14/04/15

D’alma anrezinada



 Andaba d’alma anregelada, mas nun era só la deilha, tamien la de Fracisco nun andaba melhor, nun solo porque la barraige (prensa) adonde s‘ambriou cumo carpinteiro de cunfraiges, que quedaba antriçada nas muntanhas de ls “Montes Catábricos” cumo l’eideia de ganhar las perras (pesetas) loinge, l traie cunsumido.

 Esta cousa de quedáren loinge un de l outro staba çfícele d’aceitar, mesmo queilha fusse ua mulhier talhada pa l que disse i benisse.
 Agora ye queilha se daba cunta de quanto gustaba i querie bien Fracisco, de cumo todo era defrente quando l tenie a pie deilha, de cumo éran saborosos ls seranos al redror de la chamineia, assentados cada un ne l sou scanho acunhegando ls crios i botando cuontas a la bida, mesmo queilha nun tubisse muitas cuontas para acertar. Mirando las chamarielhas de ls cepos i cuntemplandos las chiçpas queilhes sultában, éran cumo stouros que antrában ne l coraçon de ls dous, era l assossego dua família feliç.

Bien querie eilha que todo l que staba acuntecendo na sue bida fusse cierto -  “querga Dius que l que stás a fazer seia cierto mulhier” - era assi que atamaba la cuncéncia, quando botaba las patatas cula berças al lhume para dar l caldo als filhos, era assi que assossegaba la cabecica deilhes quando le percurában par’onde habie ído sou pai.

L’ambierno que fizo astanho habie sido madraço, l carambelo i las giladas fúrun muitas, la niebe tamien habie dado la sue grácia, mas nun era por ende que las cousas habien de rachar, yá de nuoba aquando de pastora tubo muito pior, inda habie palha ne l palheiro pa las burricas, la ramalhada era taluda, casa probe mas nun habie de faltar lheinha para se calcer i calcer ls sous.
Assi l sou tiu disse amboras de que se staba afazendo al trabalho i al friu, puis alhá era muito pior qu’eiqui, i l tiempo habie de recumpensar-los, todo este apartamiento, habie dun die birar felcidade, nien siempre l diabro stá atrás de la puorta, ademais eilhes inda éran nuobos, tenien muita bida, i só porque agora stában un loinge de l outro nun podien dar parte fraca.


 Agora eilha que para alhá de mai tamien tenie que fazer las bezes de pai, era muito amportante que les crios medrássen cula certeza de que sous pais stában apartados pulas necidades mas ounidos pula família i pul feturo de todos.

Sem comentários: