24/07/11

Sara Mendes - Miranda Ensemble




Retratos de la Cámara Munecipal de Miranda de l Douro



La rapaza que bedes agarrada al piano ye mirandesa, chama-se Sara Mendes i stá a tocar nun de ls cuncertos de l Miranda Ensemble, na Catedral de Miranda. Cousa piroleira isto de haber ua semana anteira de música clássica an Miranda, mas, a mi, l que mas me cunsola ye que seia ua mirandesa que steia delantre de las cousas.
Stá buono de ber que you nun antendo nada de música, mas cuido que nun me anganho muito se dezir que la rapaza ye ua pianista de purmeira auga. Yá nun ye la purmeira beç que l cunfesso: quando beio un mirandes a botar buona figura, ye quaije cumo se un cachico de l merecimiento tamien fura miu, assi a mod’un golo de la seleçon de la bola, solo que peç que inda más de perto i inda mas miu.
Sara Mendes, a ber se temais atento ne l nome, “cheira-me” que inda l habeis d’oubir muita beç, se bien que l Mendes yá l cunhéçades bien, de Balbina Mendes, sue mai, que bien chenica de proua puode star de tener un rebento desta culidade.
I ye que apuis estas cousas inda ténen outra bantaige: la ajuda, ansubstituible, que dan para la formaçon pessonal de cad’un, mormiente na eiducaçon de las geraçones más nuobas. Cumo tal, you, cabeça chocha, dou-me na eideia lhebar l miu garoto a ber este cuncerto na Sé, ua hora i meia, passada, sien poder falar i sien se poder bulhir muito. Aguantou-se, ende pal fin quaije a arrebentar, peç que tenie sarna de tanto se rebirar i se retrocer ne l banco, mas aguantou-se sien dar muito scabeche.
Gusteste? Gustei. Melhor!
Pus quereis saber que zd’anton inda nun tornou a haber ralhatinas an casa por bias de quemer la pratada de caldo ante l fin. Bonda ua miradela de sgueilha i l abiso: cumo nun te abies a acabar l caldo, lhougo a la nuite bamos a outro cuncerto na eigreija an Miranda… ah rapazes, peç que anté lhieba l smalte de l prato trás de la colher.


4 comentários:

ACangueiro disse...

Tortulhas, you tamien nun antendo nada de musica mas cunfesso que me gusta muito oubir tocar piano i musica classica, nien todo, mas acho que apanhei guosto a esso quando pequenho la bie transmitida pula Telebison i anton ls maestros a fazeren aqueilhas "palhaçadas" cun l pauzico... Por esso acho que buosso rapaç bai ficar mui agradecido mais tarde. Balbina, mai de la rapaza solo puode star cuntenta i tamien cuncordo cun bós ainda se bai oubir muito falar de Sara Mendes i cun mirandeses assi solo se puode ficar cun proua. Solo mais ua cousica se fossedes capazes de poner eiqui un cachico de la musica, carai que cuntento que ficaba...

abraço arrochado,

antonho cangueiro

Unknown disse...

Tortulhas,
A mi si me gusta la música clássica i nun bou eiqui a dezir que me gusta oubir Sara Mendes solo porque ye mirandesa, inda qu'isso seia amportante, porque tamien gusto de ber jogar la bola l Sendin, porque ye l clube del coraçon i pouca arte de bola ten. Mas Sara ye ua pianista de eileiçon i nun queda mal an pie de las melhores de l mundo.
Quando un bai para bielho las malinas yá mándan mais que nós i nun puode fazer alguas grabaçones, mas bamos a ber l que se puode arranjar. :))
Para Antonho deixo esse cachico...

ACangueiro disse...

Carai, Tiu Almendra, ya oubi, sabe a pouco mas siempre ye algo. Puode ou nó gustar-se de l cachico mas que parece tener fuorça i garra esso nun hai dubeda algua.

Bien haia,

antonho

franciscobelharino disse...

Buonas tardes Tortulhas,

Cun este ''Miranda Ensemble'' ´na Catedral, anté l Nino Jasus de la Cartolica quedou arrelhampado. Ye pena que nun haia mais eisemplos destes pulas eigreijas que ténen uas buonas condiçones de sonido.
Parabienes a Sara Mendes i a la mai Balbina que stará bien chenica de proua. Quanto al tou rapaç se cuntinares a lhebá-lo als concertos de música clássica, tenes que mudar la cantilena para quemer l caldo i, an beç de l dezir se nun comes l caldo bais oubir música na Sé, tenes que l dezir se nun comes l caldo nun te lhiebo a ber concertos de música. Las cousas cun culidade i neste causo subre música ténen siempre ua marca que queda ne ls garotos.

Un abraço,
Francisco Domingues