14/10/07

Caminando pulas rues

Yá bou afeito, hai uns tiempos para acá, a dar ua boltica a pie pulas rues de Lisboua, apuis de cena. A la hora de la nuite a que bou, yá ye ralo ber giente a passar i ls altemobles son scassos, mesmo an ciertas rues cun mais mobimiento. Nun hai puiales cun giente sentada a quien puoda dezir, buonas nuites mos dé Dius.
Bou demundando de camino i yá bou coincendo ls caminos todos, mas inda nun cunsegui daprender las squinas selumbries adonde ls chamados «sien abrigo» inda amánhan ls papelones. Eilhes ténen un mirar special subre la cidades: nun hai cumo eilhes para çcubrir ls melhores sítios para passar la nuite na rue. Hoije spantei-me cun un rapaç inda mui nuobo a fazer la cama na squina dua dependéncia de l Banco Santander, pus questúman ser mais bielhos ls que porqui fázen la cama. I nun cunsigo deixar de pensar porque diabos haberá salido de la casa adonde bibiu estes anhos. Cuontas que nien eilhes a las paredes cunféssan.
Las rapazas i ties que se bénden stan rigorosamente ne ls mesmos sítios, fumando ls mesmos cigarros i mirando ls mesmos nadas. Talbeç porque por yá me coincéren, de eilhi passar, nien sequiera se buolben.
De beç an quando pássan ranchos galhofeiros de moças i moços, i tamien turistas que nunca sei se míran las streilhas se ls eidefícios de l'Abenida de la República. Agora ye l Campo Pequeinho cun sous anúncios de tourada i las splanadas de ls cafés que le crecírun alredror. Dou agora la redadeira rebuolta a caras a casa.
Las rues de la cidade fázen ancruzelhadas uas culas outras, formando ua rede sien fin, que ban a dar a todo l lhado i lhado nanhun. Puode-se caminar por eilhas para nun ir a dar a lhado nanhun, nun ir a tener cun naide, i nun tener que dar splicaçones a naide. Nun fura l tener que arrepassar ls turistas debagarosos i andarie-se bien por estas rues, yá sien muito rugido, cumo se fúramos solo nós nós ne l mundo, cousa que solo faç sentido por un cachico. Porque la cidade ye esso mesmo: andar quaije siempre solos, mas star siempre a sentir que solicos nun bamos a lhado nanhun. Este ye l nuosso formigueiro i las rues nun pássan de ls carreirones por adonde passamos. La cidade ye, an muita cousa, ua ourganizaçon strourdinária i ralamente mos damos de cuonta desso
.


Sem comentários: