30/03/12
ALBÍSSARAS
Que mais te puodo falar…
Quiero-te falar de la chúbia
a lhabar l cielo de polagueiras
qu´habien benido de l zerto.
Yá un resfolga sien farfalheira
apuis que ls puolos de las flores
i ls fumos de ls altemobles
se antreduzírun na tierra
i las sementes
a parecéren paixaricos,
de bichos a spera.
Quiero-te falar de l mar,
agora mais sereno,
mais doce i dóndio
a banhar l´arena adonde me deito
i de la scuma de seda
cun que me cubre de beisos.
Quiero falar-te de la bida
que die i nuite m´aceinha
cun sous carinos,
cun sous beisos,
cun sous gustos i zgustos,
cun sous afoutos i sustos,
cun sues alegries i ais.
Quiero falar-te de mi i
muito mais
de l´alegrie que sinto
quando sinto
l tou oulor ne l miu cuorpo,
l tou cuorpo ne l miu cuorpo,
l coro por nós cantado
dua cantiga de deseios,
de prazeres,
de beisos,
ampalpares,
cumo se l coro
fura cantado por un solo.
Que mais te poderei falar
se la fala nun me chega,
se la boç nun se m´eileba;
falo-te apenas mirando
l mar de ls tous uolhos raiados
de berde i castanho
adonde nabego sien remos,
sien bela nien motor.
Que mais te puodo falar,
senó falar-te d´amisade i amor
que son auga pa la sede...
Mensaige de l Die Mundial de l Triato 2012
29/03/12
Un " je ne sais quoi "
― Parece spanhol mas cul sotaque anglés !
Claro que esta frase eilha inda la chegou a dezir an francés i dixo-la desta maneira: " On dirait de l'espagnol mais avec l'accent anglais !"
Achei-le graça. Assi i todo, l caso mais frequente que m’acunteciu até agora fui oubir dezir ende an Pertual a perpósito de la mie prenúncia pertuesa :
― Nun se nota muito acumparado cula maneira cumo fálan outros, mas inda se nota mesmo assi quando falas que tenes un cachico l sotaque francés…
Até an mirandés, de certeza que tamien se debe de notar un « je ne sais quoi » de la lhéngua de Molière… Ye normal ! Anton depuis de tantos anhos !
Pensamiento, adonde te lhieba!
Hai uns dies datrás, a la purmanhana, nun desses porgramas de telbison que ten cumo oujetibo, antertener l pessonal, an special ls mais bielhos que bien merécen, para que nun pénsen muito na lhadronaige que por ende anda, porque ls outros ténen que dar al canielho, percurando trabalho ou fazendo pula bida.
La apresentadora de l dito porgrama, percuraba a ua tie, casada i mai de dous crios, que moraba nun desses bárrios bien armano a ua centena deilhes que stan ne ls alredores de Lisboua, tamien conhecidos por bárrios de lhata (mesmo tenendo alguas casicas), tomórun esse nome pa ls çtingir de ls de l Restelo, Quinta da Marinha i outros.
Dezi-me tie Eirene cumo ye l buosso die a die?
-Bien, arrespundiu la tie.
A la purmanhana lhiebos ls garoticos a la scuola, apuis tengo trés horas d’atebidades sexuales. Anton l miu tiu i ls garotos bolben pa l almuorço, ende arrimado a meidie, almuorçamos, el bai-se pa l trabalho i ls ninos fázen ls deberes scolares. Ende tengo mais alguas horas d’atebidades sexuales até la nuite, quando cenamos i bamos todos pa la cama drumir.
Cua splicaçon destas, la apresentadora pediu çculpas i dixo:
Nun stou a antender, tanta atebidade sexual!
L que la tie respundiu, cierto, cierto, mas you splico, las atebidades sexuales son todo al que ye fodido fazer: barrer la casa, lhabar l chano, lhimpar la retrete i fazer las camas, lhabar la roupa de ls garotos, de l tiu que ye mecánico todo a mano, remendar ls rasgones nas bestes porque nun hai dinheiro para mercar nuobas, ir mercar las cousas pa l almuorço i pa la cena cuntando ls céntimos, lhabar ls garotos to las nuites antes de ls poner a drumir, lhabar ls pratos i las panelas, arrumar la cozinha……...

28/03/12
27/03/12
RECOLHAS
SENHORA DE LA LHUÇ
.
Esto dá-me uns fornicoques Delaide! ... Parece que stou ne l tiempo de ir a beilar al arraial. Nesse tiempo si que se falaba bien l mirandés.
.
25/03/12
Biajes
Biajo a tiempos que se me fórun,
miro sfregantes de ti.
Antrelhaço raças d' eimages
i çtingo tiempos i mirages:
miro l douro i sues araijes
I, lhogo eilhi, ruge l rieiro que auga corrie.
Si, era la huorta de l Hortoluzie.
Bimeira lhuzidie que baras berdes çfraldaba,
Cesteiro bimes antrecruzaba
i forma le daba,
nas Eiras de baixo you miraba.
Adolecente que nun antende
mirares de pai feliç.
Cruzas ls mares i outros mirares
na ilha do Faial, cidade da Horta,
mirando las streilhas a tue tierra te trazie.
24/03/12
Fúrun...

las eideias, las frases,
de l poema que screbi hoije
na lhéngua que yá falei mais na mie bida
mas que nun ye l mirandés.
talbeç todo fusse defrente,
talbeç las palabras i até l timbre de la boç
fússen cumo aqueilhes que purmeiro oubi.
Mas l tiempo passou
i l que queda anton
ye l chilrear bibo i alegre
de ls páixaros que hoije yá nun páran de cantar.
L que starán eilhes a dezir ?
un puode eimaginar,
calhado,
ou na lhéngua que quejir.
J’ai lu dans des fleurs
ce que je voulais te dire
et il était écrit…
Non, en vérité je ne sais pas !
J’ai alors entendu des oiseaux chanter et le soleil brillait…
Ce qui était écrit sans l’être
c’est que la journée serait belle
et que j’avais envie d’écrire
comme ça
comme on rêve en admirant des fleurs
ou en écoutant des oiseaux chanter.
Tout cela je l’ai écrit
peut-être pour me persuader
que j’existe
et que le bonheur peut durer longtemps
ou tout juste le temps
que dure une vie
ou seulement un printemps
ou seulement un instant.
COOPERATIVA RIBADOURO
A LA CUNQUISTA DE L’EIBARESTE
.
Para la nuossa Copratiba i para ls nuossos binos yá nun hai raias na tierra. Apuis de ls Heimalaias, solo falta antrar nas cabeças de ls senhores de la politica de l cunceilho, adonde nun se cunsigue antrar.
Fui antes i ye agora. Ban dando uns arrebuçadicos, mas lhíeban mais an bino i pormoçon.
23/03/12
LS ANHOS DE JANTONHO
LS ANHOS DE JANTONHO
Toda la stória ampeçou
Fai sessenta i cinco anhos atrás
Que ne l lhugar de Palaçuolo
Adonde naciu l rapaç
Las culpas las tubírun
La tie Ana i l tiu Chico
Pus nua nuite d´amores
Fazírun este chuchico.
Naci nun doze de Márcio
Qu´era la feira an Sendin
Que me habien cumprado na feira
A mie me dezierón assi(n).
Dues armanas yá tenien murrido
Naquel momento perciso
Fiquei cun Mariana i Oulibia
Cun Angrácia i cun Nacisio
L rapazico alhá se criou
Pa l bien ó pa l mal
Pul meio d´alguns trambulhones
Cumo ye natural
Passou todo tan a priessa
Que you nien dei por isso
Lhougo mie mai se muorrie
Apanhando nabiças no chapiço.
Fui un choque mui grande
Mas la bida nun parou
La ruoda seguiu rodando
Anté que la mie s´ancrabou.
Muitos anhos mais alantre
Muorrie-se tamien miu pai
You inda por eiqui stou
A ber l que la bida me fai
Hoije stou eiqui ne l lar
Depuis de muitos anganhos
Junto culs mius belhicos
Festejando ls mius sessenta i cinco anhos.
José António Esteves
Amperadores... franceses.

2- Na 2a eimaige, ende un puode ber Napoleon III que fui tamien amperador durante l período a que se dou l nome de Segundo Ampério : de 1852 até 1870.
3- I aqui tenemos anton aquel que goberna la França cumo Persidente de la República faç agora cinco anhos i que se recandidata pula segunda beç. La frase, literalmente « L terceiro an pior », dá a antender que Sarkosy ye quaije cumo se fusse tamien un amperador mas un amperador pior que ls dous outros…
Bamos a ber Nathalie! Inda nun le passou pula cabeça a Sarkosy de mandar tropas para ambadir Pertual por eisemplo i l marechal Soult antre outros que naciu bien acerca de adonde nós stamos stá muorto i anterrado bai a fazer quaije 200 anhos. Que leia el tamien la stória esse nuosso Presidente candidato. Ne l die 22 de Julho de 1812 por eisemplo, mesmo acerca de Salamanca, parece que morrírun, zaparcírun ou fúrun feridos na « Batalha de los Arapiles », ye l nome que le dan ls Spanholes : 3.176 británicos, 2.038 pertueses, i nada mais nada menos que 12.500 franceses, ancluindo ls prisioneiros.
Que barbaridade !

Bonda Oubir tu boç
21/03/12
HOMENAGEM AOS PAULITEIROS
Lhéngua
Hai ua caleija que me lhieba al lhugar
adonde me nacírun las pormeiras palabras,
adonde cun ls tous sonidos fiç l pormeiro tere,
piernas andebles, tente nun te caias,
para apuis contigo correr,
jogar al chete i de morada,
a las necras ó tocando la buiada.
Apuis fui medrando cuntigo,
ambergonhada cuntigo mas nó de ti.
Fúrun-te capando i tamien a mi
para mais fácel mos amarfanhar…
I you cuntinaba pensando cuntigo
por haber sido an ti que naci,
mas apuis benie-me un çaçamelo a la boca,
tu ditabas,
l grabe nun me benie,
las palabras anrudrigában-se-me
i era cumo un camboio
que tenie que mudar de carriles a cada frase,
a cada palabra.
Sou you, dezies tu
mas l grabe nun t´oubedecie
i, apressiado
lhebaba-te delantreira na corrida
mas assi i todo, cun la riata curta i apeias
uas palabricas siempre íban salindo
a çcucer-te puls lhados de la talanqueira.
Apuis éran las risas de la rapazica buieira…
Agora que te zapieste
sós falada,
sós studada,
sós screbida i tenes lomiada.
Hai cousas que cuntino a nun ser capaç
de sembrar sien ser contigo
i apuis quando tengo que mudar d´agulhas
al camboio de las mies palabras,
que m´amporta se se m´ ambarálhan,
se la boç me sal çaçamela,
puis que tu sós de quien te fala i t´oube,
de quien te sinte i te pormobe,
mamada ó studada por afeiçon
fuora de puortas ó drento de l rincon!
Hoije,
lhéngua mie,
ne l die de la poesie,
tengo pena de nun ser capaç
de te fazer un poema de la tue grandura!!!
Ditos Dezideiros
“L die 21 de Márcio eiguala l die cula nuite i l pan cul chougarço”
Tamien diç subre Márcio - “Márcio Marçaco”, Márcio, ancharço; Abril, spiguil, Maio, granai-lo i San Juan seca l pan”
Mas cumo las cousas astanho andórun de falta d’auga, ls ditos puoden quedar un pouco arremedados.
«Bai-te por essa borda, anton, correndo
I outra tierra acharás de mais berdade,
Ne l sítio acerca adonde l Sol, ardendo,
Eiguala nuite i die an quantidade;
Ende, tue frota alegre arrecolhendo,
Un Rei, cun muitas obras de amisade,
Pousada mui segura te darie,
Pa l’Índia guia cierto andicarie»
(Lusíadas, II, 63)
20/03/12
Bioléncia horrible i çprezible
Las bítimas son un porsor de religion de 30 anhos, ls sous dous filhos, de trés i seis anhos, i la filha de la diretora de l centro d'ansino. Un adolescente de 17 anhos quedou tamien grabemente ferido.
L persidente francés Sarkozy, referiu que l'ataque era ua “tragédia nacional” i que “to la república francesa stá afetada por este drama abominable” .
L puorta-boç de l Baticano, padre Lombardi referiu que “este atentado nua scuola ye un ato horrible i çprezible, que se junta a outros recentes de bioléncia absurda que feriran la França”.
L persidente de la Comisson Ouropeia, Durão Barroso, referiu qu'este “crime ye horroroso i que nada ye mais inaceitable de l que la muorte de ninos inocentes”
Nun será esta ua de las eimaiges dua Ouropa mala?
Leonardo
Tantos son ls rapozeiros!
stribas te na selombra de teu caminar que arrepassas a passadas de lhargo camino i nun te zlharga l pensar. Siempre te apoquenta esse pensar. Para quei pensar se l pensar te apoquenta i nun lo sabes splicar?
Camina i mira a teu redror... Bózios de ninos a jogar cun trites i flauta a tocar. Nun adelantre: cerilhas chiscan i córria-se l pensar. Buolteia-se l sino na Páscoa de sou cantar. Nuite de nérbios de outro jogador nun ser sério no seu jogar. Que te amportaba que l jogo tubísse acabado i las cerilhas te fóssen a bolso parar se l jogo sério nun habie sido. Porquei ateima l pensar se acarreirar siempre para l mesmo camino? Striba-se la nuossa serenidade an cousas bien banales. Tantos son ls rapozeiros nas paredes adonde mos stribamos....
V.Milhaços, 21Mar12
África
19/03/12
Lhembrar
18/03/12
Eisuberáncia para que bos quiero ?

Museu de l Louvre, 277 × 194 cm
D’ eimaginaçon mas tamien d’eisuberáncia i até d’eisagero na maneira de se bestir ls Franceses soubírun an ciertos casos i an ciertas épocas dar probas eibidentes… só que esses eicessos i esse luxo quaije sien lhemites acabórun tamien fatalmente por se birar cuntra eilhes ou pul menos cuntra alguns, particularmente durante la Reboluçon Francesa que tubo cumo cunsequéncia, antre outras, nada mais nada menos que la decapitaçon an praça pública de l própio rei Luís XVI, decendiente de Luís XIV, i de la sue « sposa » la rainha Marie Antonieta que fúrun na altura cumo muitos outros representantes de la nobreza, pura i simpresmente guilhotinados! La monarquie absoluta francesa de dreito debino acabou anton nessas circunstáncias…

L retrato fui realizado por Elisabeth Louise Vigée-Le Brun an 1783 i puode ser bisto ne l palácio de Versailles.
Anton, sien chegar a eicessos cumo esses que transparécen de maneira eibidente nesses dous quadros i que oubrigában l pobo (cumo inda hoije se furmos a ber ?) a aceitar einormes sacrefícios para que uns poucos que se cunsiderában eileitos por Dius bibíssen na oupuléncia, ye eibidente que todos tenemos a ganhar, hoije mais que nunca i culs ansinamentos que mos trai la Stória, se soubirmos dar balor antes de todo a la simplecidade, i porque nó até a la sobriedade, mas mais inda : a la solidariedade antre nós de maneira a que nunca mais haba anjustiças einaceitables cumo aqueilhas que yá houbo ne l passado.
17/03/12
Saias i saiotes


Só que para ls pouliteiros l’antençon hoije yá nun ye de fazer la guerra… Mmm...! Para que serbien anton esses palos ne l passado ?… só para dançar ou se dibertir ?

I nun hai que tener bergonha ! Até atores afamados i outras personalidades ténen ua proua que you sei alhá de usar saias cumo se puode ber neste retrato. (I este ator tan eilegante, Oh yes dear !, sabeis todos quien ye !)
Mas queda anton la pregunta mui pertinente que fui feita por Delaide : « Quando agarrará esta moda ne ls dies d´hoije!? » I la moda de que mos quijo tamien falar Delaide ye la de l uso de la famosa minissaia tal i qual cumo la que usában dantes ls soldados romanos por eisemplo i até ls sous amperadores, quien dirie ?!… Até quando, pregunto you tamien, deixareis bós, representantes de l outro sexo, de bos lhemitar a usar quaije única i sclusibamente i cun ua eibidente monotonie ou até banalidade l mais de las bezes, lhamento dezir-bos-lo, calças ou tamien nua cierta medida calçones, mas nua cierta medida só, essa roupa que nós yá adoptemos cun toda la lhiberdade i fantasie hai yá un bun par d’anhos agora ?
Un pouco mais d’eimaginaçon i subretodo menos cumplexos, cun que anton, só puoden ser benéficos i trazer a todos mais alegrie i eimaginaçon até an tiempos de crise !
16/03/12
LHEITURA ANTEGRAL DE LS LUSÍADAS AN MIRANDÉS
SCRIBE TE!
Pessonas que se screbírun até agora:
Adelaide Monteiro
Afonso Jantarada
Alcides Meirinhos
Alfredo Cameirão
Amadeu Ferreira
António Cangueiro
Duarte Martins
José Pedro Ferreira
Maria da Conceição Gonçalves Lopes
Maria da Glória Lourenço
Mariana Gomes
Noémia Antão
Teresa Almeida
Amperadores de minissaia
Quando un bai a ber l que hai nessa anciclopédia lhibre que ye la biquipédia na págena an pertués cunsagrada al « centurion » que era un soldado que fazie parte de las legiones romanas, çcubre este retrato… I un pensa : será assi i todo que la saia ou até la minissaia nun la fazírun curta demais ?


Eugène Delacroix, 1840,
Musée des Beaux Arts de Rouen, 495 x 396 cm
Ou melhor inda : aqueilha que trazie l amperador Augusto César…

Seclo I, mármore branco, 2.04 m de altura, Braccio Nuovo, Roma.
Isto para dezir que la minissaia nun fui ambentada de maneira ningua puls Angleses (ua anglesa, parece). Que çparate ! Cumo tamien ye un çparate pensar que só las mulhieres ye que la úsan. Aqui teneis la proba !… Quien ye que nun gustarie de se sentir um pouco cumo un amperador… un amperador de minissaia ?
15/03/12
Quelóquio (la grande farsa)
Mas, an total cuntradiçon, agaba l'açon de l goberno. Passos ( l purmeiro), reconhece l cierto, ó seia, que l zamprego i la muorte (falência) de las ampresas son cada beç mais. Mas, amborrachado culs agabones de la troika i de la senhora Merkel, repete até a la boubice que nun se zbia un milímetro de l cumprimiento de l'acuordo, sabendo que esso, piora inda mais la recesson i la díbeda.
Portas L outro), eibidentemente, yá nun fala ne ls belhicos (cumo l fazie dantes) i, manhoso, bien mais modesto, quier passar sien que naide l beia, lhemita-se, solo quando l pícan, a cuncordar cul sou xefe de goberno. I Seguro ( l pertendiente al lhugar de Passos), cumprindo l papel mais angrato, amarrado al acuordo que l sou partido negociou, amostra-se mui anraibado culas debastadoras cunsequéncias desso, i atira-se al Passos, fazendo lhembrar ls fanfarrones: “agarrai-me, senó bou-me a el!”.
Eibidentemente, todos sáben que cuntinar deste modo i nesta direcion lhieba al afogamiento.
Reperséntan un grande quelóquio i biben na çcreta speráncia de que se fúren bien mandados, la senhora Merkel i ls mercados, a seguir, fazeran outro acuordo sin ls juros anfernales cumo ls deste.
Asparece çconhecéren que ls mercados nun ténen alma i nunca se fártan. Fázen lhembrar la fábula de La Fontaine. L porblema ye qu'eilhes sáfan-se.
La rana, ye l paíç.
Francisco Ramalho
Corroios, 12 de Márcio de 2012
(Em português)
A GRANDE FARSA
Cavaco diz que os pobres e a classe média já não aguentam mais. Mas, em total contradição, elogia a acção do Governo. Passos, reconhece o óbvio, ou seja, que o desemprego e as falências disparam. Mas, embevecido com os elogios da troika e da Sr.ª Merkel, repete até à exaustão que não se desvia um milímetro do cumprimento do acordo, sabendo que isso, agrava ainda mais a recessão e a dívida. Portas, evidentemente, já não fala nos velhinhos e, calculistamente bem mais modesto, para passar despercebido, limita-se, apenas quando questionado, a concordar com o seu chefe de governo. E Seguro, cumprindo o papel mais ingrato, amarrado ao acordo que o seu partido negociou, mostra-se muito indignado com as devastadoras consequências disso, e atira-se a Passos, fazendo lembrar os fanfarrões: “segurem-me, senão atiro-me a ele!”.
Evidentemente, todos sabem que o prosseguimento deste rumo conduz ao naufrágio. Representam uma grande farsa e vivem na secreta esperança de que se forem bem comportadinhos, a senhora Merkel e os mercados, a seguir, farão outro acordo sem os juros obscenos como os deste. Parece desconhecerem que os mercados não têm alma e são insaciáveis. Fazem lembrar a fábula de La Fontaine. O problema é que eles safam-se. A rã, é o país.
Francisco Ramalho
Corroios, 12 de Março de 2012
14/03/12
Minissaias
Ls triteiros
13/03/12
L que ye l « scu » ?

Mesmo se uns nunca tubírun l’ouportunidade de praticar esse çporto que mos oubriga a atar bien ls pies, prebiamente portegidos dentro duas botas speciales para esse tipo de eisercício, a dues spécies de pranchas purfeitamiente prainas i scorregadiças, todos an giral sabemos l que ye l « ski » ou tamien l « squi », mas quien ye que sabie que an Pertual tamien se pratica l « scu » ?
La respuosta ancuntrei-la (até sien querer) nun guia turístico francés subre Pertual :
" Le Portugal n’a guère à offrir en matière de sports d’hiver, si ce n’est dans la Serra da Estrela. Les touristes y pratiquent le ski, mais surtout le scu (contraction des mots ski et cu, « arrière-train », en portugais). Le scu consiste à s’asseoir sur un sac en plastique et à dévaler les pentes (Le grand guide du Portugal, ed. Gallimard)
Traduçon :
Pertual ten pouco a oufrecer an matéria de çportos de Ambierno a nun ser na Sierra de la Streilha. Ls turistas pratícan ende l squi mas subretodo l scu (cuntraçon de las palabras squi i cu, « nalgas », an mirandés). L scu pratica-se assentando-se anriba dun saco de plástico i resbalando las ancuostas.
Scuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuuu !!!!


12/03/12
G.D.SENDIM
FUTSAL
G.D. SENDIM – 5
L Sendin era yá campeon cuntando por bitórias todos ls jogos rializados. L Macedo jogando an casa querie ser la purmeira eiquipa a ganhar al Sendin ó pul menos nun perder.
L Sendin tubo ua claque a apoiar, que se zlocou a Macedo i querie acabar l campeonato solo cun bitórias.
L jogo fui bien çputado, mas ls moços sendineses nun acusórun la presson i acabórun por fazer un feito que perdurará cumo causo ralo, bencer cuntando por bitórias ls jogos çputados.
8 Jogos, 8 bitórias, 77 golos marcados i 36 sofridos. Ua média de mais de 9 golos por zafio ye obra.
Torneio de fito - Ass. Cultural i Recreatiba "Nial de la Boubielha"
-Cumo zde algun tiempo beniemos dibulgando ne l site de l'Associaçon, uorgano oufecial, staba terminado pa l die 11 passado (onte), un torneio de dibulgaçon de fito tradecional de la tierra de las ouriges de la maiorie de ls ASSOCIADOS de l'Associaçon Cultural i Recreatiba Nial de la Boubielha.
I assi acunteciu, a la hora marcada alhá stubírun alguns associados i amigos, botórun manos de la cunca i bota de çincadas palantre, alguns mais certeiros outros nien tanto, mas nestes jogos hai ua regla d'ouro, tanto joga l buono cumo l malo, porque l oujetibo ye partecipar, matar las saludades, mantener ua atebidade cultural i receatriba i para alhá de todo nun deixar muorrir-se ua tradiçon, que sendo de muita nomeada ne l praino, se puode ber que bai agarrada para adonde fur un mirandés.
Alguas questones se puoden poner, ua deilhas ye porque nun staba muita giente, you nun sei respunder, mas sei que esta geraçon de pessonas que porqui ándan (fuora de l praino) hai muito tiempo, inda ye ua repersentaçon berdadeira i fiel de "jogar l fito". Nas reglas, joga-lo cumo se jogaba alhá puls sous pais i abós, i ne l que toca al animo i antusiasmo cula mesma fuorça.
Esta einiciatiba, assi cumo l torneio de cartas "çueca " yá feito, ben ne l sentido d'animar mais ls jogos tradecionales andrento de las atebidades de l'Associaçon al lhargo de l anho, i cuntemplar las ganas de muitos associados que áman ls jogos tradecionales, buntade salida ne l'Assemblé Giral.
Quier la Direcion quir l grupo de trabalho para este fin, cuido you, debie ir mais loinge aporbeitar i melhorar pa l Cumbíbio/Jogos de l 1º de Maio i, antegrando-se ne ls jogos pormobidos pul'outorquie. Quedarie assi atamada la falta, la nun partecipaçon de la nuossa quemunidade ne l ambito giral pa l qual ten sido siempre cumbidada.
11/03/12
Ua Telenobela Eidificante
L guion de la telenobela Lusoponte, an cena hai mais de ua década, foi pioneiro ne l uso de l eimocionante "plot" que son las Parceries Público-Pribadas, negócio an que, para eifeitos de maquilhaige ourçamental, l público cuorre ls riscos i, por sue parte (por esso son "parceries"), l pribado queda culs lhucros. La concesson foi assinada an 1994 pul menistro de las Obras Públicas Ferreira do Amaral (PSD), hoije... administrador de la Lusoponte, i rebista an 2000 pul menistro de las Obras Públicas Jorge Coelho (PS), hioje CEO de la Mota-Engil, un de ls maiores acionistas de la... Lusoponte.
Ne l último (?) eipisódio, l atual gobierno (PSD/CDS) paga à la Lusoponte 4,4 milhones cumo "cumpensaçon" pula nun cobrança, an Agosto de 2011, de portaiges na Puonte 25 de Abril que la Lusoponte... cobrou. Na Assembleia de la República, trés sumanas antes de l Die de las Mintiras, l purmeiro-menistro garante que nun sabe de nada.
Passados uns minutos, contodo, yá sabe, fazendo queston de "deixar claro" que tal duplo pagamiento nun eisistiu. Menos de 24 horas apuis, nun solo l secretairo de Estado de ls Transportes l çmente, rebelando que, afinal, hoube duplo pagamento, cumo la própria Lusoponte l cunfirma, adiantando que nun tenciona debolber nin un céntimo.
Aguarda-se l final, ambora prebisible i, cumo de questume, eidificante: l rapaç casará cula rapaza i todos, PSD, PS, CDS, Lusoponte i Mota-Engil, serán felizes para sempre. I l bilon cuntribuinte pagará de nuobo puls sous crimes.
Manuel António Pina, Jornal de Notícias
[An pertués:
No último (?) episódio, o actual Governo (PSD/CDS) paga à Lusoponte 4,4 milhões como "compensação" pela não cobrança, em Agosto de 2011, de portagens na Ponte 25 de Abril que a Lusoponte... cobrou. Na AR, três semanas antes do Dia das Mentiras, o primeiro-ministro garante que não sabe de nada.
Passados uns minutos, porém, já sabe, fazendo questão de "deixar claro" que tal duplo pagamento não existiu. Menos de 24 horas depois, não só o secretário de Estado dos Transportes o desmente, revelando que, afinal, houve duplo pagamento, como a própria Lusoponte o confirma, adiantando que não tenciona devolver nem um cêntimo.
Aguarda-se o final, embora previsível e, como de costume, edificante: o rapaz casará com a rapariga e todos, PSD, PS, CDS, Lusoponte e Mota-Engil, serão felizes para sempre. E o vilão contribuinte pagará de novo pelos seus crimes.
]
08/03/12
FESTIVAL INTERCÉLTICO
FESTIVAL INTERCÉLTICO
.

.
L Festibal Antercéltico de Sendin (FIS), agendado pa ls dies 03 a 05 de Agosto, ne l cunceilho de Miranda de l Douro, yá ten l porgrama cerrado i apersenta astanho nuobas sonoridades face a eidiçones anteriores.
Segundo l diretor de l FIS, Mário Correia, l'eidiçon 2012 de l festibal quedará marcada puls cuncertos de dous grandes grupos de la folk ouropeia, que son cunsidrados berdadeiras anstituiçones musicales i que se aperséntan cun un longo trajeto de permanéncia atiba na frente cultural.
Para alhá desso, an anho de “crise eiquenómica”, l’Antercéltico ganha un die de festibal.
Ls Gwendal, un grupo de la Bretanha francesa, a celebrar 40 anhos de bida i Nuevo Mester de Juglarie, fundados an finales de 1969, de Castielha i Lion, son ls "cabeça de cartaç" de la 13.ª eidiçon de l festibal.
Para alhá destas dues formaçones, çtaque tamien pa la persença de Le Vent du Nord, de l Quebeque.
Ls Assembley Point, grupo que junta musiqueiros i músicas de Pertual, Galiza i Irlanda, stan tamien an çtaque ne l cartaç.
Rialeijo i ls Toques de l Caramulo fúrun ls scolhidos para repersentáren la folk pertuesa.
Mas la França cuntina a ser… l purmeiro !

Angola yá ye la terceira percipal ourige de las remessas d'eimigrantes pertueses, tenendo sido la fuonte de 147 melhones d'ouros an remessas an 2011, segundo dados dibulgados pul Banco de Pertual (BdP). Nun anho an que las remessas totales de ls eimigrantes se mantubírun quaije eiguales a las de l anho anterior, l muntante ambiado puls pertueses residentes an Angola creciu quaije 10 por ciento. Ne ls númaros de l BdP, las remessas de ls pertueses an Angola stában assi an 2011 yá bastante arriba de las recebidas de çtinos tradecionales de l'eimigraçon pertuesa, cumo ls Stados Ounidos (130 melhones), l’Almanha (113 melhones), l Luxemburgo (68 melhones) ou l Canadá (40 melhones). Inda assi, las percipales fuontes de remessas d'eimigrantes cuntínan a ser la França i la Suíça. Estes dous países repersentórun mais de metade de ls balores ambiados para Pertual an 2011: 868 melhones d'ouros ne l causo de la França, 681 melhones d'ouros ne l causo de la Suíça. Ls países de la Ounion Ouropeia cuntínan a repersentar un pouco mais de metade de las remessas de ls eimigrantes pertueses, mas l balor de las trasferéncias antracomunitárias reduziu-se de 2010 (1413 melhones d'ouros) para 2011 (1354 melhones d'ouros).
Jornal Mundo Português, de 2 de Márcio de 2012.
Ber aqui
[Angola é a terceira maior origem das remessas de emigrantes
Angola já é a terceira principal origem das remessas de emigrantes portugueses, tendo sido a fonte de 147 milhões de euros em remessas em 2011, segundo dados divulgados pelo Banco de Portugal (BdP). Num ano em que as remessas totais dos emigrantes se mantiveram quase iguais às do ano anterior, o montante enviado pelos portugueses residentes em Angola cresceu quase 10 por cento. Nos números do BdP, as remessas dos portugueses em Angola estavam assim em 2011 já bastante acima das recebidas de destinos tradicionais da emigração portuguesa, como os Estados Unidos (130 milhões), a Alemanha (113 milhões), o Luxemburgo (68 milhões) ou o Canadá (40 milhões). No entanto, as principais fontes de remessas de emigrantes continuam a ser a França e a Suíça. Estes dois países representaram mais de metade dos valores enviados para Portugal em 2011: 868 milhões de euros no caso da França, 681 milhões de euros no caso da Suíça. Os países da União Europeia continuam a representar um pouco mais de metade das remessas dos emigrantes portugueses, mas o valor das transferências intracomunitárias reduziu-se de 2010 (1413 milhões de euros) para 2011 (1354 milhões de euros).]
Bózia te l silénço
Bózia te l silénço de tues antranhas que se antrisga an uocos de tu eisisténça; carrancas de remolinos afunilan-se i chupan l sangre que te gorgeia; amorfanha te esse baziu i nun te deixa resfolgar. Ne l respiro de fóia assopra un airico que te upa pa salida... sprende la cilha, zamarra l'albarda i bózia lhiberdade. La bida ye solo ua; scarrancha te i scatrapulha l bibir que se te amostra. Bai, camina...rodilha se te la agonia, arressai-la i segue l beio que te lheba a salida. Agarra l aire que te assopra i bola lhibre de apeias. Hoje ye l die, bolar ye bibir.
06/03/12
Á mundo!
Faziste-te an sierra
L que era prainada
Ye yegre la ancuosta
I la colheita scassa
Meilha-se-me la fouce
De sgarabitar
Á mundo este
Cun tan malo amar!
Para que me dás sierras
Para you arar!?
You sou de prainadas
Ondiadas de mar
Auga de marés
De mar de çanteno
You sou de prainadas
Cun oulor a feno
Que caminos me dás
Para you caminar!?
You sou de caminos
Cun yerba a medrar
Perdo-me an ancruzelhadas
Nos remissacos mareio
Ando a saber de ls caminos
L mais deilhes nun beio
Cánsan-se-me las ruodas
De tanto chiar
05/03/12
Cunceilho Anternacional: “Las lhénguas nun statales i las nuobas tecnologies de l’anformaçon i de la quemunicaçon”
03/03/12
L CIGARRO MATA
02/03/12
Crónica de la prison
Trataba-se dun home simples, buono, que fui apanhado nas malhas de la justícia. Era assi que ls amigos se dirigian, quando falában del.
Na rialidade el matara ua mulhier. L juiç nun tubo dúbedas. Staba scrito que l crime d'homicídio era punido cun prison. Prison afetiba.
Quando abandonou la prison, depuis de cumprida la pena de dezasseis anhos, Fernando era outro home. Mais amargo porbentura, mais lhoinge de ls outros, sin assi i todo sentir rábia. La pribaçon de la lhibardade, custara-le muita delor solitária, adonde la partilha perdera l sentido i era cuntrariada pul star solo. Eidificara muros a la sue buolta. Eirie reampeçar todo de nuobo. Nesse die de Setembre, quando l sol inda chubie ne l'hourizonte, Fernando sente-se çfalecer, nua solidon que tantas bezes jurara abandonar. Nun relance rebé l passado i sacode cun einergie ls ombros, cumo para se lhibertar daquela carga que tanto l tenie atormentado na prison. Eirie an frente cula bida, cumo prometera a l'adbogada Clara, i esse die chegara.
El crecera de l nada. De família probe, probe cuntinara. Un die conheciu Alice, bendedora de flores na praça. Fazirun prainos, juras, i Fernando sente la bida a sorrir-le. Ende si, l sou sorriso ampeçou a alargar, i solo treminou quando çcubriu que Alice l traíra cun outro home. Matara por amor, defendiu la sue adbogada an tribunal.
Pa l'adbogada Clara, aquel causo, amostrara-le l caráter dun home qu'eilha julgaba nun eisistir. Aqueilha peixon que rebelara an tribunal, la cumbiçon cun que falaba de la felicidade era tocante, nun pula angenuidade, mas subretodo pula berdade que colocaba nas palabras. Acraditara ne l'amor, que l'habie de trair. Dera todo l que tenie a Alice, i eilha todo le roubara, zabafaba el. Era pungente aqueilha berdade frie.
Clara nun rejistiu a fazer-le alguas bejitas durante la pribaçon de la lhibardade. Siempre l'achou resignado, la pena tenie sido justa dezie el. Alice staba muorta, penalizaba-se por esso.
Nesse mesmo die de Setembre, un telfonema de Clara, marcaba un ancuontro agora fura de la prison.
Eilha sabie que tenie sido justa aqueilha defesa, por esso fui gratificante l passeio, al fin desse die de Setembre cul sou ex-cliente.
Valter Deusdado
01/03/12
Ua hortelana na cidade
Apuis que me zeiunei i tomei l miu cafezico, peguei no çachico que só se usa quando la tierra yá stá fabricada i fui-me al huorto para poner ua manada d´alfaces yá mercadas naqueilhes fabos, para que médren algo anquanto nácen outras noutros fabicos que onte sembrei, habendo assi selada siempre. Las de l soto solo me sáben a rumiacos. Alhá las anterrei sperando que l´auga benira pa las regar.
Bó! Se febreiro fui berdugo, que se puode sperar de márcio!
Bou-me a regá-las, pensei. Este lafrau deste márcio nun há-de fazer cousa cun cousa i alhá se m´amólan las mies alfacicas.
Quando sali bien-se uas manchas yá mais scuras ne l chano, seinha que yá habien caído uas pingarotas. Assi i todo, peguei no regador sien criba i fui-las regando an carreironico, cun téntio, para nun l´apertar la tierra nien las smagar an sue tenreç. Mirei pa l cielo ne l que se bien anubradas negras.
Inda me bou a scabar un cachico adonde se dórun ls bróculos para ber se ls terrones se çfázen cun l´auga i mais debrebe la tierra se cozirá, pensei. Scassamente habie dado meia dúzia de guinchadas yá l graniço me lhebaba para ambaixo la baranda, friu nas mies cuosta que nien l çufino de perro. De graniço passou a auga i esta metiu-me mesmo an casa.
Ui que bien chubidica ben, dixe-le a mie mai, quando cun eilha falaba al telfone! Ende yá chobiu, mai,? percurei-le.
Qual quei? Uas pinguitas de nuite que nien dou para molhar l alcatron!
Anton ls alhos, ls antremoços i las fabas cumequiera yá stan spaixaracados, ? percurei-le.
L mais cierto, mulhier! Inda se you pudira botá-le ua auguita als alhos i a las fabas! Que s´amólen ls antremoços, aqueilha caterba que dizes que ye para dar bida a la tierra! Bá, tu ye que sabes de tues labouras biológicas… Las fabas i ls alhos se se sécan, si ye prejuizo!
Si m´anrezino bien por nun poder!
Bá mai, nun bos zapacencieis! Nun bedes que yá faziste tanto an tanto anho!
Puis si!... Que se bai a fazer!?
Agora l sol yá relhuç para un lhado de l cielo, eiqui acerca de Sintra. De l outro, inda medra ua scuridon.
Bou-me a botar mais ua correia al cuorpo para ber se lhebanto mais uns terrones, na sprança que benga mais ua marciada pa ls cozer!
Como se diç, hai que ganhar l almuorço que se quemiu!
Nun stá fácel ganhar l´almuorço assi. Stan agora a dezir na telbizon que fui l més de febreiro mais seco de ls redadeiros uitenta i un anho i las eimages que me chégan son d´ua secura de fin de berano.