Mostrar mensagens com a etiqueta cumbersa. Mostrar todas as mensagens
Mostrar mensagens com a etiqueta cumbersa. Mostrar todas as mensagens

12/12/08

CUMBERSA

Ah Jesé, esso nun se faç…

Besti l miu camuflado de la caça, faca ne l bolso, un cacho de corcho na mano i alá pal Barrialto. Cheguei a tue casa i naide. Bato, bato i nada. Nesto sal la porsora Elbira de sue casa.

- Qu’anda a fazer?
- Mealito chamou-me a la matancia de l cochino.
- Mas tem que ter cuidado, que os porcos são muito brabos e já não pode fazer forças.
- Mas you trouxe este corcho para sfregar l cochino i ua faca para l rapar.
- Ah, isso sim.
- You bin mais por quemer ls garrotes.
- Mas olhe qu’el nun stá.
- Bó, mas el cumbidou-me…
- Mas nun deve ser hoije. O meu Zé também não sabe de nada.
- Anton nun bino a apanhar la azeituna?
- Beio e já fez o azeite.
- Ai l lafrau, i nun dou ua torrada.
- Dá-lha quando vier.
- Mas ls cochinos sin son ariscos?
- Ariscos, são mesmo brabos, un dia destes bi-me mal cun eles, não fui capaz de fazer bida deles.
- Anton que ache quin puxe, que you yá nun puodo fazer muita fuorça. Mas l melhor ye deixar que ls mate i apuis ye que bengo.
- É melhor, é.

Peguei ne l jeep i para nun quedar augado, passei pul talho d’Alice i cumprei dues chouriças para assar. Eilha ten ua cozina regional i faç-las buonas.

Agora quedo a la spera…

06/12/08

CUMBERSA




Fui por cousa desta cumbersa que tubimos nun café, que screbi ls bersos que salírun eiqui i ne l bolo de l beiso. Screbi tamien esto ne l HOIJE, que ye ua ambora que scribo to ls dies, an mirandés, ne l Sendim an Linha (SAL).
An Sendin inda falamos i çcutimos l mirandés i l sendinés, naide s’arma an doutor ou lhenguista, qu’esso ye para quien se quier amostrar.
...
“Fui al café i ende ye que fui l buono i l bonito.

-Ende ben l tiu de la máquina.
-Bá...Bá…que you sou reportre.
-Ah, reportre! Para screbir a la moda del. Dixo un…
-Bó, quier dezir que tu sabes mais.
-Nun sei mais, mas se calha, sendinés si. You aprendi de garoto, agora la maiorie fala meio por meio… Agora ándan cul mirandés, mas que ye esso? …Quien bos ansinou a screbir, nunca l falou.
-Mas hai ua cumbençon, que diç cumo se debe screbir.
-Ah, cumbençon, cumbençon, mas quien la fizo?... Quien la fizo?
-Mal ou bien ye l que hai i tenemos que tener reglas.
-D’acordo, mas porque nun chamórun a quien sabie?
-A ti, mas sabien que nun ibas.
-Tamien ye berdade.
-You bengo…
-A tirar retratos?
-Nó, a preguntar, yá que sabes tanto, l que quier dezir “ah tiu, ah tiu…”
-Nun ye “fuca…fuca…” Cumo tu screbiste.
-Ah! Anton siempre bás a ler l HOIJE.
-Bou i tenes alhá bien palabras que nun son nin pertués, nin mirandés, nin spanhol.
-Tu cuidas que a screbir to ls dies i a correr, ye fácele. Nun ye por nun saber.
-You sei…Por esso te dou un çcunto.
-Bamos a falar al sério porque hai que ansinar a quien nun sabe…
-“Fuca…Fuca…” ye andar a fazer las cousas de brebe, sien poder parar. “ah tiu, ah tiu” ye andar de un lado para l’outro a saber d’ajuda, ye andar aflegido a fazer las cousas.
- “Ah, tu!” las cousas que sabes…
-I sei. Essa de “Ah,tu” tamien quier dezir dues cousas.
-Se un stá ademirado:
”Diç que ganhou la lotarie!
-Ah,tu! Que suorte tubo.”

-Ou para chamar un:
-“ah tu? Quieres buber ua cerbeija?”

La cumbersa cuntinou, mas queda para outra beç l restro.”
...