06/08/07

L tiu que tenie miedo al lhobo

*


Era un home que tenie muito miedo al lhobo. Un die abriu la barriga dun, metiu-se alhá drento, apuis cosiu-lo i deixou cabeça i manos de fuora. Çpuis agarrou an dous xeixos i ampeçou a bater até botáren chiçpas. Assi que l lhobo biu las chiçpas, ah patas! Si que s’agarrou a correr! I botou-se a correr cheno de miedo i l tiu esse nunca mais tubo miedo a lhobos.


Oubi esta cuonta a un tiu de Fuonte Aldé este berano durante l passeio de " L burro i l gaiteiro", que todos als anhos se bai fazendo pul termo de Miranda. Gostei deilha por ser tan simpres i al mesmo tiempo diç-mos tanta cousa. Cumo scamugir ls nuossos miedos? La melhor maneira de todas nun será ir a tener cun eilhes, ponermos-mos an drento deilhes? I apuis? Cun algua listeza i sabedorie a la mistura ampuntá-los, caçuando deilhes, neste caso cun chiçpas, lhuç... Mas ls miedos parécen fazer parte de la nuossa natureza i nós siempre a metermos-mos an drento deilhes...para çpuis ls ampuntar para bien loinge, nien que para isso un tenga de ir an drento deilhes...


1 comentário:

AF disse...

Bien benido D.M.M.M. al blogue Froles Mirandesas. Assi bai crecendo La Quadrilha.
I si ampeceste cun ua cuonta bien antressante. Que mos traias equi muita cuonta, i se fúren cuontas que seia l que te dir la gana.