04/01/13

Proua quanto bonde




Tener proua ne l que se fai, l mais de la bezes nun trai mal nanhun.

Bien al robés, cuido que ye até mui salutar tener proua an fazer las cousas bien, puis esso puode fazer la defrença antre todas, ganha todo l mundo.

I la mie geraçon, la geraçon que naciu na década de ls anhos cinquenta, sessenta de l seclo datrás, muito lhigada a la lhaboura, si tenie proua ne l que fazie. Hoije passados que son muitos anhos, sien tener saludades de las cousas malas, tengo muitas i muito ourgulho de açuceder a ua geraçon que botaba muito ampeinho an fazer todo bien, geraçon antregue a la lhaboura i a las artes artesanas.

 You anterrogo-me muito, qual era l tiu que nun s’ampenhaba an fazer un jugo, ua arado, un rastro bien feito, qual era l lhabrador que nun tenie proua an fazer ua torna ajeitada i cierta quando sembraba ua tierra nas sementeiras, que fazie la segada nun apertaba bien ls manolhos, ne l acarreio nun ls carregaba bien para chegáren a las eiras, i apuis nun tenie proua an fazer un bun bornal?

Qual era l carpinteiro que nun botaba to l ampeinho i saber daprendido quando fazie ua puorta, uas portaladas, un carro de buis, uas canhiças ou setas, un caixon pa las ubas, ua cuba ou arca?
 Qual era l cesteiro que nun s’amprouaba quando le dezien que tenie ls cestos, cestas i scrinhos mais purfeito, l ferreiro que tempraba melhor las reilhas, çadones, guinchas, cambas i punteiros?

 Qual era la tecedeira que ne l sou telar nun s’amprouaba an fazer las buonas pieças de lhana, las melhores mantas i colchas?

 Nun habie xastre que nun s’antregasse de cuorpo i alma quando trabalhaba l borel na capa d’honra, l porsor na sue scuola para que ls sous alunos sabissen todo de las cuntas, la stória, geografie, lheitura, scrita i caligrafie fussen ls mais purparados pa l eixame.

Todo, mas to l mundo, cada un na sue arte querie sempre fazer melhor.
Habie an to la giente ua cierta perjunçon ne l que fazie, esso benie de l eisemplo de ls mais bielhos, abós, pais, armanos, fazer bien era algue que s’hardaba, passaba pula eiducaçon.
Noutros tiempos, puodie i habie siempre reparo de l mundo cumo todo se fazien, bien ou mal, mas fazer las cousas bien amprouaba, traie nomeada, esso era cumo ua cunta oumentada i rendie, nun las fazer bien era çcredito.

 Quantas bezes criaba buona nomeada na família i até se mantenie por muitos geraçones a fuora. Era questume oubir-se dezir, ye de família, yá sou abó, que Dius tenga, carregaba bien un carro de manolhos, fazie bien ua torna i por ende alantre.

Esta proua de fazer las cousas bien, esta entrega de las gientes, a miu ber, fui la repunsable por mos chegáren até ls dies d’hoije muitos balores de las artes, balores retratados an oubjetos i cousas, ou seia son balores culturales i humanos, hai quien diga que l que stá bien feito nunca se muorre, ou lhieba tiempo a zaparcer. 

Naide debe chamar prouista a quien ten amor a la sue arte, a la sue tierra, a la sue fala, a la sue cultura, porque esso ye la sue eidentidade.

 

(Ls retratos son de la coleçon de rendas de tie Arminda, Zenízio)

3 comentários:

ACangueiro disse...

Bien proua podeis tener por mos fazer assi un retrato cula scrita!

Bun anho 2013!

Fir disse...

Buonas tardes, Faustino.

Gustei muito de ler esse testo. Ye mui amportante tenermos proua naqueilho que fazemos.

Mas tamien ye amportante dezir-bos que essa proua nun ye ua queston de giraçon. Hai muita giente cun essa proua, nacida antes de ls anhos 50 ó apuis de ls 60.

I tamien hai muita giente nacida nessas décadas que faç cousas mal feitas. Basta pensar por eisemplo, que essa ye la giraçon de muitos de ls nuossos gobernantes :-)

Abraçi i Buon Anho!

faustino.antao disse...

Buonos dies

Oulá caro António, inda nun mos bimos astanho!
Cumos son las cousas, mas nun tardará i un die destes yá mos cruzamos.
Un bun anho tamien para bós, ls buossos i buossas

Caro Firmino tamien deseio un anho cun muita salude i que seia melhor que l redadeiro, mesmo que las seinhas nun séian grande cousa, afigura-se-me qu'este bai ser madraço. Mas bamos arreganhar-le ls diestes, nun bamos a abaixar ls braços i cuntinar la lhuita, porque sien eilha mui pior serie, cuido you.
-Ye ua grande berdade, la proua de fazer las cousas bien nun era solo dantes, i las malas tamien nun se fazien solo dantes, hoije fazén-se tan malas que nada las çtinge dua ditadura, son tan peste que you sinto-lo mais que dantes. Tengo que dezir que l miu antendimiento nun era dantes cumo ye hoije, quando naci i la mie geraçon se criou l tamanho de l mundo i l modo de l ber era lhimitado pula cultura i l'eigrorancia.
Hoije you acradito, i cuido que muita giente, nas giraçones mais nuobas, cun outro modo de partilhar l mundo i de cumo quieren un mundo melhor para todos, cousa que mos fai pensar muito quando l poder ye arrebanhado pur giente que nun ye bielha i amarra l feturo dun jeito bergonhoso.
-Que buonos son ls comentairos, mesmo reconhecendo que nun l fago muito, mas eilhes son l mais de las bezes l filo para chegar mais loinge culas nuossas oupeniones i spargir l que pensamos.

Un bun anho para todos ls comentadores i lheitores

Un abraço
Faustino
(Mira Fir, nun te squeças de quando passar porqui, de m'abisar para tomar outro café)