02/06/08

Palhestra



Falar subre la cultura mirandesa, ou melhor oubir falar, fui l que fiç a la tardica de l die 31 de l més de Maio quando fui al Centro Cultural i Recreativo do Alto do Moinho (Corroios). Mas nun bonda querer scuitar alguien a falar de cultura nestas palhestras. Ten que haber alguien que l faga bien, que saba de l que fala, que s’antregue de cuorpo i alma, que tenga l don de l’ouralidade, la senseblidade de l ansino cumo mensaige para quien la scuita, gusto pul que fai i splica. I quien l fizo, i yá ye la quinta beç astanho, antegradas ne l ansino de la lhéngua mirandesa, ten todo isso.
Para mi i cuido que pa ls demais, quedamos cun rezones de sobra para sorber todo aquel splicar de las jornadas de ls pobos que ne ls tiempos mais arreculados naqueilhas tierras bibírun. De ls Zoelas até la crestianizaçon, ne las piedras ancuntradas, ls sítios de las capielhas, las rezas, nobenas, questumes, chamadeiros, las palabras, ls nomes de giente que fazíun l caldeiron adonde naciu l falar lhionés. Esta ardança que mos deixórun, agarrada pul porsor i ambestigador Amadeu Ferreira, i que nestas palhestas la spon dun modo claro a to l mundo que nestes dies eiqui ben. Ouferece assi un saber que stá agarrado a las cousas i firmado an decumientos.
You suorbo estas splicaçones cumo se porqui nun me quedasse i andubisse puls caminos i ancruzilhadas de las tierras de Miranda, cumo l fazírun ls nuossos antrepassados. Ye ampossible quedar-me andefrente a tamanha riqueza i guapa cundiçon. Solo nunca serie capaç d'antender ls teçtemunhos nien ancuntrar l'antegraçon i las frunteiras de la cultura mirandesa, nun serie capaç d’antrar ne l ouniberso de l tiempo que fizo la Stória. Todas estas palhestras se rebelórun momientos altos para muitos que a eilhas siempre fumos, por muitas i buonas palabras que quérgamos agarrar séran siempre poucas para agradecer todo l baloroso ampeinho.
Scuitar cun atençon, i sacar l melhor que cada puoda yá ye ua recompensa pa l porsor. Roubamos-le este tiempo, mesmo sabendo que l fai por gusto i amor, nun deixa de ser amportante quando yá ye scasso par'el por bias de l muito que ten que studar i ambestigar. Assi you saba star a un nible d’antendimiento eigual, i benga a dar ua ajuda ne l spargir desta cultura milenar, que bien l merece i dua riqueza sien pareilho. Cada die que passa gusto mais de saber, gusto mais de Stória. Este gusto fui-lo agarrando als poucos gráçias al porsor i ambestigador que me fui dando anguças de rezones.


1 comentário:

Ana disse...

Buonas tardes a todos,

Inda bien que de beç an quando aparéçan ciertos trobadores capazes de poner paredes mei sbarrulhadas (ou por bezes yá bien sbarrulhadas cumo essas que se béen ne l retrato) outra beç a falar i a cuntar cousas de que muitos yá se squecírun. Quaije toda la gente.
Ye tamien la nuossa stória que cúntan.