07/06/08

Un anho de froles



Faç hoije un anho que ampecemos este blogue. Era l 7 de júnio de 2007. Zde l purmeiro die, l'eideia fui siempre la mesma: quemunicar an mirandés i ajuntar ua quadrilha alredror de la scrita de la nuossa lhéngua. La quadrilha nun parou de crecer i cuntina a haber lhugar apra mais: bonda que mos dígan que se quieren ajuntar. Hoije, cuido que todos podemos tener ua proua mui grande por este anho que passemos juntos alredror de la nuossa lhéngua. Bamos a cuntinar cumo até eiqui i a tornar la quadrilha cada beç mais grande. Somos tan poucos que nun podemos deixar de star juntos.



5 comentários:

Ana disse...

A mi tamien me parecie que die mais, die menos, íbamos a ter un anibersairo... !
Fui un anho sien dúbeda ningua mui amportante i esso debemos-lo subretodo a si, Amadeu.
“Quien dirie ?” habie de dezir probablemente cumo nun de ls sous poemas i se inda fusse bibo aquel que bien merece que hábamos scuolhido este títalo para este sítio, l mesmo que ua de las sues obras que yá balorizában tanto na altura la Lhéngua i la Cultura Mirandesa, stou-me a referir al grande filólogo i estudiador antre ls purmeiros que fui José Leite de Vasconcelos que naciu bai a fazer 150 anhos, ne l die 7 de Julho de 1858 eisatamente.
Stou cumbencida que neste anho comemoratibo, todos nós que deixemos aqui testos ou que simpresmente por aqui passemos curjidosos de todo ler i de participar tamien, cunseguimos dua maneira ou doutra fazer oubir essa nuossa lhéngua, “lhéngua de sons tan bariados, filha dun pobo que ten neilha l choro i l canto!”.
Tenie que ser assi para cada un de nós, tentando tamien bencir las distáncias que mos ampónen la bida i que mos sepáran tamien, poder houmenagear ou ampeçar a houmenagear de la maneira mais biba i oureginal possible essa pessona que nien sequiera habie nacido cumo nós nessas tierras de Miranda mas que un die pula cierta se apaixonou por esta lhéngua, essas tierras i essas gientes. I essas gientes yá éramos nós.

Oubrigada tamien para si, Amadeu, oubrigada por mos haber ajudado i ancentibado a cuntinar a fazer cun que siempre biba l Mirandés.

Ana Maria Fernandes

Ana disse...

... íbamos a tener un anibersairo...
... las çtáncias que mos ampón la bida...

Tiégui disse...

Parabienes... I d'hoije an bien anhes !

AF disse...

Buonas nuites, Ana,

Bien haias pulas tues palabras. Este blogue nada haberie sido sin todas las pessonas que l fazírun, pessonas cumo tu, que acá fúrun benindo a cada die, amprestando-le l sou tiempo i l sou saber, nesta nuoba jinela a que mos fumus assomando i mirando pa l mundo i uns pa ls outros, de modo lhibre i sin pretençones, cumo nunca se habie bido an relaçon a la lhéngua mirandesa. I cun tanta giente i de tanta culidade a anterbenir eiqui!
Bien podemos dezir que l mirandés bai cunquistando mais estas nuobas tierras de l'anternete i yá nun quier salir d'acá. Inda bien que assi ye i que outros blogues an mirandés ténen aparecido.
L que you spero ye que puodamos cuntinar, nó mais un anho, mas un die de cada beç sin nunca parar, oumentando la quadrilha, bariando i anriquecendo l cuntenido de l nuosso blogue, pus un jardin ye mais guapo quanto mais bariadas tubir las sues flores.

Un abraço, i bienbenida siempre,
Amadeu

AF disse...

Buonas nuites amigom Thierry,

Que se cúmpran ls tous botos. Anque porqui siempre apareças ne ls comentairos, tamien tu, se quejires, te puodes juntar a la quadrilha, bonda dezires.

Un abraço,
Amadeu