Hai cachicos
na bida que pouco mais queda que nun seia quedarmos an siléncio.
I ne ls
redadeiros tiempos esses cachicos son bezes de mais, hai que mirar la bida dun
jeito lhimpo.
Puro anganho
este mirar.
La bida al redor peçque stá chena, de bezinos,
amigos, parientes, cumpanheiros, siempre pensando que son parte dun todo.
Que nunca stan loinge.
Partilhar las tristezas i alegries.
Porque la
bida ten destas cousas, la bida a Dius pertence, i nós humanos solo somos
dunhos deilha por cundiçon.
Siléncio.
1 comentário:
balanciar. uas bezes la carga tomba para un lhado, outras bezes pa l outro. ancuontrar eiquilibrio nun ye facele, mas hai que cuntinar l camino.
Enviar um comentário