17/03/09

La spabilada




Eras l sol de la einocéncia
Ne l tiempo de la tua anfáncia
Hoije beiste abandonada
Na mais triste circunstáncia

Quantas bezes te dixe you
Fuge de las oucasiones
Oube mies reprensones
Ye para beneficio tou
Mas la amisade cediu
A la orde de la prebidéncia
Caíste na decadéncia
Sin honra sin probidade
Ne ls dies de la mocidade
Eras l sol de la einocéncia

Fuste la streilha de Jacó
Fuste un anjo de candura
Mas na corruççon ampura
Reduziste la honra a puolo
Até las pedras méten duolo
Ls tous ais de tanta ánsia
Tenes la zonra por hardança
I assi chegueste al fin
Sendo tu un çarafin
Ne l tiempo de la tue anfáncia

Eras qual birge Marie
Filha de Juquin i de Ana
Mas la lhibertina i profana
Caíste na eidolatrie
Quantas bezes you te dezie
Un die serás zgraciada
Nun te amportabas de nada
Ardies an bibo fuogo
Pul boato de l pobo
Hoije beiste abandonada

Oh mal ampregadas horas
Que gastei an t'abisar
Hoije beio-te a chorar
Tues culpas nun eignoras
Agora matas-te i choras
De la honra a lharga çtáncia
Dizes que fui eignoráncia
Con la qual Dius te dotou
Poren , you bendo-te stou
Na mais triste circunstáncia

José António Esteves



Sem comentários: