22/12/11

i mui pouco até a arroç doce cun zeinhos feitos cun canela…







Al telfone…

― Puis olha, Zabel, inda hai poucos dies, pensei que tubíssemos que poner cumpletamente de lhado l’eideia de ir a passar ende l Natal cun bós. Hai yá uns dies por acaso, l carro ampeçou a dar sinales que qualquiera cousa nun staba a funcionar normalmente i l mecánico acabou por mos anunciar que iba a ser neçairo mudar la caixa de belocidades. Mais ua despesa amportante an perspetiba que desta beç mos cumbenciu que l melhor era mudar de carro i nada mais. Mas yá faltában mui poucos dies antes de l Natal i até mos pareciu ampossible cunseguir comprar outro nun prazo tan cúrtio… Mas olha, afinal cunseguimos i depuis de manhana, se todo correr bien, ende staremos todos reunidos depuis de tantos meses sien mos bermos.
― Ancrible, Joana ! Mesmo que tu yá me tubisses anformado, nestes dies, eimagina que you, esta manhana cedo, sonhei que habiedes cunseguido ancuntrar ua soluçon assi i todo. Afinal ye l que stá a acuntecer !
― Ye de sperar que si, Zabel, cumo nós todos deseamos. Por esso tamien te querie dezir que bamos a lhebar ua cousa que tu gustas para comermos juntos na cunsuada mas que quaije nun s’ancontra ende an Pertual : ostras, Zabel !
― Que marabilha, Joana. Hai yá un par d’anhos que nun como ostras !
― Será anton un de ls pratos mais franceses de l jantar. Ostras que bundará abrir un pouco antes…
― Puis, porque cumo yá sabes haberá tamien l que aqui se come tradicionalmente nesta altura de l anho.
― Yá sei que bai a star todo mui buono. I defrente afinal, mui defrente até, dun Natal francés. Só tengo pena de nun bos tener podido ajudar a purparar todo uns dies antes cumo habie pensado fazer einicialmente.
― Nun te preocupes, Joana ! Bai todo a correr bien.
― Mas ajudo-bos a fazer todo l que fur preciso ne l die de Natal. Si ye berdade que bai haber chicha assada ?
― Chicha assada i outras cousas... Mas chicha nun falta. Fazimos ls chouriços esta sumana !
― Ancrible ! Sodes mesmo balientes ! Ten que correr todo bien anton para mos bermos i starmos todos juntos este Natal. Un beiso para ti Zabel i un grande abraço para todos.
― Para bós tamien, Joana. Que todo bos cuorra bien i ua buona, mui buona biage !

… i aqui stou you a transcrebir este pequeinho diálogo. Ye berdade que daqui a solo dous dies bai mesmo a ser l Natal… Mas inda acá stou you nua tierra adonde inda nun me chega l cheiro a fumeiro i a lhume i mui pouco tamien a polbo, a bacalhau, a rabanadas i até a arroç doce cun zeinhos feitos cun canela…










4 comentários:

Tiégui disse...

Conchu ! Pus veni vos tamiên ! You ya fize hoije la metade'l caminu de Paris anté Burdéus. Y nal sabadu oupa dende Burdéus anté Cicuiru. Ala que ya tengu ganas de star arreñuladu alredor dal llume cu'l culu friu cume las ostias y la cara caliênte cume l'einfiêrnu. Y ver las chamas allumbrandu la nuite frie, assandu tabaféyas y purbandu lus mius licores que purparei n'aqueste branu !

Unknown disse...

Gustei de l testo Ana.
L tou puode nun ser rial, mas l miu ye.
Esses todos que scríben tan bien subre l Natal, subre l Nino Jasus i ténen pena de ls outros, para ls tener de sou lhado. Para ls ajudáren a tener ls sous natales, cumo ls de l tou testo. Deberíen dar un pouco de l que le sobra i que fúrun amealhando sien se amportáren donde benie.
Que quíeren un stado para eilhes i ls amigos.
Que l Nuobo Anho traiga justícia i paç.

Almendra

Ana disse...

Buonas fiestas, Tiegui!

Buonas festas, Primo!

i muita salude para ls dous.

Ana disse...

FIESTAS !