls dous lhados. Ls lhaços i las sues coreografies ban anté Macedo, Bumioso, Bragança i Mogadouro i quando ls rapazes ampeçórun a scassiar las rapazas ampeçórun tamien a dançar ls lhaços.
- Ls Ritos Sociales – Ls ritos sociales son quemuns de ls dous lhados de la frunteira i estes rituales yá bénen de l tiempo de l Pobo Zoela que habitou toda esta Zona de la Península. Tenemos tamien ua Gastronomie própria i, la cultura nun ye más que las pessonas tratáren de l cuorpo, de l sprito i de la tierra.
- La Nuoba Associaçon - Ye ua associaçon lhibre i bai a colaborar cun toda la giente (Associaçones, Outorquies, etc.) La sue sede será la Casa de las quatro Squinas na ruga de la Costanielha an Miranda, ua casa de l sec. XVI, tamien coincida pula Casa de ls culos.
- Anternacionalizar - Ten que fazer parte de l nuobo paradigma i hai que chegar a las associaçones de ls Lheoneses. La nuoba direçon ten assi qu’ ampeçar por cousas simples i ten que:
- Contratualizar, anternacionalizar, passar las pessonas para purmeiro lhugar, grabar i filmar aldé a aldé i registrar todo l patrimonho que ls bielhos ténen para mos dar. Más tarde haberá pessonas para fazer studos subre isso.
- Registrar l sfuorço de todas las pessonas que dórun cuntributos pa la lhegalizaçon de la Lhéngua i de las que ténen stado ne l ansino i na sue dibulgaçon. L ansino ten que ir para lantre i ten que dar ua buolta.
-Base de dados – Yá hai ua base de dados mui amportante ne ls portales de l’ anternet, çtacando-se l trabalho zambulbido por José Pedro Ferreira apoiado pula Microsoft. José Pedro ye seguramiente l maior lhinguista cun studos feitos subre l mirandés i ten stado a trabalhar a nible central cun la Microsoft i desse trabalho bai a salir un dicionairo que yá ten más de 250.000 palabras i berbos cunjugados. Nesse trabalho tamien stá la boç de l mirandés que ye d’ Ana Afonso ua jobe de la Speciosa que fui scolhida puls jurados, antre las çfrentes bozes que s’ apersentórun a cuncurso pa la melhor boç de l mirandés. Ana Afonso fizo tamien la traduçon de l Principico.
Apuis d’ Amadeu Ferreira haber feito esta apersentaçon de las atibidades realizadas pula ALM i de l que deberá ser l nuobo paradigma de la nuoba associaçon. L Pesidente de l Juntouro Luís Vaz das Neves tomou la palabra para dezir que era un milagre tenermos Amadeu Ferreira a trabalhar pa la Lhéngua Mirandesa i que la lhiteratura mirandesa ten stado centrada an Amadeu, nun solo nas obras del, más tamien na cordenaçon de la maiorie de las obras publicadas, bien cumo la bisibilidade que le ten dado sendo la grabaçon de ls Lhusíadas l eisemplo máximo dessa bisibilidade. Lhembrou tamien la Drª Manuela Barros Ferreira pul sou cuntributo ounibersitairo permitindo que muitos mestrados i doutoramientos fússen feitos subre la Lhéngua Mirandesa.
Luís Vaz das Neves puso de seguida a la çcuçon ls nuobos statutos de la ALCM i ende algues persentes ne l juntouro fazírun anterbençones ne l sentido de alterar algues alhíneas d’ alguns artigos. Assi, aparcírun bárias porpuostas d’ alteraçon artigo a artigo i todas eilhas apuis d’ algua çcuçon fúrun puostas a la botaçon tenendo la sue maiorie sido rejeitadas pul juntouro. Acabadas estas anterbençones ls statutos fúrun puostos a la botaçon sendo aporbados por ounanimidade. Apuis desta aporbaçon antrou-se ne l puonto trés de l’ orde de trabalhos tenendo l persidente de l juntouro dito que tenie na sue puosse ua lhista pa ls uorganos sociales de la nuoba associaçon apersentada por Amadeu Ferreira i, perguntou al juntouro se habie más algua lhista a ser apersentada. Cumo naide apersentou nehua lhista l persidente nomeou las pessonas dessa lhista pa ls nuobos cuorpos sociales.
De seguida Amadeu Ferreira dou ls agradecimientos a todos quantos fazírun parte de ls uorganos sociales de l’ anterior ALM i agarrando na lhista apersentada por el, ampeçou por justificar ls nomes de cada pessona qu’ el propuso pa ls nuobos uorganos sociales, dezindo que todos eilhes ténen trabalho zambulbido an prol de l mirandés i fizo assi ua reseinha subre l trabalho de cada un, bien cumo de l sou carátel. Apuis disto, l persidente de l juntouro perguntou se habie algua dúbeda i, cumo naide se pornunciou puso la lhista pa ls nuobos uorganos sociales a la botaçon tenendo sido aporbada por ounanimidade. Terminada la botaçon Amadeu Ferreira lhembrou l grande trabalho zambulbido ne l ansino de la lhéngua pul porsor Domingos Raposo i por haber sido durante muitos anhos la cara de l mirandés. Por todo isto propuso l nome del para ser l Maioral Hounorairo de la ALCM. Puosta esta porpuosta a la botaçon fui aporbada por ounanimidade i de seguida l juntouro cantou-le ls parabienes ua beç que Domingos Raposo fazie anhos. Amadeu dixo que tamien querie proponer sócios hounorairos, más que essa tarefa quedarie para un futuro juntouro. De seguida anformou que stában dous lhibricos a la çposiçon de ls persentes un screbido por Fracisco Niebro an setembre de 1999 ‘’Manifesto an Modo de Hino a la Lhéngua Mirandesa’’ agora eiditado pula Âncora qu’ oufereciu 3.000 eisemplares a la associaçon. Assi, cada un de ls persentes poderá lhebar ls que quejir i, deixar un ouro por cada eisemplar que será pa la nuoba associaçon. L outro lhibrico eiditado tamien pula Âncora, ye l segundo lhibro de bersos de Fonso Roixo i este yá ten que ser mercado por quien quejir. Na sequéncia desta anformaçon José Pedro Ferreira pediu que l juntouro aporbasse un boto de lhoubor al Dr. Antonho reponsáble pula eiditora Âncora ua beç que habie acabado d’ ouferecir 3.000 ouros a la ALCM. Puosto a la botaçon este boto de lhoubor fui aporbado por ounanimidade.
 L juntouro staba quaijeque a terminar i ancerrou de la melhor maneira cun la lheitura de l Manifesto An Modo de Hino a La Lhéngua Mirandes por Carlos Ferreira. Este fui un cahico d’ eimoçon mui grande para todo l juntouro al qual nun scapou l lheitor nien l sou outor.
Un bien haia grande a todos ls que stubírun persentes ne l juntouro i a todos ls que dórun cuntributos para que isto fusse possible. Un bien haia mui grande a Amadeu Ferreira por todo l trabalho que ten realizado an prol de l mirandés.

Francisco Domingues

19/05/14

Palhestra n’Academia de Ciencias de Lisboa


Cul tema “La Lhéngua Mirandesa” stube ne l passado die 13 n’Academia de Ciências de Lisboa nua palhestra adonde l Porsor Amadeu Ferreira fui l cumbidado (orador).

Quedei rendido, i cumo you toda ua asssmblé que cumponie la sala “Mayneuse 1792”, eicelente, eicelente, yá sentie necidades de d'oubir l porsor de las sues palhestras.

Apuis de recebir ls saludos de bienbenido, feitos pula repunsable de l'Academie, l porsor dou ls sous agradecimento i rebelando quanto staba agradecido i cuntento pul cumbite i por ende star assi cumo a to ls persentes, personas de las mais bariadas eidades.

Subre l tema “la Lhéngua Mirandesa”, tema que ye tan querido al porsor i que fai cunque tamien me seia a mi i sien dúbedas a la maiorie que ende stabamos. Cumo peixe n’auga , diç l pobo, l porsor agarra nas nuossas atençones i botamos pa l tiempo bien dantes, pa l stória de la Lhéngua, la sue ourige, la relaçon culs pobos que andában naquel cacho de mundo, la sue amportáncia cumo modo de comunicaçon puls gobernantes i cumo patrimonho cultural.

L porsor damos mais ua classe (aula) de Stória cumo muitas bezes l ten feito al largo de la sue bida académica fuora de puortas de l’Ounibersidade, classes que me ténen  ajudado a dantender todo l camino que la mie lhéngua mai ten feito, que m’ajúdan a amar cada beç mais esta Lhéngua de ls abós de ls mius abós.

 Zde hai muitos anhos que l porsor m’afizo a las sues palhestras, nun sou capaç de passar sien eilhas, eilhas son para mi cumo ua fuonte, adonde m’afiç a ir buer, adonde preciso d’ír siempre para ende ancuntrar palabras sábias, animadoras, balores, até para alhá de l mote de la cultura i Lhéngua Mirandesa. Porque son dua eimansidon i referéncias tan perfundas na Stória i bida de las gientes que se nun l fazir até peçque nun tengo tino nien sei fazer camino.

Mais ua beç, l porsor nun se cansou de sponer l’amportáncia de l conhecimiento, l conhecimiento de ls decumientos eisistentes, l deber de las anstituiçones de l stado, l deber de todos, l’amportáncia que ten la Lhéngua Mirandesa ne l spácio lhenguístico nacional i anternacional. Lhéngua antiga, para alhá de l nacimiento de la nacionalidade, ye i fui siempre eilemiento de comunicaçon, eilemiento de lhigaçon desse tiempo bielho até l tiempo que bibimos, merece-mos respeito, merece la nuossa atençon para que biba para alhá de nós. 
Yá eisiste muita lhiteratura screbida, yá acupa muito de l spácio cultural, yá ten dreitos cunsagrados, mas hai que cuntinar a lhuitar para que haba respeito puls deberes.

Muito oubrigado porsor, agradecer ye mui pouco, que Dius bos pague todo quanto me destes i cuntinais a dar, you sei i todos l sabemos que fazeis todo esso por amor i nun pedis nada an pagas.

Mas nós tamien sabemos que solo recebemos esto de personas cumo bós, de personas speciales

Faustino Antão

Nota: Las acupaçones cul miu nieto fazírun cunque solo agora me fui possible screbir este agradecimento, el fui pa la scolica.


08/05/14

Salimiento an Lisboua de l lhibro "Contas que minha mãe me contava..."


Fui un eibento cultural eicelente, cun muita giente i çcursos brilhantes.

Onte a la tardica (18.00h) na Casa de Trás-os-Montes e Alto Douro an Lisboua, tubo lhugar mais un eibento cultural, digo un eicelente i baliente eibento, fui feita mais ua ceçon de salimiento de l lhibro “Contas que minha mãe me contava…” de António Cangueiro.

Cun buonas anterbençones, quier de l repunsable de la “CTMAD” quier de l eiditor, mas stubírun an çtaque las anterbençones quier de l outor i de l porsor Amadeu, cumo repunsable de la apersentaçon, botou rasgados agabones al trabalho i al sou autor, nun sendo un tema fácele, ye un tema que merece carino i que agarra ua área de recuolha que mos toca a todos, deixou bien claro cumo ye sou questume que screbir, registrar de forma dina i apurada cumo ye este lhibro de cuontas, solo se fai quando se ten birtude i talento. L outor contemplou-mos cua guapa i baliente çcriçon de quaije todo l percurso de sue bida, l que ye solo por si algue de lhoubar, l que fai cun que todos nós mos síntamos honrados, puis nun ye to ls dies que alguien partilha ua caminhada, ua bida.

Un manhuço de cuontas an pertués que agora to l mundo las puode ler i ber an lhibro, esta obra ben a modos d’houmenaige a sue mai,  i cumo l scritor diç a la sue nineç, i porque éran cuntadas dun modo tan íntimo i tan mimado, eilhas inda hoije átan cachos de tiempo que bira sagrado, cumo sagrados son ls lhaços maternos, porque sue mai inda stá antre nós.

Poner cuontas nun lhibro ye siempre algue de muito baloroso i amportante, i quando son cuontas que bénen de tiempos arreculados, tiempos dantes, eilhas tóman inda mais balor porque ténen un calhantriç de registros sagrados, son registros dua mimória que stá alhá bien funda, que se nun se fazir este eisercício puoden muorrir-se.

Fazer un lhibro yá ye solo por si ua bitória, mas quando el mos toca ne l íntimo cumo ye l causo, porque al ler estas cuontas ye cumo se relhembrassemos todo la nuossa eisisténcia de ninos agarrados al mandil de nuossas mais, quien de nós, que arrimamos a las seis ou siete dezenas d’anhos puode negar que las cuontas cuntadas por sue mai nun fizo l purmeiro ouniberso nas granduras de l fantástico.

Éran cuontas cumo estas, biaturas, camboios, nabius, abiones que mos lhebában para l mundo alhumbrado, éran cuontas cumo estas que ajudában a bencir, cabeços i montes i tomar castielhos (eimaginairos), i fúrun cuontas cumo estas que mos ajudórun a bencir miedos, antender l mundo rial adonde bibimos. Aliçases de l custruçon de l carátele, son a la par de ls afetos, de la aprendizaige, de la partilha i  quemunhon, quier familiar quer social, son i siempre séran las cuontas que nuossas mais mos cuntában fincones na nuossa eisisténcia.

Antonho, l miu stimado amigo Antonho stá de parabienes, déixamos eiqui ua eilustre obra, ua obra dina de se ler, puls cuntenidos i pula mui buona semántica.

Bien haiades, l muito muito oubrigado, que Dius bos l pague, por mais este trabalho que tanto angrandece la lhiteratura.

06/05/14

LA LHÉNGUA MIRANDESA



La Lhéngua Mirandesa bai se amostrar nua de las mais amblemáticas Antituiçones de la Cultura Pertuesa, la ACADEMIE DE LAS CIÉNCIAS DE LISBOUA.

Die 13 de Maio a las 17 Horas AMADEU FERREIRA fai ua Conferéncia cul tema “LA LHÉNGUA MIRANDESA.”

La antrada ye lhibre i la morada: Rua da Academia das Ciências, N.º19-Príncipe Real – Lisboa.


03/05/14

Cumbíbio/jogos ne l 1º de Maio 2014 de l’Ass. C i R Nial de la Boubielha



Se dúbedas habisse, an que estes ajuntouros de ls Zenízienes, sous familiares i amigos pormobidos pul’Associaçon cun sede an Corroios, son na realmente momientos d’ouro, astanho mais ua beç, cumo ten sido siempre, eilhas serien tiradas.

Fui un taludo cumbíbio, cumo yá l dixe nun quedórun dúbedas a naide que alhá stubo, feito nun lhocal defrente, muito acolhedor pulas selombras que ls balientes zimbros garantien i sendo un assomadeiro birado al riu Teijo tenendo na fundura de las bistas la ditosa sue amada cidade de Lisboua, que tan guapa i zlhumbrante staba neste purmeiro de maio.

La spitalidade de ls repunsables de l “Seminário Maior de São Paulo de Almada” stubo sempre persente, este lhocal oufereciu al lhargo de l die cundiçones de sobra para que ls associados, sou familiares i cumbidados se sentissen bien, puode dezir-se que nun fui preciso muito tiempo para que toda la quemunidade stubisse familiarizada i se botasse a la cumbersa agabando l lhocal i squecir de beç l que se passou limpassado, amargura que debemos a la mala catadura de giente que nun sabe star an sociadade, cousa que ls repunsables de la Quinta nun ténen culpa puis siempre mos recebírun bien.

Cuido nun star anganhado, que toda la giente pensa assi, l sfuorço i ampeinho que la Direcion de l’Associaçon fizo i sempre fai an percurar outras seluçones, nestas cousas i nas demais, cumo toda la logística para que todo cuorra bien ye de lhoubar, por amor i bien serbir ls demais dan todo l que ténen antes i ne l própio die, culas upas de ls boluntairos, homes i mulhieres que gústan de trabalhar, assando i serbindo l que quememos sien pedir nada an troca, dou-le ls mius parabienes i dezir-le que pul miu lhado i sien reserbas lhéban agabones fuortes i muito oubrigado.

Oubrigado berdadeiro, porque nun me podeis dar prenda melhor que ye trabalhar para que ls Zenízienses, familiares i amigos se sinta bien que cumbíban, you íncho l’alma quando son estes dies i bei-o ls parientes cunterránios i amigos botando falas. You bibo tanto quanto bós estes cachicos, porque la quemunidade, esta mie quemunidade ye de las cousas mais guapas que tube siempre eilha dá-me alegries, spriéncias, partilha cumigo l miu mundo d’agora i dantes, que solo s’armana a la família.

Puode dezir-se que nun fui un anho de muitos jogos tradecionales, fito, barra, reilha,sacos, pedrisca tal qual era dantes, mas todo ten ua splicaçon, ls tempos yá son bien outros i desso yá to l mundo se dou cunta que ne ls purmeiros ajuntouros habie mais jogadores, son realidades a que nun  podemos fujir la lei natural de la bida ten ambelhecido i lhebado ls tius que mais botában fé neilhes. Mas cuido que se ganhou ne l cumbíbio, nas cumbersas, troca d’oupeniones, culturalmente falando dórun-se muitas splicaçones i anformaçones subre l’Associaçon i la lhéngua mirandesa, bendírun-se i ouferecírun-se lhibros, la quemunidade d’amigos fui pula cierta aqueilha que mereciu mais atençones, puis son eilhes que stan mais arredados destas lhidas.

La nuossa quemunidade puode nun ser l eisemplo perfeito para alguns ne l que toca a las buonas práticas d’ourganizar estes ajuntouros, eibentos culturales  i çponiblizar tiempo i grandes fiestas, mas ua berdade ye cierta, ten feito de l melhor, ten mantenido trés ancuontros to ls anhos, stá an cuntato culs sous associados dando-le anformaçones quer deste modo quier atrabeç de ls redes sociales de l’anternete, i a fazer este trabalho ándan poucas por ende que you saba.

Sinto proua que assi seia, porque esta ten sido la bena que mos lhiga al tiempo dantes, a la nuossa ourige, a las nuossa tradiçones i buns questumes, ferramientas que traemos sempre na cerrona.

Neste cumbíbio stubíran pa riba de uito centenas de personas, stubírun aqueilhes que podíran, que quejíran, aqueilhes que se sínten bien quando stan an família, an amizade, antre ls sous.

Gánhorun todos, la sastefaçon era giral, parabienes a direçion, repunsables de l Seminairio,  ls amigos a toda la quemunidade Zeníziense.
Oubrigado

Faustino Antão

Ls retyratos stan eiqui
https://www.facebook.com/media/set/?set=a.310517905766861.1073741843.259918887493430&type=3&uploaded=130