03/09/13

Golfiadas de lhembráncias

Cumo poderás stancar la sangria que ne l peito se t´arrama, se la mimória ye ua bena a golfiar lhembráncias, tan bibas, tan ocigenadas, tan riales!?
Dizes que só sonhas cun muortos. Cumo nun há-des sonhar cun eilhes, muito mais cun eilhes, se ls tous muortos son ua multidon i se ls bibos son tan poucos i inda porriba ancerrados an casa a ber telbison i tu, inda mais ancerrada stás, deitada na scuridon i dureç de l scanho?!
Ye de lhembrácias que l tou die se bai tecendo i ye de lhembráncias que la nuite s´enche, cumo se fura un filme a passar por ambaixo de las piçtanhas.
Ls tematos stában tan baliente i nun repente s´abrasórun cun l míldio!, dizes tu para tous betones.
Nun bos torno a regar!, dizes tu pa las freijoneiras de rodriga, grandes que nien stameiros i sien nada para colher.
Para quei tanta guia, tanta fuolha, tuoros a parecéren de freixos, se las bódidas bénen amobidas i por fin se sécan!, pensas tu, mirando pa la bobideiras que sumieste na puonta de riba de l huorto.Qualquiera die corto aqueilhas guias que, de tamanhas, chubírun pula parede arriba!
Apuis sonhas cun la huorta cun quien falas i que l anho nun quijo i cun muortos cun quien to la bida faleste…

Sem comentários: