01/11/10

Todos ls Santos


(...)Miu dito, miu feito. Chubimos-mos na mota i apuis de ua hora ó assi la peisaige demudou de rumpon i fizo-se nun quadro. Miu pai andou a las buoltas cumigo por aquel termo, adonde habie ua fraga terrible al loinge, chamada la Mulhier Muorta, i cumbidou-me cun ua Coca-cola, que anton se ampeçaba a bender na Spanha. Apuis, al cair de la tardica, ampecemos la benida para casa. Nisto, miu pai parou la mota na borda de la strada i dixo-me que arreparasse bien na lhuç.
- Firma-te bien nesta lhuç. Neste sfergante nun ye de die nien de nuite. Este ye l cachico de más grande ancerteza de l die. Qualquiera cousa puode acuntecer.
Quedemos-mos specados, calhados, a segurar la respiraçon, mas nun acunteciu nada. L sol amarrou-se más uns metros i la tardica fizo-se nuite cerrada.
- Yá passou l peligro – dixo miu pai – Bamos-mos ambora.
Dou-le ua patada al pedal de arranque, rugiu l motor de la Vespa i, quando yá mos stábamos quaije a chubir, acrecentou:
- Deiqui a muitos anhos, quando tu fures un home feito i you yá nun stubir cun bós, tenerás l tou carro i bás a dar uas buoltas por esta peisaige más de ua beç. Ye possible que algun die andes por eiqui a esta hora i se te lhembre este die an que tu i you benimos a la sierra. Se assi fur, pára l carro un cachico i firma-te bien ne l que assuceda ne l aire: cumo beias passar un páixaro negro, esse páixaro negro serei you.

Juan José Millás
El País Digital

Sem comentários: