25/06/09

Cumbersas no Clube Lhiterário de l Porto V

(cuntinuaçón)



Carlos Magno
L Clube literário puode ser ua espécie de ambaixada de l mirandés ne l Porto.
Nunca percebi porque ye que nós nun tenemos ua relaçón más direta cun esse rincón, hai cousas que ye necessairo cheirar, porque hoije bibimos nua sociedade de eimaiges mas las eimaiges nun ténen cheiro.
Por outro lhado, ye fundamental un deputado mirandés, porque ye ua lhéngua inofensiba, pacífica i integradora, mas esso nun basta, nun chega la excentricidade, l mirandés puode reformular la nuossa eidentidade, chegar a las raízes.

Júlio Meirinhos
Ye nuclear l Anstituto de la Lhéngua Mirandesa, supra partidário, adonde esteian ls melhores, ls studiosos … i esse anstituto fui prometido pul menistro de la cultura, que ye quien tén que se mexer de cierto modo para criar un pilar de la lhéngua capaç de normalizar, dinamizar i ourientar la lhéngua an Pertual.

Amadeu
Querie eiqui falar an personas que ténen dado muito a la lhéngua para alhá de ls que ya se falórun, giente que tenie la lhéngua cungelada que you nun querie squecer, mesmo nun falando na todas: Alfredo Cameirão; Francisco Bárbolo Alves; Duarte Martins; Domingos Raposo, Carlos Ferreira … giente que ten benido a afluir i que muito ten dado a la lhéngua, que la çcungelou.

I a Francisco Niebro salírun cumpassiados, de l lhibro - pul alrobés de ls calhos - ls

Poemas Bígamos

1.
Camboios na mesma lhinha
pantasmas na mesma cuonta
dues bicas na mesma fuonte
un solo riu que son dous.
Partitura a duas mãos
solta do mesmo piano
encosta que se define
no subir e no descer.

2.
Nascem-me aos pares as palavras
sossega-me tê-las sempre em duplicado
mas hai palabras nones
afeito a todo na doble
queda-me ende l mundo a meio.

Hai palabras ambejosas
mal sal ua
ben la outra
tradução simultânea
que ninguém me paga.

Hai palabras que s’arrepélan:
se digo pila
não é pia de água benta;
se digo pieça
há logo peças que rangem.

3.
O meu computador não sabe mirandês. É o meu pior aluno. Como não conhece as minhas palavras mirandesas sublinha-as a vermelho e a verde. Podie ousar outras quelores i zenhar ua cinta de la bielha. Mas nó: adbirte-se a meter-me grima un miedo antigo.

I dou cula mie pursora purmaira na pantalha
de régua a cobrar las faltas de l ditado
de barielha a spreitar l mirandés de l recreio
que se scapa puls uocos antre dues falas
i chube cume azeite nun mar d’auga.

4.
Sinto os passos do poema: não
sei a língua em que caminha.
Suspensas na mão
ficam ansiosas as palavras:
gesto que busca o ser.
Ne l silenço
nun cuorren las palabras
sona solo l sou ceçar;
palabras an ser
spritos puros.
.
... i han de cuntinuar las cumbersas ... na nuossa lhéngua!



2 comentários:

Isilda disse...

Buonos dies amigo Abelhón

Parabienes amigo, teneis feito un trabalho eicelente al çcrebir i comentar, cun tanto rigor i pormenor, las "Cumbersas no Clube Lhiterário de l Porto".

Saludos,
Isilda

franciscobelharino disse...

Buonos dies Abelhón,

Cumo yá dixe, ye amportante que séian dibulgadas las einiciatibas que bai habendo subre l mirandés, pus assi las pessonas para alhá de quedar anformadas subre l que ende se passa, ban tenendo tamien ua eideia de l que se bai passando i feliçmiente yá acuntece muita cousa subre l mirandés ne ls çfrentes lhugares. Parabienes pul buono trabalho que faziste.

Un abraço,

Francisco