28/10/07

Suorte de perro

Ls perricos



Era beç ua perrica que tenie siete filhos. Quando chegaba la hora de la mamada “Ladina”, assi habie sido batizada, yá nun sabie cumo antretener ls sous perricos, tenien medrado tanto que cada beç querien mamar mais. Staba quedando mui defícele criar tanto cachorrico. Mas tamien nun tenie ganas de se çfazer deilhes, querie-los tanto, mas tamien bé-los passar fame sin nada fazer nun era buono, nien para eilha nien par'eilhes. Habie que ancuntrar l mais debrebe ua salida para bien de todos ls sous filhicos.
Até que un deilhes quedaba cada beç mais custoso d’aturar, puis lhadraba muito i quando chegaba la hora de mamar lhuitaba siempre para quedar cul melhor lhugar. L tiempo de todos mamáren i quedáren de barriguica chena yá alhá iba.
Quijo la suorte que un die pula manhana, por ende passasse a camino de la cidade Lúcia, ua nina, cul perpósito de mercar ua prenda pa l sou armanico mais nuobo que nesse die fazie cinco anhos.
Ladina que staba a la puorta de sue casota antretenendo ls sous filhicos biu que la nina arreparou muito neilhes, anté los chamou para le fazer uas festicas. Un deilhes, aquel que siempre la mai achou que era la mais zanquieto, yá nun quijo mais saber de nada, scapando-se cula nina.
Lúcia iba cula eideia de ir al soto mercar la prenda yá nun fui, achou por bien lhebar esse cachorrico pa l armano, l que pula cierta iba a gustar mais.
Pensou la mocica, s'el ben cumigo ye porque quier tener un amo, que lo trate. Bou a lhebá-lo a Stéban, ban a quedar amigos.
Yá pul camino, lhebando l perrico bien aquemudado, sentie que staba assossegado, a eilha tamien le parecie que habie ancuntrado la prenda cierta pa l armano.
Sien tener naide cun quien zabafar, miraba pa l perrico, que nin l sou nome sabie.
Mas nun quedaba sin el. Puis quando l biu, tenie reparado nel, beilaba i dançaba. Anton se la tue arte ye de bailador, l nome que te queda bien ye "samba”.
Samba fui recebido por Stéban cun muita alegrie, fizo-le tanta festica que de l perrico nun era capaç de respirar.
Jogórun tanto ls dous que quaije se squecien de todo. Dua sola beç Lúcia fizo la felcidade de ls dous.


Sem comentários: