05/04/10

QUEI YE QUE SE STÁ A PASSAR



Quei se stá passando miu praino
Tu que eras tan relhamposo
Stan-se secando las arboles
Que te fazien tan marabelhoso.

Yá se secórun ls uolmos
Que daban fuolha pals cochinos
I fazien ua paisaige marabelhosa
Pu las bordas dels caminos.

Tamien se secan ls castalheiros
Que mos daban fruitas tan gustosas
I que cun eilhas se fazen
Las quemidas mais saborosas.

Agora bede bós ls pinhos
Cumo eilhes stan, miu Dius
Que agora yá só sirben
Pa ls papialgos fazer sous nius.

Agora bede, ls senhores sobreiros
Mos daban riquezas gananciosas
Stan zaparcendo nels fogos
Feitos por manos criminosas.

I las trigueiras que habie
Que al mundo fazien ambeija
Que ye feito de las bacadas
Que you bie, passar na caleija.

Bacadas, de bacas mirandesas
Que nunca mostraban canseiras
Agora só se beien, i poucas
Mas son todas bacas lheiteiras.

Passandos todos esses caminos
Me deixórun tantas recordaçones
Agora bou you a passar para ber
I só beio you tantas zilusones.

Dezie-me-lo para you l saber
Para nun tener que precurar
Al nuosso querido praino
Quei ye que l stá a passar.
Nien ls salgueiros, son cumo éran
Stan culas puontas tristicas
Yá nien auga chequier s´ancontra
Secórun-se todas las fuonticas.

Quei ye que se stá a passar
Que fui que acunteciu
Anté la preciosa auga
De l nuosso praino zaparciu.

Anté la fala tamien zaparciu
Dando lhugar a la fala Pertuesa
Ambora sendo eilha pimpona
Nun ye cumo la nuossa mirandesa.

Quei se stá passando, miu Dius
Que ye feito dels nuossos falantes
Quei you tengo que fazer
Para ser todo cumo era dantes.

Que ye feito de la paixarada
Que yá nun s´oube nenhun piar
Yá só s´ouben ls pardales
A piar ne l meio de l lhugar.

Yá nun s´atreben a salir al termo
Para ber l que alhá se passou
Que ye feito daqueilha paixarada
Que noutros tiempos cantou.

Nien las buieiras, nien las pastoras
Salen de nuite nien de die
Acabórun-se aqueilas marabilhas
Que naqueilhes tiempos habie.

Quei ye que se stá a passar
Quei ye que stá acuntecer
Cousas amportantes de l praino
Porquei se stan a muorrer.

Balei-le nesta agonie
Que nesta hora stou you a sufrer
Por ber qu´essas cousas amportantes
De l praino stan a zaparcer.

José António Esteves




2 comentários:

AF disse...

Buonas nuites amigo José António,

Se mirardes bien, bereis que nien todo bai mal. Cuntai-mos tamien essa parte.

Un abraço arrochado para bós,
Amadeu

José Esteves disse...

Buonas nuites, senhor porssor, sei que se stá a fazer algua cousa, por essa nuossa fala principalmente, na fala screbida, na musica i nalguas cousas mais, mas a falar yá nun beio naide. You yá nun salo assi tanto mas las bezes que bou por tierras de Miranda, só oubo falar fidalgo, nun sei de que mos bai a serbier,andarmos nós tan atarefados, i anté alguas horas perdidas a lhuitar pul que debie ser de todos ls mirandeses, i nó só de meia dúzia, meia dúzia cumo quien diç. que yá se bei muita giente a screbir, mas bei-se mui pouca a falar. spero you que la cousa mude i de depriessa, porque se nó esse tan falado antierro bai a ser mais depriessa de que se piensa. You quiero acreditar quels mirandeses ban a cunseguir dar la buolta porriba. mui buonas nuites i anté outra beç.
Abraços
José António Esteves