08/11/11

Rotinas


Zlíngan-se ls dies an idas i bindas. Rotinas. Sale-se bien cedico de casa. L carro agarra ourbalheira de nuite mejona que çpeija lhágrimas an riba de todo l que passa nuite al relhento. Nun ye esso que apoquenta i zapaçanceia. Lhimpa-se l parabrisas, mete-se la chabe i brum... un cachico apuis yá todo ruodra sobre carris i l camboio chega a Campolide. Claro, antes tubo que se poner l carro anrriba de passeio que spácio noutro sítio yá nun hai. Rotinas. Onte, hoije, manhana, apuis manhana, la sumana que bén, l més que há de benir, habemos de tener nuobo anho...mais anhos i se salude houber, la cigonha çpindurado de sou bico cestica cun filhos yá trouxe, nietos há de traer...
Staçon de camboios. Carreiro de formigas houmanas. Quando un bai a la mesma hora todos ls dies ancuontra quaije siempre ls mesmos. Las carruages chenas. Un home..., trés mulheres. Parece que als homes le gusta mais andar de carro. Retratos de rotinas an staçones i camboios. Mira se de todo: altos, baixos, gordos magricelas, pretos, brancos, mestiços; pelos pretos, ruibos, burmeilhos, castanhos...mas a todo ls nuossos uolhos se prenden ou çprenden. Rotinas. Jornal ó lhibro amarra mius mirares. Biages brebes i l tiempo...yá stá, chegou-se.
Rotinas. Siempre l mesmo. Ah! Nien siempre. Hai dies que nun son eiguales. Un die oubes:« hei antonho!» Miro i, uolhos de nietos que abós béian. A chincin al palantre, mirando todo, de gorrica i carapuç, suolta-se-le un sunriso grande cumo se quejisse dezir: buonos dies. Nun lo diç l nieto mas diç lo sue bó mais cuntento que sei alhá! Solo mirando ls dous, nieto i bó se puode dezir: abençonados nietos que tornan ls abós mais nuobos.
Faustino i sou nieto ende bán todos campantes para mais un die de rotina. L nieto para la scuolica i abó cuntento a carrega-lo. Salude para dambos. Haba rotinas.

3 comentários:

leonardo antao disse...

Buonas nuites Antonho!

Gustei desta antressante çcriçon de las tuas rotinas.

Quando penso nas mies rotinas, çcubro tanto tiempo çperdiçado cun cousas supérfulas cumo ber telebison, filas de tránsito, nabegar na anterneta,…, çcubro cumo ye fácele cairmos na rotina, fazer muitas cousas porque “siempre fui assi”, çcubro que la rotina ye buona para mos çplinarmos, mas mala para a eilha mos acomodarmos.

Penso que quando mos antregarmos a la rotina, yé sinal que yá nun tenemos fuorças para bibir la bida, para buscarmos algo de nuobo, de çfrente. Por esso percuro nun me deixar dominar pulas rotinas i, de beç an quando, abinturar-me por spriéncias nuobas, por outras maneiras de pensar, outros modos de fazer las mesmas cousas.

Un abraço,
Leonardo

faustino.antao disse...

Buonos dies Caro Antonho

-Rotina, a quien l dizes?

Gustei muito

Un abraço
Faustino

Fir disse...

Buonas tardes a to l mundo.

Gustei muito de ler este cachico i cuncuordo cun Leonardo ne l que diç respeito a las birtudes i als defeitos de las rotinas.

Esto faç-me lhembrar ua personaije de l filme "Breakfast At Tiffany's" (a partir de un remanse de Truman Capote, an pertués fui tradusido cumo "Boneca de Luxo"), an que Holly (figura principal, anterpretada por Audrey Hepburn) diç que todos ls dies tenta fazer ua cousa que nunca haba fazido.

You nun digo to ls dies (se nun tornabasse rotina), mas de cada an quando, gusto de spurmentar cousas que nunca fiç. Cousas simpres, la maior parte de las bezes (l eideal serie biajar muito i coincer sítios nuobos, mas ls ouros nun me chégan para tanto).

Un abraço.