01/12/11

D. Sebastian i L Purmeiro de Dezembro



Hai uns dies Leonardo Anton screbiu eiqui un guapo testo, que causou un debate mui anteressante. Leonardo anterroga-se: "quando ye qu'aparecerá alguien a lhiebantar i retirar essas “piedras”, essas ansuportables medidas de la troika qu'ouprimen la maior parte de l pobo Pertués, para recuperarmos la quelor de la sperança i la dignidade de l Paíç?" Ana responde que nun debemos sperar pur ningun D. Sebastian. You, desta beç, cuncuordo cun Ana, até porque yá yera un erro sperar por el ne l seclo XVI.

D. Sebastian, cumo bós sabeis, zapareciu na batalha de Alcácer-Quibir, mas naide sabe l que acunteciu al cierto. Hoube quien pensasse que se morriu, mas tamien hoube quien achasse que buoltarie. Nun buoltou i l poder caiu an manos strangeiras.

Fúrun percisos sessenta anhos de pierda de l' andependéncia, para que l pobo antendisse finalmente que "L Deseado" nun tornarie i que l' óunica maneira de tornar Pertual nuobamente un paiç digno era fazer ua reboluçon que mos lhibartasse de Castela i de ls pertueses traidores cumo Miguel de Vasconcelos.

Mas ls mitos ténen muita fuorça i inda hai pertueses que quieren representar l papel de D. Sebastian i outros que cuntinuan a la spera del. Salazar soube "mitificar-se" cumo l salbador de las cuontas públicas, anchiu ls cofres de l Stado cun ouro roubado, mantube l pobo na misérie (muitos tubírun que deixar l sou paiç para tenéren ua bida mais digna) i até metiu l paiç nua guerra an África, que tantas muortes i tantos perjuicios haberie de porbocar. I inda hai por ende quien tenga suidades del!

Hoije, cumo resultado de las políticas zastrosas de las últimas décadas (de que l pobo tamien ten la sue parte de culpa, ye cierto), stamos outra beç a oubedecer a strangeiros (a un ser híbrido, chamado Merkozy) i a un gobierno que diç, cheno de proua, que quier ir "alhá de l memorando de la Troika". Eironie de las eironies, comemoramos la Restauraçon de l' Andependéncie un die apuis de la Assemblé de la República aprobar un ourçamento mais oupressor que las piedras de que fala Leonardo. 

I comemoramos esse feriado, possiblemente, pula última beç. Será coincidéncie que l gobierno antenda que nun debemos quemorar l die de la Restauraçon de la Andependéncie? Nun ye coincidéncie ningua. Ye ua medida simbólica, un reforçar de l' eidé de que eilha se acabou. Ou será que inda podemos buoltar a tené-la? 

Debemos acraditar que todo esto yé einebitable? Debemos lhamentar-nos ne l café? Debemos sperar pur alguien que mos salbe? La teorie de las einebitablidades ye ua treta, lhamentar-nos ne l café nun resuolbe nada i naide mos ben salbar. L' óunica cousa que tenemos a fazer ye tomar l nuosso çtino nas nuossas manos, tornarmo-nos menos andependientes de ls ampréstimos i de las ordens de ls strangeiros, lhuitar siempre pula Lhibardade, pula Eigualdade i pula Fraternidade.

Ls nuossos antepassados lhebórun sessenta anhos i trés reinados filipinos a antender que D. Sebastian nun benie. I nós, bamos lhebar quanto tiempo?

2 comentários:

leonardo antao disse...

Buonas nuites Firmino,

Felicito-bos por este guapo testo qu'ampeçestes cun base na mie anterrogaçon subre las medidas de la troika.

Faziste ua eicelente síntese stórica subre l sebasteanismo “que nestes tiempos, de medidas an medidas (de la trika), tamien me atinge a mi, porque me parece haber falta de berdadeiros líderes políticos an Pertual i na Ouropa, para bencer ls causadores desta grabe crise eiquenómico-financeira. Ls lhíderes atuales parécen-me cuntinar “las políticas zastrosas” que bós referis “a oubedecer a strangeiros (a un ser híbrido, chamado Merkozy)”.

Surprendeis-me pula buona culidade de la repuosta a las buossas anterrogaçones “debemos sperar pur alguien que mos salbe?”. ” L' óunica cousa que tenemos a fazer ye tomar l nuosso çtino nas nuossas manos, tornarmo-mos menos dependientes de ls ampréstimos i de las ordes de ls strangeiros, lhuitar siempre pula Lhibardade, pula Eigualdade i pula Fraternidade”.

Parabienes por tan guapas palabras i bamos cuntinar a lhuitar para Pertual melhorar.

Un arrochado abraço,
Leonardo

ACangueiro disse...

Lhiberdade, Si! Fraternidade, la cantiga ye ua arma...Eigualdade nien na muorte. Apuis D. Sebastian, l Rei anda todo mui ancoberto. Gostei Firmino.

Salude,

acagueiro