28/11/11

Piedras que Atrofian

An meados deste més de Nobembre fui passear puls campos de la Charneca de la Caparica i bi que stában a quedar chenos de yerba berdica, fruito de l'auga que ten chubido nestes radadeiros dies.

An alguns cachicos desses campos ancontrei bárias piedras subre la yerba. Lhiebantei alguas i berifiquei qu'ambaixo deilhas habie uns rebientos sbranquiçados todos retorcidos, sin quelor nin bigor, atrofiados i ouprimidos pul peso de las piedras. Retirei alguas dessas piedras para esses rebentos podéren respirar i crecer normalmente.

Ne l passado fin de sumana buoltei al mesmo campo i berifiquei que ls rebentos atrofiados de la yerba tenien recuperado la sue quelor berde i arguian-se dreitos, a querer acumpanhar las outras yerbas sues bezinas.

Na tarde die de la grebe giral passei por un de ls lhocales de la manifestaçon i bi muitas pessonas parecidas culs rebentos sbranquiçados, sin alegrie i sin quelor, atrofiados i ouprimidos pul peso ansuportable de las medidas de la troika, de l'abuso de ls poderosos subre ls mais fracos.

Anterroguei-me, quando ye qu'aparecerá alguien a lhiebantar i retirar essas “piedras”, essas ansuportables medidas de la troika qu'ouprimen la maior parte de l pobo Pertués, para recuperarmos la quelor de la sperança i la dignidade de l Paíç?

Leonardo Antão

8 comentários:

Ana disse...

Caro Leonardo,

Gustei muito de ler este buosso testo que acho mui bien screbido. Çculpai por you star a falar cumo se stubíssemos nua classe. Debe de ser deformaçon porfessional mas nun nun ye por mal, antes pul cuntrairo.

Assi i todo nun cuncurdo cun bós quando acabais por dezir ne l último parágrafo: « Anterroguei-me, quando ye qu'aparecerá alguien a lhiebantar i retirar essas “piedras”… »

L stória yá mos amostrou, Leonardo, que ye un erro grabe star a la spera que apareça alguien... cumo an tiempos, l tan desejado D. Sebastian, muntado ne l sou cabalho branco, nun die de nubrina, mas que nunca mais tornou a aparcer... nó talbeç por el haber morrido an Alcácer Quibir porque naide acabou por ancuntrar l cuorpo mas quien sabe se nun fui por el, assi i todo, haber preferido quedar por alhá, an Marrocos... i bibo !

Ne l seclo atrasado, cumo sabe, houbo tamien quien nun se tubisse amportado an antregar l poder quaije an totalidade ounicamente a un. Fui ua soluçon ? Si ! Para fazer de Pertual un de ls países mais pobres de l Ouropa Oucidental ! Fui graças a « el » tamien que miles de pertueses, ou até melhones, nun tubírun outro remédio senó ir a saber de melhores cundiçones de bida loinge de l paíç natal . Ye por esso que you yá sei de que lhado me situo. Para mi, nun hai ambiguidades ninguas a esse respeito.

Só l’ounion ye que fará la fuorça i para esso nada melhor que un bun cunhecimento de todo l que yá acunteciu antes... binte, trinta, cinquenta ou mesmo cien anhos ou até mais, antes de nós !

Un abraço

leonardo antao disse...

Buona nuites amiga Ana Marie,

Agradeço-bos, cun muita sastifaçon, estas amables palabras, assi cumo la fruntalidade cun que çcordais de a mie anterrogaçon.

Zambolbendo la buossa antressante eideia, a mi nun me parece “un erro grabe star la la spera qu'apareça alguien... cumo an tiempos, l tan zeiado D. Sebastian”, porque la crise, que ye anternacional i mundial, ye agarrada pula troika para nun mos deixar gobernar de forma andependiente i cun plena lhibardade.

Talbeç la troika mos ajude a recoincer melhor las cousas negatibas de geston de la bida pública feitas puls nuossos gobernantes, mas atrofiamos ls nuossos balores anteletuales que son l'aliçece de la nuossa sociadade.

La troika stá a amponer-mos ua spece de ditadura, porque somos ua eiquenomie de las mais fracas de la zona euro, ampone-mos fuortes cortes ourçamentales i restruturaçon de las ourganizaçones públicas, todo solo para cuntençon de gastos.

L Paíç lhuita pula subrebibéncia financeira.

Oumentoran bruscamente las deficuldades d'amprego de ls moços cun cursos superiores, de ls balores anteletuales, que, cumo cunsequéncia emigran cada beç mais para fura de l paíç. Stamos a perder moços altamente qualificados, cun mestrados, doutoramientos, i outros profissionales altamente qualificados que percuran ua melhorie de las sues cundiçones de bida noutros países.

Desta forma Pertual camina pa l'ambelhecimiento precoce i por bias desso pa l'ampobrecimiento progressibo.

Por esso amiga Ana, cuntino a anterrogar-me, quando ye qu'aparecerá , “l tan zeiado D. Sebastian” que bós referistes, pa lhiebantar i retirar essas ansuportables “piedras” qu'ouprimen i atrofian la maior parte de l pobo Pertués (Merkel, SarKozY, troika...), para cuntinarmos l zambolbimiento harmonioso que tubimos nestes 37 anhos de democracie.

Un beisico, cun muita amisade,
Leonardo

Ana disse...

Acabais tamien por dezir, Leonardo :

« Por esso amiga Ana, cuntino a anterrogar-me, quando ye qu'aparecerá , “l tan zeiado D. Sebastian” que bós referistes »

Mas la soluçon nun ye cuntinar a anterrogar-se quando ye que bai ou nó aparcer l ser probidencial que bai resuolber todo cumo por milagre! Antre outras cousas porque la realidade ye que l D. Sebastian de la Stória yá stá muorto i anterrado hai un par d’anhos. I l ditador que dou cabo de l Paíç : tamien !

Nun hai que star a la spera ! Ls jobes percipalmente nunca aguantaran !

I se por acaso acabáren alguns (ou muitos) por optar, eilhes tamien, puls caminos de l'eimigraçon, nien todo há de ser negatibo. Han de se dar de cuonta que tamien faç bien pensar i ber las cousas doutra maneira...

Un abraço, Leonardo.

leonardo antao disse...

Buonas nuites Ana Maria,

Muito oubrigado por mais este buosso comentairo que ye custrutibo, porque nel sprimis nuobas eideias i se acraditales cumo you acradito que “l'houmanidade solo se zambolbe pula çfrença”, pus se todos fússemos eiguales, deixaba d'haber zambolbimiento, anton stais a cuntribuir pa l zambolbimiento de l'houmanidade.

Un beisico, cun muita amisade,
Leonardo

Ana disse...

Lhiberdade, eigualdade, fraternidade ! (Dreitos de l home i de l cidadano)

Eigualdade ! Puis stá claro! para cuntribuirmos TODOS pa l zambuolbimiento de l'houmanidade.

leonardo antao disse...
Este comentário foi removido pelo autor.
leonardo antao disse...

Buonas nuites Ana Marie,

Na “eigualdade i na fraternidade” pouco acradito. L mundo stá cada beç mais zeigual mais desumano, mais cumpetitibo, mais cuncorrente i nun se importa cun naide para alhá de si própio. Anfelizmente son ralos ls países i las pessonas que se preocupan culs outros, que ls ajudan a ultrapassar las sues deficuldades.

Pula mie spriéncia, acho que l mais amportane destes trés dreitos de l'home i de l cidadano ye la “lhiberdade”. La lhibardade ye ua cunquista, difícil, pulas nuossas atitudes i pula nuossa personalidade.

Quanto mais abançamos na eidade i na resoponsabelidade, mais lhibardade cunquistamos, esto se nun mos deixarmos ambolber nun série d'eilemientos que mos causan dependéncia.

Un beisico, cun muita lhiberdade i amisade,
Leonardo

Ana disse...

Somos anton bien defrentes!

You acradito nessas trés i sien perder mais tiempo:

LHIBERDADE, EIGUALDADE i FRATERNIDADE !!

I custe l que custar !!