05/12/09

Ls cunquistadores de Peinha al Castro




Habie dous rapazes an Peinha al Castro, ó melhor, habie mais, mas aqueilhes dous éran ls mais spabilados de todos ls rapazes de Peinha al Castro. Anton pa las rapazas, éran mui atiradiços ls dous meinantes, até tenien fama de cunquistadores, todas las rapazas de Peinha al Castro sabien disso. Anda que nun stában bien abisadas de parte de sous pais. Nunca bos finteis ne l Xardas i ne l Carriço, nun son froles que se chéiren, dezien puli todos ls tius que tenien rapazas casadeiras. Depuis, puls sous binte i tal anhos, zaparcírun de Peinha al Castro sien deixar rastro. Un eimigrou para un lhado, outro eimigrou para outro.
L Xardas, que fizo la tropa alhá pa las Áfricas, an Moçambique mais precisamente, i pali se quedou depuis de haber acabado la tropa. I até dezien que le staba a correr bien la bida. Depuis mudou-se pa la África de l Sul, pali ganhaba la bida. L Carriço depuis de haber acabado la tropa eimigrou pa la Almanha i bun denheiro que el ganhaba. Mas ls dous cunquistadores nunca mais s´ancuntrórun, nunca mais cumo quien diç que passado uns binte anhos, l Xardas bieno alhá de la África de l Sul i criou raízes porqui, mais precisamente an Miranda. L Carriço qu´inda andaba alhá pula Almanha i nunca soubo de l Xardas, nada sabie nien quel tenie benido para acá.
Un die, l Carriço bieno a passar ua tamporada porqui. I yá cun buono mercedes que habie mercado na Almanha. Ua beç dixo pa la mulhier, bamos a dar ua buolta a Miranda. Stá bien dixo eilha, i alhá fúrun. Al chegar a Miranda depuis d´arrimar l mercedes, la mulhier dixo-le, quedas porqui a fazer las tues cousas que you bou a amanhar l pelo. Assi fui i l Carriço aporbeitou para dar ua oulhadela pa las mirandesas que puli andában, habie-se casado mas nun se le habie perdido la manha de mirar pa las outras mulhieres. Staba l Carriço a passear ne l jardin i qual nun fui l sou spanto quando s´ancuntrou cul Xardas que tamien andaba puli mirando pa l que nun era sou. Quedórun ls dous mui cuntentos por se habéren ancuntrado i quedórun un cacho a la cumbersa subre las mulhieres cumo era de sperar daqueilhes dous meinantes. Anton, dixo l Carriço pa l Xardas:
- Stás a ber aqueilha loura de bestido azul?
- Stou, dixe l Xardas.
- Achas que tengo heipótese de la cunquistar? Stá siempre a mirar para nós…
- Nun sei se serás capaç. De qualquier modo se cunseguires mantén-me anformado.
- Porquei, dixo l Carriço?
- Porque ye la mie mulhier. Ye Brasileira acacei-la nua de las mies biaiges al Brasil an negócios… I, yá agora, tu nunca te caseste?
- Casei, casei.
Mintras tanto benie la mulhier de l Carriço eilha sola de caras a eilhes i diç lhougo l Xardas:
- Quanto dás i bou-me a spurmantar aqueilha que ben eilhi toda janota.
- Nun te dou nada, dixo l Carriço que tu sós capaç de l fazer de grácia, mas essa yá ten duonho, ye mie.
- You bi-la purmeiro…
- Ye la mie mulhier home de Dius…


José António Esteves


3 comentários:

AF disse...

Que cuonta mais pimpona, fartei-me de rir.
Á tiu Jantonho, traiei-mos mais cuontas de las buossas, que stamos siempre a spera.

Cumo bai la salude?
Bá, un abraço arrochado,
Amadeu

Tiégui disse...

:) Dou pra rir isso si !

Mas cuidado qu'hoije ya nun hai solo mirandesas an Miranda al Douro. Tamien hai Alistanas ;)
Aquessas saco las you pul pelo. No mas si ye berdade al pelo ye defrente, la maneira de ser tamien. Nun ye qu'isso me parece stranho purque d'antanho un pobo que debie de ser tan asparcido ye hoije ya dalgo defrente.

Se no, gustei de bos ber screbir Peinha al Castro onde se bei bien qu'al "d" de "de l" ou "dal" zaparciu (antre las bogales "a"). Isso acuntece eiqui pa riba tamien. Pur isso ye que you sou mas an fabor de dezir "Miranda'l Douro" ou "Miranda al Douro", mas apareciu un mas cumplicado "Miranda de l Douro" que nun me parece que sone muito a mirandes... mas mas a ua traduçon dalgo mal feita :((

Abraço

José Esteves disse...

Oula Tiégui Se dou para rir yá fui algua cousa. Era só essa la ideia.

Pus ye natural que an miranda aba tamien essas tales Alistanas. Mas ls dous meinantes de que falei nun las bírun.

Quanto a Peinha Al Castro ye l nome de un sitio de l termo de Palaçuolo adonde se diç que yá fui habitado an tiempos, i Agora tornou a ser por esses dous meinantes, l Carriço i l Xardas. Mas todo bien l principal era que gustasses de la lhona i isso parece que gusteste que te fuzo rir. Até outra beç.

José António Esteves