18/03/12

Eisuberáncia para que bos quiero ?

Luís XIV, l rei-sol, 1701
Museu de l Louvre, 277 × 194 cm

D’ eimaginaçon mas tamien d’eisuberáncia i até d’eisagero na maneira de se bestir ls Franceses soubírun an ciertos casos i an ciertas épocas dar probas eibidentes… só que esses eicessos i esse luxo quaije sien lhemites acabórun tamien fatalmente por se birar cuntra eilhes ou pul menos cuntra alguns, particularmente durante la Reboluçon Francesa que tubo cumo cunsequéncia, antre outras, nada mais nada menos que la decapitaçon an praça pública de l própio rei Luís XVI, decendiente de Luís XIV, i de la sue « sposa » la rainha Marie Antonieta que fúrun na altura cumo muitos outros representantes de la nobreza, pura i simpresmente guilhotinados! La monarquie absoluta francesa de dreito debino acabou anton nessas circunstáncias…




Aqui la tenemos retratada la rainha MARIE ANTONIETA (Viena, 1755 -Paris, 1793) que casórun an 1770, als catorze anhos de eidade, cul delfin francés Luís Ougusto de Bourbon, que, an 1774, se tornou rei de França, cul nome de Luís XVI.
L retrato fui realizado por Elisabeth Louise Vigée-Le Brun an 1783 i puode ser bisto ne l palácio de Versailles.

Anton, sien chegar a eicessos cumo esses que transparécen de maneira eibidente nesses dous quadros i que oubrigában l pobo (cumo inda hoije se furmos a ber ?) a aceitar einormes sacrefícios para que uns poucos que se cunsiderában eileitos por Dius bibíssen na oupuléncia, ye eibidente que todos tenemos a ganhar, hoije mais que nunca i culs ansinamentos que mos trai la Stória, se soubirmos dar balor antes de todo a la simplecidade, i porque nó até a la sobriedade, mas mais inda : a la solidariedade antre nós de maneira a que nunca mais haba anjustiças einaceitables cumo aqueilhas que yá houbo ne l passado.

4 comentários:

leonardo antao disse...

Buonas nuites Ana Marie,

Gustei mui desta eideia final de l buosso testo. Reforço-la cun este zabafo: Que buono serie l mundo se soubissemos dar mais balor a la simplicidade, a la sobriadade i a la solidariadade i nun houbisse uns a bibir cumo duonhos de l mundo, anquanto outros se arrastran cun muita fame i sofrimiento para subrebibíren.

Un beisico
Leonardo

Ana disse...

Buonas nuites, Leonardo,

Que buono serie i ye por esso que todos ls nuossos sfuorços dében de tener esse objetibo. I l diálogo siempre ajuda a entender estas cousas.

Un beisico transfrunteiriço !

Ana Maria

Ana disse...

Buonas nuites, Leonardo,

Que buono serie i ye por esso que todos ls nuossos sfuorços dében de tener esse objetibo. I l diálogo siempre ajuda a entender estas cousas.

Un beisico transfrunteiriço !

Ana Maria

leonardo antao disse...

Buonas nuites Ana Maria,

Siempre fui un amante de l diálogo, nun solo porque “siempre ajuda a antender estas cousas”, cumo bós screbistes, mas subretodo porque para mi, dialogar ye deixar de ser eigoísta, ye abrir l'alma i l coraçon àqueilhes que dialogan cun nós, i ouferecé-los gratuitamente, recebindo, tamien gratuitamente, un pouco de l'alma i de l coraçon daqueilhes que dialogan cun nós.

Cun esta forfalha de diálogo retribuo-bos l beisico transfrunteiriço !
Leonardo