18/12/11

A ti


Chegueste-me an Dezembro
Fai hoije trinta i seis outonhos
La prenda de Natal mais perciosa
Que algua beç  tube:
Sien lhaços a fechar la caixa
Mas cun lhaços bien mais fuortes
que l corte de la bide nun aparta.

Eras…
Talbeç rapaç dezie you
I quando pa la mie barriga mirában
Tamien las curjidosas dezien:
Bai a ser un rapaç!
Solteste-te i apuis bozieste
I cumequiera me deziste:
Este que bés, sou you!
You deixei-te
Deixei-te medrar ouserbando-te
Deixei-te bolar seguindo l tou bolo
Abintureiro i repunsable
Cun antegridade i caratre
Sós tu próprio
Sien nunca deixares de ser,  miu tamien.

6 comentários:

AF disse...

Parabienes, Delaide!

bs.
A.

Adelaide Monteiro disse...

Oubrigada Amadeu.
Un beisico,

D.

Adelaide Monteiro disse...
Este comentário foi removido pelo autor.
ACangueiro disse...

acunchegas-te-lo bien. L paixaro ten alas. Parabienes!

Beisico,

ac

franciscobelharino disse...

Buonos dies Delaide,

Parabienes a la mai i al rapaç que ye bien tirado de las gatunhas.

Un beiso,
Francisco

Adelaide Monteiro disse...

Son. Na berdade son tirados de las gatunhas. Naide medra bien, andrento d´ua redoma...
Oubrigada Antonho i Francisco.

Beisicos i Buonas Fiestas.

D.