09/05/10

Ou talbeç nó...


A las bezes quéda-se un triste por tanta cousa amuntonada que quando la giente quier saber l que ye, nun ye capaç de zlindar la berdadeira rezon daquel nuolo que se formou ne l peito i que nun se ye capaç de botar fuora. Quier-se resfolgar i l aire nun entra, quier-se la giente rir mas ls uolhos stan tristes i ls lábios quédan tan muortos que querendo-se abrir para l sunriso más nun fázen que amentar l stado de l´ alma naquel nubrineiro.
A bien dezir la maiorie de las bezes las rezones nun pássan de quemenéncias a que ye perciso un amponé-se.
Apuis, ancomeça-se a pensar naquilho que bai pul mundo, l que se passa acerca, pessonas cun filhos i sien tener que l déian de quemer ou eiducaçon que l garanta l feturo, zgrácias atrás de zgrácias i chega-se a la concluson que nun passamos duns eigoistas xordos i ciegos.
Mas que quererás tu, angaço de merda!? Percisas de anquemodar ls outros solo porque tenes delores ne ls uossos?
Tenes delores? Toma uas pírulas que las tenes ende! Se nun las tenes bai al doutor que te las receite que tenes denheiro cun que l pagues.
Cuntinas assi i todo cun delores? A las bezes ls delores tamien stan na miolheira… Bai a fazer algo que gustes muito, ambai-te que ls delores quédan-te lhougo mais pequeinhos. Ou será que nun sabes nien quieres fazer nada de criatibo i antressante i prefires anzonar para chamares l´ atençon i para t´ armares an bítema!?
You tengo algun fastiu de giente que se arma an bítema para ancobrir sues repunsablidades por sues bidicas uocas. Nun ye pena, d´alrobés, un cierto fastiu.
Apuis, cun sues bidicas fálan mal de quien lhuita por fazer de sue bidica ua bida cun sentido...
Porque me lhembrei you disto i de la giente que bibe an funçon de quien ten al lhado, cumo se fura ua hiera a ancarrapitar nua árbole, sien oujetibos sous, siempre a sentí-se bítema quando ls outros nun l oufrécen alguns de sous oujetibos!?
Ah, buona sárnia!...
Lhembrei-me... Calhou... Ou talbeç nó.




3 comentários:

Abelhon disse...

Sarna si ye buona para esses apeiros: anquanto coçan, deixan la ambeija de lhado.

Un chi
A.

ACangueiro disse...

salude para ti i para mi i para todos ls bloggers de las froles!

Zgrácias i mais zgrácias, uocos, miolheiras, anzonas, quemenéncias, nubrineiro, fastiu, eigoistas, xordos, cigos; tantas malzinas, resfolga l aire i sopra-lo assi cun palabras i sabedorie...calhou...,riso, alegrie..tonteiras...

saludo,

ac

Adelaide Monteiro disse...

un chi pa ls dous.
Que si me ri cuntigo, Antonho!