14/04/10

Hei-de tornar ...



Hei-de tornar alhá
al lhugar
que l assopro anterrumpiu la stória.
Hei-de tornar alhá
al lhugar
dadonde nunca fui capaç de salir,
de tan grabado an mie fraca memória.
Hei-de tornar alhá
nien que seia
quando las pálpebras ls uolhos
cansados se me féchen
i you camine cumo an delareio
a brincos
al sonido de campanas
que tristemente ancórdan.
Hei-de tornar alhá
para que me cuntes
l resto de las stórias.

Hei-de tornar alhá
cumo un nino a correr
atrás dua bola de farrapos
sien balor
mas que deilha
nun se quier apartar.
Hei-de tornar...






an quelores de çponeres
an bruídos de la nuite
an óndias de praias zertas
ambuolta an nubre

auga ou
floresta a zbrabar.
You tornarei

alma bagamunda
anquieta...
piedra, flamingo

scuma, piroga, chiçpa...
para alhá sperar an siléncio
l assopro...




2 comentários:

AF disse...

Buonas nuites Delaide,

Ende bai Neruda, para ajuntar al tou guapo poema.
Cun un bs.
A.





Yo volveré

Alguna vez, hombre o mujer, viajero,
después, cuando no viva,
aquí buscad, buscadme
entre piedra y océano,
a la luz procelaria
de la espuma.
Aquí buscad, buscadme
porque aquí volveré sin decir nada,
sin voz, sin boca, puro
aquí volveré a ser el movimiento
del agua, de
su corazón salvaje,
aquí estaré perdido y encontrado:
aquí seré tal vez piedra y silencio.

Adelaide Monteiro disse...

Ei Amadeu,

Cumo sabes gusto muito de ls poemas de Neruda mas este parece-me que nun l habie lido. Ye guapo i cun l mesmo sentido.

Yo tornarei an quelores de çponeres
an bruídos de la nuite
an óndias de praias zertas.
You tornarei
a oubir la stória
que l aire me há-de lhebar
ambuolta an nubre, auga ou
floresta a desbrabar.
You tornarei alma bagamunda
anquieta...
piedra, flamingo, scuma, piroga, chiçpa...
i,
alhá sperarei an siléncio
l assopro que me la lhebou...

bs

A.