03/12/07

Achegar (3)

Este pastor nun bira las cuostas al sou ganado


Este testo, cuido que nun debie de ser l numáro trés, mas el tamien solo ye possible screbir-lo apuis de haber falado ne ls outros.
L mundo de ls animales ye capaç de ser un de ls mais guapos, i de ls quales l home mais admira. Quien nun gusta de falar de l sou gato, de l sou perro, de l sou páixaro, i a las bezes cun grandes cuontas? L mundo deilhes ye tamien un de ls que menos mos anganha, ye berdadeiro, de l que menos mos troca las buoltas.
Culas canhonas tamien assi ye, dende l pastor tener cul sou ganado ua antemidade i an quemun tantos segredos que son de meter ambeija a muitos armanos i amigos. Quiero you dezir que ténen sembras de cuontas, que un pastor fai l que quejir i daprende to ls dies cul sou ganado.
Quando la maiorie de las pessonas mira un ganado, cuida que aqueilho que eili stá nun ye mais que uns pequeinhos muntones de lhana, adonde an cada se spetórun quatro patas i porriba ua cabeça. Anganha-se.
Pacendo ne ls pástios, berriando ou andando, aqueilho ye ua ounidade, cumo lhares assi stan lhiadas las de mesma família, las bárias famílias fázen aquel ajuntouro, que ye questume ber-se pacendo. Ténen las sues xefes an quien ténen cunfiança. Quando las oubimos berriar, quaije siempre ye para mantener-se liada i marcar l sou lhugar. Solo pássan por caleijas, rigueiros, puontes, rodeiras ou boqueiros apuis de las sues guias. Conhécen assobios, bozes i chamamientos. Oubedécen puls nomes.
Un ganado ten un cheiro bien própio, que ye cumo ua eidentidade para todos ls eilemientos desse ganado. Solo assi se splica que quando dous ganados s’ajúntan, por çcuido, nun ye perciso fazer nada, eilhas solas s’apártan al fin dun cacho, bolbendo a ser dous. S’acauso ua canhona quedar an ganado eirrado, nun se calha, berriando l tiempo todo ls purmeiros dies.
Tamien nós pastores, ne l siléncio de la nuite i an qualquer lhugar, coinciemos (eidentificábamos) sien ber, solo d’oubido, pula moda de l chocalhar de las chocalhas de que ganado se trataba.
Un pastor que tubir amor al sou ganado ten todo l que quejir del, mas tamien ten que le dar muita de la sue dedicaçon i afeto. I, cumo todo na bida, saber l que ye melhor para el, nunca lo anganhar ye ua regla d’ouro. L ganado nun pensa, quien pensa ye l duonho, mas ye mi guicho. Assi, nunca ye buono tené-lo biqueiro, cun fé ne l alheno. Quando assi ye, nun angorda i nas feiras ambergonha l pastor.
Un die destes falo porquei se melában las canhonas apuis la çquila.


5 comentários:

AF disse...

Buonas nuites Faustino,

Cumo you nunca fui pastor, gusto muito de ler l que scribes subre ser pastor i subre l ganado. Cuntina anquanto podires i soubires.
Mas houbo ua spresson que tu usas que nun antendi. Dizes «...ténen sembras de cuontas...». Antendo las palabras, mas nun sei se antendo la spresson.

Un abraço,

faustino.antao disse...

Amigo Amadeu

La spresson "ténen sembas de cuontas" solo quije dezir.
Que ua pessona que tenga la sue percipal oucupaçon an tomar cunta dun ganado, cumo an outras porfissones, pula sue bida afuora queda cheno de bibéncias i recuolhe un saber cumo se fusse un lhibro.
La mais desse saber lhéba-lo pa l outro mundo.
You solo fui pinche de pastor, mas acumparando yá dezie mui pai que miu abó de las saias nun fizo outra cousa.
Un abraço tamien para bós.

Amadeu Ferreira disse...

Buonas nuites amigo Faustino,

Acá stou outra beç. Sabes, gusta-me falar i subretodo preguntar de l que nun sei, que gusto de star siempre adaprender. Até acho stranho cumo tan pouca giente pon comentairos al que eiqui se scribe, i ye ua pena, que las cousas podien ser mais bibas, i dar ua palabrica sabe bien. Ye cumo ir rue abaixo i dezir «Buonas tardes, buonas nuites, anton cumo bai la bida". I la anternete i l blogue ye essa mesma rue.
Gustei de la tue splicaçon i cuido que tenerás muita cuonta para mos cuntar. Dizes que solo fuste pinche de pastor, mas talbeç habas sido algo mais.
Conheces aquel dito que se diç de quien nun ten spriencia, mas quier amostrar mais do que l que ye: «fui pastor quatro dies nun berano». Nun ye solo ls quatro dies, mas sabes bien que ser pastor de berano era mais fácele, pus de ambierno ye que eilhas mordien.
Anton bai botando para acá todas essas sembras de cuontas que fuste agarrando por esses anhos todos.
Un abraço arrochado,

faustino.antao disse...

Un abraço arrochado tamien para bós.
D'Ambierno ye queilhas mordien...A quien l dezis!
Quantas bezes, angaranhido, molhado que nien un pito por caleijas, passando rigeiros que lhebában auga que benciu las bordas i cun ou dous cordeiricos acabados de ser paridos.
Ye obra, mas cumo dezis nós acá bamos rue abaixo dando las buonas a todo l mundo (de todo esso falando)
Mas l dito nun l coinheço.
«Fui pastor quatro dies nun berano»
Mandai siempre, que you gusto.
Un abraço.

adeusdado disse...

Caro Faustino
Nunca ye demais, comentar ls testos de la tue sprência de pastor. You cumo tu sabes fui só buieiro, i ya te l tengo dito mais bezes, que nun coincie essa atmosfera de pastores, i fico spantado, i mui agradecido pulos ansinamientos que eiqui tenes trazido.
Parabienes