.La cousa mais amportante na bida ye la lhiberdade i sabermos ser i bibir cumo seres berdadeiros, cumo seres deste mundo. L home ten tabeç outro modo de bibir, porque defrente de ls outros seres, porque pensa i cuida que ten algo mais que la rezon, que ten l sprito ou la alma, mas mesmo que séiamos partidários de un ou doutro modo de pensar, debemos bibir la bida i cumbibir culs outros seres, respeitando-los porque eilhes son tamien bida. I se debemos respeitar todos ls seres bibos, muito mais ls seres cumo nós, ls homes i las mulhieres. I solo hai un modo de ls respeitar, ye aceitar-los i cumbibir culhes an pie de eigualdade. Mas cumo la Tierra ampeça a ser pequeinha para todos i l que mos faç falta para bibir ye cada beç mais scasso, tenemos que bibir cada beç mais an sociadade i esso requir reglas. Essas reglas ténen que ser aceites por todos ls que quíeren bibir nua sociadade, mas mesmo assi i todo, hai que dar lhiberdade a todos de podéren falar, screbir i defender las sues eideias, inda que minoritárias ou cuntrárias a las leis, porque solo assi se puoderán ber muitas bezes las malas leis ou recoincer dreitos a ciertas classes ou pessonas, que doutro modo nunca seríen aceites. Lhougo, la lhiberdade ye l mais amportante.
Ben esto a respeito de muito de l que algues froles deste jardin scríben i de l modo cumo alguns se cumpórtan inda que le reconheça todo l dreito de assi agíren. Nun stou muito d’acordo cun ls que pássan ls dies a zacraçonáren de la bida i a fazéren todos ls dies lamentaçones ou premoniçones, a esses acunseilho-los a íren a la Palestina a rezar junto al muro de las lamentaçones. La bida ye a cada die que passa, mais guapa, melhor i cun mais sentido porque ye la que nós bibimos, ye la nuossa. La passada, solo ls que la passórun saberán dezir cumo fui i la fetura, serán ls que la ban a bibir que saberán melhor que nós cumo la quíeren. Tamien nun stou d’acordo cun ls que bíben ua bida dúbea, tratando a las scundidas i cun ls amigos, de las cousas de todos. La lhuç ye siempre melhor que la scuridon. Ye amportante que you scriba tamien l que penso i quien anda pul termo de l Praino, nun bei partidos, nun bei solo un camino, nun bei solo l negro, mas lhiberdade, paç, muitas quelores i muito camino i un jardin cun mais froles que este blog. Ye assi que debemos ber la bida, para que la nuossa lhéngua seia un jardin de froles que todo mundo querga colher i nó un jardin de froles de plástico de que la giente, cada beç mais, se bai fartando…
Ben esto a respeito de muito de l que algues froles deste jardin scríben i de l modo cumo alguns se cumpórtan inda que le reconheça todo l dreito de assi agíren. Nun stou muito d’acordo cun ls que pássan ls dies a zacraçonáren de la bida i a fazéren todos ls dies lamentaçones ou premoniçones, a esses acunseilho-los a íren a la Palestina a rezar junto al muro de las lamentaçones. La bida ye a cada die que passa, mais guapa, melhor i cun mais sentido porque ye la que nós bibimos, ye la nuossa. La passada, solo ls que la passórun saberán dezir cumo fui i la fetura, serán ls que la ban a bibir que saberán melhor que nós cumo la quíeren. Tamien nun stou d’acordo cun ls que bíben ua bida dúbea, tratando a las scundidas i cun ls amigos, de las cousas de todos. La lhuç ye siempre melhor que la scuridon. Ye amportante que you scriba tamien l que penso i quien anda pul termo de l Praino, nun bei partidos, nun bei solo un camino, nun bei solo l negro, mas lhiberdade, paç, muitas quelores i muito camino i un jardin cun mais froles que este blog. Ye assi que debemos ber la bida, para que la nuossa lhéngua seia un jardin de froles que todo mundo querga colher i nó un jardin de froles de plástico de que la giente, cada beç mais, se bai fartando…
