24/06/08

Cousas subre San Juan




Cousas subre San Juan dezidas an mirandés.
Santo que dantes, i cuido que inda cuntina a ser un de ls Santos que l pobo mirandés mais gusta i benera, yá nun sei se ne l feturo será assi. Todo mundo sabie que nun faltában abós, mais i madrinas que nun quejissen ousar l nome de Juan, atocaiando-lo a ber s’assi la cousa pegaba, mas agora ándan por ende tantos batizados cun nomes benediços i las ribeiras yá nun lhieban auga i nien curas hai pa las benezir, yá tengo dúbedas se l nome sparge.
Ye tamien l Santo adonde las ties que stan para parir bótan manos, por bias de las dúbedas i la cousa seia çfícele.
Juan, primo segundo de Jasus, porque sue mai Sabel era prima de Marie, batizou-lo ne l riu Jordan, balendo-le l nome de Batista, mas de nada le serbindo quando un die Heirodes perdiu la cabeça por ua tie i eilha, la zabergonhada, la cabeça de Juan Batista pediu sien cuorpo.
Segundo diç l Nuobo Teçtamiento, la cousa quedou feia. Mesmo sendo Juan un bun tiu i gustar de la solidon i ser porfeta, l Rei sastisfizo las ganicas de la treslhoucada mulhier.
Mas deixando las tristezas de fuora, l’eimaige de San Juan ye coincida cumo s’el andubisse cun cordeiro al cuolho cumo se fuora un nino. Chego a pensar que tenerá el a ber culs pastores, puis que muitas bezes, cun birtudes de santos ou nó, carregában culs cordeiricos al cuolho quando inda nun tenien patas para acumpanhar las paridas?
Que le gusta muito fiestas que séian chenas de foguetes i fogueiras, muitas modas i bailes i que l quemer nun falte. Todo esto ten a ber cula nuite an que naciu, diç la lhienda, nua nuite guapa i strelhada, i que sue mai para abisar la prima Marie mandou fazer ua fogueira cumo habie terminado dantes.
Siempre que scribo ou falo de Jan Juan, lhembro-me de San Juan de las Arribas: esse termo era de pastores, de fogueiras i de Stória.
L die 24 de Júnio ye l die festibo de San Juan.
Eiqui deixo la mie houmenaige.

Á miu rico San Juan
You sfuorço-me tu bien bés
I nun sou de fazer pedidos
Mas ajuda-me a screbir bien Mirandés.

Nun fazes causo de l miu pedido
Cuidas que ye mais ua boubada
A mi daba-me muito i bun jeito
Para ti era mais un i nun te custaba nada.



5 comentários:

Fir disse...

Boa noite, sr. Faustino.
Excelente post.
Permita-me acrescentar que a mulher que pediu a cabeça de João Baptista foi Salomé, enteada de Herodes.
Salomé tinha uma paixão por João Baptista, mas ele fazia questão de ser um homem casto. Herodes tinha uma paixão por Salomé e pediu-lhe para dançar. Salomé obrigou-o a prometer que lhe daria o que ela quisesse, em troca da dança. Herodes acedeu. Salomé dançou e exigiu a cabeça de João Baptista.
Herodes temeu desgraças e ainda tentou convencê-la a aceitar outra coisa, sem sucesso. Salomé teve a cabeça de João Baptista e só assim conseguiu beijá-lo.
Um abraço.

faustino.antao disse...

Oulá amigo Firmino.
Gustei de la buossa çcriçon dessa malbada tie que quijo la cabeça de Juan Batista.
Mas las cousas mudórun muito, agora yá naide pide la cabeça de Juan mas si dua Salomé, que anda por ende an jornadas, palhestas i que fui capaç de birar la cabeça a muita buona giente (de rabia) que nun sabie l que era perder la cabeça i nunca la perdiu por causo de nanhun garoto.
Ls Heirodes d'agora tamien témen zgraçias, mas porque esta Salomé nun para de bailar, baila que se farta, i quen puode adebinar quando l deixa de fazer?
Cumoquiera quando l miu nieto fur porsor.

Un abraço
Faustino

Fir disse...

Boa tarde, Faustino.
Ou eu ando lento (por causa do calor) ou não disponho de informações suficientes. O certo é que não consigo entender quem é essa Salomé que não pára de dançar. Não me pode dar mais uma pista ou duas?
Um abraço.

faustino.antao disse...

Amigo Firmino

La Salomé de quien na rue mais se pediu la cabeça fui de la menistra de l'Eiducaçon (Eiducaçon siempre screbi i scribo cun lhetra grande), desta menistra inda nun sou capaç.
I a miu ber, ls que temien zgráçias, mesmo que agora las augas stéian mui serenas, tenien rezon, mas l tiempo dirá se si se nó?
L que se fai n'Eiducaçon (bien ou mal) solo se bei muitos anhos apuis, ye ua arble que dá ls fruitos mais tarde que las outras.

Un abraço
Faustino

Fir disse...

Boa noite, amigo Faustino.
Eu nunca lá chegaria. É que eu vejo a Salomé como uma rapariga bonita, sensual e exótica.
Não quero ser Herodes, mas acho que a Maria de Lurdes Rodrigues só veio trazer, na sua maioria, desgraças. E se há medidas educativas cujas consequências só se vêem décadas depois, há outras cujos efeitos são bem visíveis a curto prazo.
Enfim, tornarei, certamente, a falar de Educação neste blogue. Temo que não seja pelas melhores razões.
Um abraço.