09/11/08

Quemédias

Dante a las buoltas puls anfiernos, pintado por un tiu que yá se morriu

Diç que yá uns anhos que anda por ende un lhibro, ua tal Debina Quemédia, que yá dou muito delor de cabeça a un tagalho deilhes, i inda que tenga muita nomeada, peç que nun cunta bien cumo las cousas se passórun.
Serie assi a mo’de muito relatório que agora se fai, ou mesmo de muito lhibro que passa por sério, que solo cúntan l que le anteressa que salga para fuora, que mistúran la mie berdade cun La Berdade, buono, esta filosofie barata agora nun ampuorta, bamos mas ye al causo que you bos quiero çcubrir que para star ancubierto yá le chegou bien l tiempo.
Pus si senhora, diç que anton l tal Dante si fui berdade que yera un home mi biajado, i que chegou mesmo a andar puls anfiernos, mas que por nun querer ferir susceptibilidades – ou, cumo se diç an Mirandés, por nun querer amunar a naide – diç que anton nun cuntou la cuonta toda i que las cousas alhá baixo nun son assi bien cumo el las pintou.
Sei-lo you de fuonte lhimpa – cuntou-me-lo un amigo de l armano de miu cunhado, que lo habie oubido nua reportaige de la TVI – que ls anfiernos nun ténen ls tales redondos an que Dante amantou; la cousa stá repartida por caldeiros – grandes cume carros, stá buono de ber – i que an cada caldeiro solo chapúçan las pessonas de l paíç de l caldeiro, cume tal, pal caldeiro de la Almanha solo ban alemanes, pal de la Spanha solo Spanholes i assi.
Ora, apuis, a la borda de cada caldeiro, diç que stá specado un diabo cun ua staca an la mano (çculpai la repetiçon de eideias, pus claro que se ye un diabo ten que tener ua staca an la mano), i que cada beç que un spurmienta a querer scapar pula borda de l caldeiro, diç que anton l diabo santinela lo chuça cun la staca para baixo.
I diç que quando Dante andou anton a scheirizar pulhi, quedou arrelhampado quando arreparou que l caldeiro de Pertual nun tenie guarda de staca a la borda, i siempre le procurou al diabo bielho:
- Bó, i anton este caldeiro porquei nun ten guarda?!
- Home, zbirou-le l maioral de ls diabos cun ua risica, esses nun percísan de guarda… cada beç que un spurmienta a chubir pa la borda de la caldeira, son ls outros que lhougo l púxan para baixo!...


Se acauso quejirdes cunferir ne l tal lhibro, la tal Quemédia, a mie nun me l pídades, que you nun l tengo, a bien dezir nien sei se algua beç le pus ls uolhos anriba, you cunto-bos-lo porque lo oubi, bendo-la tal i qual la cumprei, que you, nun ye por tal, nun me gústan ls dixo-mos-dixo-mos.
Mas anda que nun deixareis de l ancuntrar an qualquiera lhibrarie, cumo quiera que ne l campo de la lhiteratura de biaige, nun andará mi loinge de ls Lusíades, a fazer fé ne l que un oube dezir por ende subre l anredo tanto de un cume d’outro.


Bah, cume diç un miu amigo
Buonas nuites
i buonas lheituras!

3 comentários:

Félç disse...

Ahahah, quando li l'Inferno cuntado pul italiano quaije que m'arrepilei, mas la buossa cuonta ten mais piada. Miari solo l que l Diabo-mor nun forra en jeiras no caldeiron de Pertual!

Boieiro disse...

Buonas tardes

Cume ls romanos: "diç que eilhi pa ls lados de la Iberia hai un pobo que nien se goberna nien se deixa gobernar ..."
La falta de l tiu de la staca no "nuosso" caldeirón fai todo l sentido.

Abraços

Fir disse...

Buonas nuites, Tortulhas.
Eu sabia essa história, mas noutra variante.
Dois pescadores foram apanhar caranguejos. O mais inexperiente achou estranho que o outro não tapasse o balde, pois havia perigo de os caranguejos fugirem.
O mais experiente respondeu logo:
- Não, que eles são portugueses. Se um tentar fugir, os outros puxam-no para baixo.
Um abraço.