03/01/12

Palabras de pastor




Pastor na Sierra de la Streilha, 1911, Retrato ancuntrado na Anternet








Fui hai trés dies, neste Demingo, a la nuite. Staba you a ber l noticiário na RTP anternacional (que ye l mesmo que l de la RTP nacional) i desta beç de l ampeço até al fin; cousa que nien siempre m’acuntece porque aqui passa siempre ua hora mais tarde que an Pertual i para mi yá ye algo tarde; por outro lhado ye ralo you l ber quando stou ende an Pertual, pula cierta por falta de tiempo i porque acho siempre outras cousas mais antressantes para fazer. Para quatro dies por eisemplo que passei ende cumo me acunteciu neste Natal, nun faltaba mais nada que star a perder tiempo a prestar atençon ou a dar tamien la mie bénçon a cousas que nien siempre aprecio cumo ciertos monopólios relegiosos ou financeiros inda bien presentes na telbison pública pertuesa eisercidos inda hoije cumo tal pula Eigreija ou esse sacrosanto sporto nesse paíç que ye l futebol. I inda se you achasse algua anspiraçon stética na maneira de se bestíren, de se peináren ou de se pintáren las jornalistas desses canales pertueses talbeç menos bien pagas que l un puode pensar por bezes, mas ye que nien esso ! You que procuro antes de todo la simplicidade, acho ciertos peinados por eisemplo que alguas úsan … cumo bos poderei dezir ?... arteficiales ? Si, probablemente. Ganhában alguas an reaprender a ser mais naturales… mas talbeç tamien cun melhores salários i mais cunsideraçon (de la parte de ls homes ?) pul trabalho que cunséguen assi i todo realizar i talbeç cun mais deficuldades que ls jornalistas homes que dében de tener bien mais tiempo çponible que eilhas afinal de cuontas... Digo esto yá que uns (mas uas ?) até cunséguen eiditar todos ls anhos calhamaços cun cientos de págenas que acában por ser bendidos an grande scala por esse paíç fuora quando nun ye ne l strangeiro até…
Mas you acabo por gustar de l ber assi i todo l noticiário de la RTP, aqui an mie casa an França, yá que tamien ye un de ls raros canales an lhéngua pertuesa de cierta culidade i de serbício público que un ye capaç de recebir quaije de graça aqui ne l strangeiro… i nun ampide que un faga assi i todo alguas obserbaçones cumo you stou a fazer agora…

Hai trés dies, dezie you anton, a la nuite, chamou-me a l’atençon ua antrebista que habie sido feita pal telejornal de la RTP a uas trés ou quatro pessonas an Riu de Onor i ne l cunceilho de Bimioso. L tema dessas antrebistas era subre l euro, las sues cunsequéncias i l’ouportunidade que haberie se zaparcisse i fusse substituído outra beç pula antiga moneda nacional que era, mas desso inda mos lhembramos bien todos, l mais que secular scudo que ancontra la sue ourige, pul menos ne l que respeita al nome, yá ne l tiempo desses purmeiros reis de Pertual, na realidade talbeç eilhes yá bien mais ouropeus que l que un puode pensar por bezes…
Cumo nun podie deixar de ser nun paíç tan católico cumo Pertual, até fui antrebistado l padre de Bimioso para que disse tamien la sue oupenion subre essa queston de l euro. Ah, afinal tamien l’Eigreija s’antressa (i Dius anton, sien dúbeda ningua!) pula amportáncia que puode tener ou nó l euro! Quien dirie ?! Ye que todo ten l sou balor, parecendo que nó !
Mas you para ser sincera, dei subretodo oubidos a ua mulhier yá puls sous setenta anhos, cun un lhenço na cabeça i toda bestida de preto, mas bien guapa na realidade i bien mais natural que muitas jornalistas de la RTP que deberien ir a tirar un curso de stética mas ye, ende ne l Nordeste trasmuntano (eilhas que pul cuntrairo dében de pensar que nó, que las mulhieres de l nuosso Nordeste ye que son uas atrasadicas… !). Acabou anton essa mulhier tan parecida cun muitas ties que cunhecemos todos nós nas nuossas tierras de Miranda i alrededores antre ls mais afastados de Lisboa por dar ua oupenion que serbiu tamien de cuncluson i que a a mi me pareciu dua sperteza total, un eisemplo de raciocínio simpres mas sano, realista i cuncreto até para ls mais sprientes i sabidos eiquenomistas pertueses ou mesmo strangeiros.
― Acabar cul euro…?!, dixo eilha mais ou menos assi mas muito serena. Agora que stamos aquestumados, que mos deixen star ! Que stamos bien tamien !

Cumo quien diç : Yá mos custou habermos sido oubregados a mudar de moneda inda hai tan pouco tiempo. Nun faltaba mais nada agora tener que mudar outra beç ! Nun custa tamien denheiro andar a mudar siempre ? Só nun custa para quien nun s’amporta ou ten mui pouco juízo !

Mas fui l que dixo un tiu tamien ne ls sous setenta anhos, nessas antrebistas subre la deficuldade que uns tubírun para se adaptar al euro faç agora dieç anhos eisatamiente, que inda nun me saliu de l oubido porque me chamou tamien l’atençon… Un pastor que staba a guardar las sues canhonas i que stubo an França cumo eimigrante até hai uns binte anhos; dixo assi el anton, an pertués, mas cun ua pernúncia mui parecida cula nuossa que usamos nós an mirandés :

― An França nun angánhan a naide ! Eiqui an Pertual, son mui aldrabones ! Son mui trafulhas ls Pertueses ! Son ! Son !

Palabras de pastor… ! An Riu de Onor ou ende ne l Cunceilho de Bimioso… i nun de ls canales de la RTP a ua hora sien dúbeda de grande scuita…

Mas son palabras i antrebistas antre outras assi que me cumbéncen assi i todo que inda puodo e debo de cuntinar a ber l telejornal de la RTP, anque nó todos ls dies porque quando acaba l programa yá son aqui adonde you bos stou a screbir mais de las dieç de la nuite; i « neste paíç adonde nun angánhan a un » afinal cumo diç l pastor de Riu de Onor, you a las 7h30 (son ende las 6h30 de la manhana) yá tengo que me poner lista para salir de casa, sendo inda de nuite cumo ye l caso nesta altura de l anho, i ampeçar l trabalho cinco dies por sumana siempre a las 8hoo… quando son ende las siete !

Mas bá, talbeç bala la pena cuntinar assi… Se neste paíç nun angánhan a un !

Palabras de pastor !

N.B. Na realidade tamien nun ye bien cumo diç esse pastor. Bien gustarie you tamien que ls Franceses tubíssen só culidades. Mas culidades tamien eilhes las ténen ou son capazes de las tener quando quieren. Só que por bezes tamien hai cousas que mos assústan… cumo ua ambora que mais dun cumo you oubiu ne l rádio hoije pula manhana. Debien de ser las siete… Mas bá ! Yá an Abril, bai haber eileiçones...
I depuis?
Depuis... só quiero sperar e desear ua cousa a todos: Un feliç Anho Nuobo cun muita paç i subretodo l percipal que ye muita salude i siempre ua buona çposiçon para todos !



3 comentários:

ACangueiro disse...
Este comentário foi removido pelo autor.
ACangueiro disse...

Ana, gostei da çcriçon. Guapo!

Buono Anho 2012.

antonho

Ana disse...

Quedo cuntenta, Antonho, que téngades gustado i aporbeito para bos desear tamien pessonalmente un Próspero Anho Nuobo siempre cun muita salude i buona çposiçon.

Ana Maria