09/06/07

Las scuolhas



Siempre gustei de las cousas bielhas, ancántan-me. Mas nun falo solo de tarabecos, tamien de cuontas i an special de las pessonas i l sou saber. Aquel saber de la spriença bibida, na calentura dua frauga de anhos i anhos de trabalho nua arte. I ne l mundo de las cousas bielhas hai-las que son sagradas, puoden ser ousadas cumo buonos ou malos eisemplos. I, assi i todo, alguas tamien son muostras dua eiducaçon que medrou adubada ne l respeito puls outros.
La cuonta que bou a cuontar yá ye bielha, coincida de muitos, i cumo todo mundo sabe puode-se cuontar an mirandés. Neilha se puode ber que quando queremos anganhar ls outros, mos squecemos de que nun sabemos todo, i que las cousas l mais de las bezes son cumo la nuossa ambiçon quier que seia.
Ua beç, un studante quijo zafiar la sabedorie de l sou bielho mestre. Quando l biu passar a la sue rue, fui-se a tirar un paixarico dua gaiuola adonde l habie puosto soutordie, apuis de lo haber caçado bibo. Metiu-lo antre las manos, cumo se fusse andentro dua concha. Apuis, percurou-le a sou mestre:
- Mestre, sabeis se l paixarico que eiqui tengo scundido antre las manos stá bibo ou muorto?
Todo mundo sabe que la percura ye maldosa. Se l mestre respundisse que l páixaro staba bibo, l aluno zmagába-lo i quedaba muorto, s’acauso la repuosta fusse que staba muorto, el abrie las manos i deixaba-lo bolar. Mas l studante, lhebado pula maldade, nien sequiera çcunfiou de la grandura de la sabedorie de l bielho mestre.
L bielho mestre dou-le ua repuosta sábia:
- Puis you digo-te que la possiblidade de la mie repuosta ser cierta solo depende de ti.
Cumo se puode ber, pula nuossa bida afuora nien siempre se puode scolher l camino por adonde queremos ir. Assi i todo ye possible l modo. Ye na scolha que fazirmos que s’ancuontra la lhibardade.
Cuido que l mais grande balor de qualquiera un ye saber l que ye. Dezido doutro modo, la proua, la malbadeç, la prejunçon son malas porsoras, mas hai siempre muito que daprender, an special culs bielhos mestres.
Scolher ye cun nós.

1 comentário:

AF disse...

Nun ten delor de cabeça,
Quien nunca fizo sues scuolhas:
Mas se algo mais sério ampeça,
Queda siempre nas ancuolhas.

Fonso Roixo