05/10/11

Ls mius poemas

Ls mius poemas nunca seran grandes
porque ye curta, mui curta la bida !
I mesmo que seia un cachico mais lharga
- cousa siempre defícele de eimaginar ! -
puode acabar esta mie bida
ne l momento perciso
an que stou a screbir
i quaije a acabar este poema...

Para que sirbe anton un poema ?

Talbeç ounicamente
para medir l tiempo que passa
i chegar a la cuncluson
- se de cuncluson se trata -
que talbeç inda puoda
i até deba de cuntinuar
a ser screbido
este nuosso Poema !

Este poema...
Este pequeinho poema...

5 comentários:

Amadeu disse...

Bienbenida Ana

Apuis de tan lhargo silenço, las tues palabras sónan bien.

Abraço
Amadeu

leonardo antao disse...

Buonas nuites Ana:

Nun podie deixar de respunder a la buossa pregunta “para que sirbe anton un poema ?” cun ua repuosta que nós eiqui damos siempre que screbemos la nuossa lhéngua mirandesa “este pequeinho poema... “ sirbe para honrar ls nuossos antepassados i ls nuossos fameliares mirandeses.

Çculpai-me l'atrebimiento de cumpletar l tou poema, mas ne l momiento an qu'abdicarmos de screbir ó falar la lhéngua mirandesa, penso que zistimos de custruir la “família mirandesa” capaç de criar seres felizes i rializados. Cuncordais cun esto?

Un abraço
Leonardo.

faustino.antao disse...

Buonos dies Ana

Para mi, la serbentie deste poema yé taluda.

Porque gusto de poemas.

Porque ténen sido tantas bezes l ancuosto nas horas de l zassossego.

Parabienes

Un beisico
Faustino

Ana disse...

Que melhores mensaiges de sprança i de amizade senó essas que me mandais, Amigos, ancluindo Jesé Almendra que tamien me deixou ua mensaige a perpósito de l miu "poema" anterior ?!
I l’Amizade neste caso bal todo l ouro de l mundo!

Ye berdade que teneis rezon, Leonardo: ua familha ye siempre qualquiera cousa de mui amportante i nós nacimos i crecimos até cun giente a la nuossa buolta que inda falaba Mirandés, quaije ounicamente Mirandés. Ye normal anton que mos anterroguemos subre la maneira cumo muitas cousas eiboluírun, se transformórun... cumo nós tamien fumos eiboluindo sien nunca squecer antretanto essas raízes que un die mos dórun bida.

Un abraço a todos.

Ana disse...

Corrijo:

"amisade" (cun "s")