19/12/07

Eigualicos

*


La sumana atrasada, ambersando cua amiga mie un tagalhico d’anhos mais nuoba, mas que ten la suorte de ser mai de dous ninos guapos, un cun dous i outro cun quatro anhos, la cumbersa arresbalou nistantico pa las canseiras que dan ls ninos i quanto ye çfícele cuntentá-los, fazé-le las buntadicas todas. Ambaia-los, çtrai-los de las cousas malas, i a la nuite arrolha-los para se drumíren. Ser mai. Ende, ye que la cousa queda mala i nun ye fácele atar las puontas.
- You cunto-le cuontas, agarro ne ls lhibros deilhes cun zenhicos de bichos qu'eilhes mais gústan, leio bezes sien cunta, fago de pantemineira, de mono, fago de las mies tripas coraçon, mas l sentido deilhes stá birado para outro lhado. I quando you cuido que stou a lhebar a melhor i que las mies arrolhadelas i cumbersa fazírun magie, la pestanha alhebanta, spértan i alhá ben la percura de l questume.
- Mai, manhana si bamos al centro comercial i si me mercas l que you quiero?
- L die de las prendas yá stá a chegar i you inda nun tengo la mie?
- Mai, you astanho mereço que me merques todo l que quiero?
Éran estas i mais ua alforjada de cunsemiçones que a eilha le parécen ser d’agora i solo deilha, que la pónen dóndia. Se cuida la mie buona amiga, que la mai deilha i la mie, mesmo sendo noutro tiempo, bien dantes, nun tubírun estas canseiras, anganha-se bien. Cumo you m’alhembro de cumo era custoso para mi drumir, quando sabie que soutordie iba a la matáncia de ls cochinos a casa de mius primos! Cumo era çfícele drumir la nuite de Cunsoada, la nuite de l Anho Buono i de Die de Reis! I la nuite de biesperas de la fiesta de l Dous de Febreiro (Senhora de las Candeias), solo porque sabie que l’arreata quedaba de folga!
Acuntecie-me cun to las nuites de biesperas de dies de nomeada, quantas bezes solo porque nesses tenie uas quemenéncias para strenar ou lhambisquiçes? Serie solo puls doces ou roscos? Nun era, mas si porque se era nino. Yá mais crecido, quedaba an pulgas la nuite toda quando sabie que iba de buieiro pa l cerrado de la Gaga, adonde tenie siempre jolda, i habie jogos l die todo culs outros buieiros que alhá mos ajuntábamos.
Cuido you que ser nino, onte ou hoije las defrenças nun son muitas. Ser nino ye assi mesmo, zanquieto, alborotar-se cula cousas nuobas i de nomeda, sien suonho por ganas de custruir l sou mundo, culs jogos, cula cumpanha i las fiestas.
Se ne ls tiempos de hoije quieren cousas mais cumplicadas, las culpa nun ye deilhes, i se nós dantes nun las pediemos tamien nun teniemos la culpa. Ls tiempos son outros, todos l sabemos i inda bien, i l querer defrente. Mas las fantesies de ls ninos son armanicas.

Sem comentários: