29/09/11
Ye por isso
Ye l ampeço de l outonho
i l miu outonho,
quando las fuolhas
se me ban acobelhando ne l rugaço,
la piel se bai fazendo más fina,
i yá bai quedando assucada
sien spráncia de sacar pan ó bendima.
Fui neste outonho soalheiro
que te coinci,
tu que fuste la princesa
que you nun pude ser,
por bias dua eimensidon de mar
i dun barco
adonde nun me deixórun ambarcar.
I assi creci
cumo pude crecer,
al modo que ls trabalhos de nina
me deixórun ser,
talbeç menos nina.
Tanta beç me percuso
que pessona serie you ende,
an balhes çfrentes de l Molinico
molhado cun lhágrimas
ancarceradas antre dous montes
i sien aire que me bundasse.
Sabes?
Senti un cachico de ciúme i ambeija,
quando me deziste que l adorabas,
por ser doce i guapo
i te chamaba princepica.
Que si gustarie you de haber sido princesa,
tamien you princesa,
naqueilhes uolhos quelor de café!
Las lhágrimas ban-me caindo peito abaixo
i mólhan l colchon amarielho
que se deita ne l miu rugaço.
Agora
yá nun puodo oubi-lo
i ye por isso que las lhágrimas
me son más salgadas
i las fuolhas más secas...
28/09/11
Bien benido!!!
You yá acabei l café, l miu bício, un beneno pa la tençon alta. Mas que se bai a fazer… Un bício pouco ye, neste mundo crabiado de antulhos.
26/09/11
La taxa Buffett i la taxa Amorin
Traduçon de l artigo de Nicolau Santos, Expresso 24Set2011
l negrito ye miu
"A 14 d'agosto, nun artigo publicado ne l "The New York Times", l norte-amaricano Warren Buffet, terceiro home mais rico de l mundo, pediu als políticos para deixáren de "mimar" ls ricos cun isençones fiscales, oumentando ls ampuostos subre melionairos cumo el própio. "Alguns de nós somos gestores de fondos d'ambestimiento i ganhamos milhones de dólares por die, mas ye-mos permitido classeficar ls ganhos cumo rendimientos de juros", que son taxados cun solo 15%, dixe, quando la generalidade de ls trabalhadores por cunta d'outra pessona paga bastante mais. L'anterbençon probocou óndias de choque an to l mundo i l Persidente Obama apersentou recentemente ua perpuosta que bai eisatamente nesse sentido, mas que yá cunta cula feroç ouposiçon de ls republicanos.
An Pertual, l'assunto fui afastado cumo quien anxota ua mosca. Oumentar ampuostos subre juros i debedendos nin pensar porque esso afasta ls ambestidores i, supostamente, ls ricos. Mas oumentar fuortemente la carga fiscal subre la classe média que trabalha por cunta d'outra pessona, esso si, dixe i fizo l Gobierno, a cabalho d'acuordo cula troika. Nun houbo, claro un melionairo pertués que pedisse l mesmo que Buffet. Pul cuntrairo, Américo Amorin, l'home mais rico de Pertual zde que tomou ua participaçon na Galp, cujos debedendos son taxados an menos 20 puntos de l que ls dous radadeiros scalones de IRS que quilhan la classe média que trabalha por cunta d'outra pessona, bieno sclarecer que nun se cunsidraba rico mas si un trabalhador. Pus an berdade le digo que, se fusse un trabalhador, pagaba ua taxa de IRS bien superior àquela que paga puls debedendos de la Galp.
La perpuosta de l Gobierno als parceiros sociales para acrecentar nuobas justificaçones al çpedimiento andebidual (ancumprimiento d'oubjetibos i quebra de pordutebidade) ye einíqua mas custitui mais ua piedra ne l camino pul qual l Eisecutibo seguiu ne l sentido de, cumo dirie Thatcher, "partir la spina" als sindicatos i als trabalhadores.
PS-Cuosta Pina era secretairo de Stado de l Tesouro de l Gobierno Sócrates i tutelaba l setor financeiro. An solo dous meses, passou para CFO de la Ongoing. I la sumana passada fui a la CGD negociar financiamientos pa l sou grupo. Cuosta Pina drumirá bien?"
Ende bai an pertués
Expresso, 24Set2011, Nicolau Santos
A taxa Buffett e a taxa Amorim
A 14 de agosto, num artigo publicado no "The New York Times", o norte-americano Warren Buffet, terceiro homem mais rico do mundo, pediu aos políticos para deixarem de "mimar" os ricos com isenções fiscais, aumentando os impostos sobre milionários como ele próprio. "Alguns de nós somos gestores de fundos de investimento e ganhamos milhões de dólares por dia, mas é-nos permitido classificar os ganhos como rendimentos de juros", que são taxados com apenas 15%, disse, quando a generalidade dos trabalhadores por conta de outrem paga bastante mais. A intervenção provocou ondas de choque em todo o mundo e o Presidente Obama apresentou recentemente uma proposta que vai exatamente nesse sentido, mas que já conta com a feroz oposição dos republicanos.
Em Portugal, o assunto foi afastado como quem enxota uma mosca. Aumentar impostos sobre juros e dividendos nem pensar porque isso afasta os investidores e, supostamente, os ricos. Mas aumentar fortemente a carga fiscal sobre a classe média que trabalha por conta de outrem, isso sim, disse e fez o Governo, a cavalo de acordo com a troika. Não houve, claro um milionário português que pedisse o mesmo que Buffet. Pelo contrário, Américo Amorim, o homem mais rico de Portugal desde que tomou uma participação na Galp, cujos dividendos são taxados em menos 20 pontos do que os dois últimos escalões de IRS que flagelam a classe média que trabalha por conta de outrem, veio esclarecer que não se considerava rico mas sim um trabalhador. Pois em verdade lhe digo que, se fosse um trabalhador, pagava uma taxa de IRS bem superior àquela que paga pelos dividendos da Galp.
A história, infelizmente, não acaba aqui. A orientação ideológica deste Governo, a coberto do acordo com a troika, visa retirar direitos aos trabalhadores, fragilizar as relações laborais. flexibilizar os despedimentos e reduzir as indemnizações, em favor dos empregadores e, latu senso, do capital. Em paralelo segue uma redução drástica dos apoios sociais públicos na saúde, na velhice, no desemprego, na educação, no desporto, na cultura e tudo o mais, o que conduzirá no final a uma caricatura do Estado social que hoje existe; e pretende a privatização sem qualquer estratégia de empresas públicas ou participações estatais, o que deixará o país sem qualquer centro de decisão nacional, ou seja, completamente indefeso do ponto de vista económico. É o modelo tatcheriano com 30 anos de atraso, aplicado sem nenhuma consciência da desestruturação que provocará na sociedade portuguesa e assente unicamente na fé irracional (e não provada cientificamente) de que quando tudo o que for público estiver arrasado, o país ressurgirá das cinzas, conduzido por uma iniciativa privada moderna, dinâmica e inovadora.
A proposta do Governo aos parceiros sociais para acrescentar novas justificações ao despedimento individual (incumprimento de objetivos e quebra de produtividade) é iníqua mas constitui mais uma pedra no caminho pelo qual o Executivo optou no sentido de, como diria Thatcher, "partir a espinha" aos sindicatos e aos trabalhadores.
PS-Costa Pina era secretário de Estado do Tesouro do Governo Sócrates e tutelava o sector financeiro. Em apenas dois meses, passou para CFO da Ongoing. E a semana passada foi à CGD negociar financiamentos para o seu grupo. Costa Pina dormirá bem?
25/09/11

Spero que yá téngades reserbado l die pa la fiesta.
Para quien inda nun li la ambora, puode fazé-lo eiqui.
24/09/11
LHÉNGUA MIRANDESA
.
Habíen zaparcido uas alforjas a un tiu de Ruolos i este habie ido al regedor para ber se çcubrie adonde staríen. L regedor ne l Demingo seguinte, quando fizo l cunseilho, falou assi:
- Faltórun uas alforjas a un tiu de Ruolos, a ber se sabeis quien las tenerá, porque ye ua bergonha para nós sendineses, roubar uas alforjas a un tiu de Ruolos.
Ls barragistas achórun gracia al dito i quedou, cumo amostra de que ls sendineses siempre se cunsiderórun amportantes. Para uns poderá parecer que ye sentimiento de superioridade, mas nun ye mais que querer star na delantreira de las cousas.
Hai miesmo outro dito antre ls sendineses, que amostra bien l sou sprito, l sou andebidualismo, l querer ser mais.
“Sou mais que tu, an teneres, haberes i cungeminéncia, bal mais l culo de la mie mulher, que todo quanto tu tenes”.
Para uns, esto seran anadotas, mas todo na bida ye filosofie pura, mais que maledicéncia ó rábia.
b>L'anedota de la sumana!
An houmenaige a la sue tierra eilha chamou la nina de Madeira i l nino de João Jardin.
L Dr. Alberto João Jardin, al saber de l'ambora, fui bejitar la mai i bebés.
Al chegar, la Sra. staba a dar peito al nino i l Sr. Jardin tenta agradecer pula guapa eideia de ls nomes.
La Sra. anterrompe-lo i diç baixico: Chiiiiuuuu!!!
Se la Madeira acorda l João Jardin nun mama mais...
23/09/11
Salimiento de MENSAIGE, die 14 de outubre
de Fernando Pessoa
14 de Outubre (sesta), 18h30
La Zéfiro, l'Associaçon de Lhéngua Mirandesa i la Casa Fernando Pessoa cumbídan-bos pa l salimiento de l lhibro “Mensaige” de Fernando Pessoa nel die 14 de Outubre, Sesta, a las 18h30.
Staran persentes Amadeu Ferreira i l poeta Fernando Castro Branco, outor de l'Antrada, que apersentará l lhibro, i ls eiditores.
Este ye l purmeiro lhibro de Fernando Pessoa a ser traduzido pa la lhéngua mirandesa i faç parte de la coleçon “An Mirandés” de la Zéfiro.
L gato bilhingue
Un gato aprossimou-se dua puorta que nun de ls cantos anferiores tenie ua frincha para deixar pasar a un rato que staba de l'outro lhado de la puota i pressentie, pul runrunar de l gato, la sue temible persença que l'ampedía d'atrabesar la puorta i apoderar-se dun apetitoso cachico de queiso.
L que fazer? Asperar pacientemente que l gato fusse ambora.
Passou l tiempo i, de repente acunteciu algo ”amportante” pa l rato. Oubiu l lhadrar dun perro perseguindo l gato que miaba zesperado i, quando calculou que ls dous yá stubíssen bien lhoinge de la puorta ultrapassou la frincha.
Nesse mesmo momiento, para sue surpresa, sentiu a mano fuorte de l gato anriba de l lhombo, que l tentaba smagar.
Admirado preguntou al gato: - Adonde stá l perro?
L gato respundiu: - Que perro?
L rato respundiu: - L que staba a lhadrar?
Repuosta de l gato:
Ah miu amigo, hoije an die, quien nun sabe dues lhénguas stá perdido.
22/09/11
SENDIN
.
.
Esta ye ua ambora amportante para Sendin i para la region, nó solo pur amostrar l acuntecimiento, mas mais porque será un registro stórico para quien, deiqui a cien ó mais anhos, querga saber cumo fui i quien stubo. Tomáramos nós tener l registro de muito de l que fui feito hai cien ó mais anhos.
Agora hai que saber outelizá-lo bien!
DIE MUNDIAL DE LA PAÇ
"RUE DE LA LHÉNGUA MIRANDESA" an Palmela - Cumbite
Die 5 de outubre que ben bai a ser einougurada oufecialmente essa rue. Será ua oucasion para que alhá márquen ancuontro todos ls mirandeses que podíren, puis se trata dua honra pa la nuossa lhéngua e para todos ls mirandeses. Esse ye un eisemplo que tenemos de cuntinar a sembrar por todas las tierras de Pertual, para que assi la lhéngua mirandesa ganhe inda mais raízes nesta tierra que ye tamien la sue.
L porgrama porbisório ye l seguinte, a cunfirmar deiqui a poucos dies, mas que yá eiqui queda para que todo mundo puoda reservar l die, puis será un bun modo de quememorar l die de la república:
10:00 .................... la alborada
11:00 ..................... la arruada, rue abaixo e rue arriba, cun La Dança.
12:00 ..................... Çtapar de la placa cul nome de la rue.
12h30 ..................... Çcurso subre la lhéngua i la cultura mirandesas.
13:30 ...................... Sardinada para todos.
Eiqui quédan ls parabienes a José Monteiro puls feitos que ten cunseguido para dibulgar la nuossa lhéngua.
Todos seremos poucos para star persentes.
Ne ls próssimos dies nuobas amboras subre l assunto eiqui eiran sendo puostas.
Pido-bos a todos, que l puodades fazer, que dibúlguedes esta ambora ne ls buossos sítios, blogues, facebook, junto de ls amigos, an to l lhado i a todo mundo.
Apersentaçon de "La Bouba de la Tenerie" por Luís Vaz das Neves
Quier stubir antressando an ler l'apersentaçon de l remanse La Bouba de la Tenerie feita, an mirandés, por Luís Vaz das Neves, natural de Malhadas, juiç zambargador i Persidente de l Tribunal de la Relaçon de Lisboua, puode ir eiqui.
21/09/11
La lhéngua mirandesa i l turismo
Antre nadas
Lheituras de Tempo de Fogo / La Bouba de la Tenerie
20/09/11
ANTONHO TOLÉS
19/09/11
LHÉNGUA MIRANDESA
.
Este anho, ne l die de la lhéngua, die 17 de Setembre, ua Associaçon (AZATS) fizo ua tertúlia ne l Centro de Música Tradicional Sons da Terra, an Sendin. Stubírun falantes, scritores cun libros publicados i scritores cun muito para publicar. Stubo giente amante de la lhéngua i giente que quijo saber mais subre la lhéngua. Stubo giente de Sendin, de Picuote, de Malhadas, de Fuonte Aldé, de la Pruoba, de Miranda, benediços…
Mas l melhor fui oubir ls scritores a ler ls sous testos. Las palabras ténen l son outéntico. I ye un cachico desse sfregante que bos amostramos neste bideo.
YE LA LHÉNGUA NE L SOU SITIO
Die de la lhéngua mirandesa an Lisboua i salimiento de “La Bouba de la Tenerie” i “Tempo de Fogo”
La apersentaçon de l lhibro ‘’Tempo de Fogo’’ stubo a cargo de la ambestigadora de la Faculdade de Lhetras de Lisboua, dr.ª Teresa Martins Marques, i ‘’La Bouba De La Tenerie’’ fui apersentado pul Juiç Zambargador i Persidente de l Tribunal de la Relaçon de Lisboua, l mirandés de Malhadas Luís Vaz das Neves. Dambos a dous çtacórun la grande culidade deste purmeiro remanse ‘’Tempo de Fogo’’ i ‘’La Bouba de La Tenerie’’.
Luís Vaz das Neves dixo que Amadeu Ferreira, nacido an Sendin, tierra de cristianos nuobos que, cun la sue grande fuorça de scritor que nun se resigna i cun l sou grande angeinho, achou l pertesto para falar neste sou remanse de ls afetos, d’ambeijas, traiçones i de bruxaries de las gientes de l praino stramuntano, nua scrita que trai l fuogo de l tiempo an cada palabra. Tenendo l´Anquisiçon cumo fondo, l outor cunta-mos cumo l Fraile Antonho ye cundanado, mesmo antes de se dar de cuonta de l pecado que habie feito. Todas las personaiges an ‘’La Bouba De La Tenerie’ i ‘’Tempo de Fogo’’ son atormentadas por un çtino que nun le pertence i a quien le son pedidas cuontas por ua Eigreija de que nun conhece la lhéngua i ls mistérios i adonde solo l’ Anquisiçon ten boç i poder. Amadeu Ferreira i Fracisco Niebro, retrátan cumo naide la giente trabalhadora dessa region para quien ‘’l cielo nun passa de pan pa to l anho’’. L outor lhiebamos an tránsito caminando pulas çfrentes tierras de Miranda, de la Feira de l Naso, Mogadouro, Coimbra i tantas outras. L outor retrata las mulhieres cumo seres magistrales i antuitibas, cun un coraçon sien fin, quaije siempre nun antendidas puls homes que se ban cruzando cun eilhas. Ye assi que Delubina, fai ls sous lhamientos dezindo que ls homes nunca han de ser capazes de las antender. Tamien Marie Castra, dá l mesmo sentido an relaçon a Anrique Pereç i Delubina quando zafia l antendimiento de Fraile Anronho de la Santíssima Trindade, quando le fala de l sou amor por el.
La drª Teresa Martins Marques çtaca ls afetos trocados por Marie Castra i Antonho Tolés, sien se coincéren, antrelhaçando un dedo por ua frincha dun seto al lhargo de la nuite scura passada nua corriça eili al lhado de Sendin, guardados por guardas anquanto sperában la leba que benie de Miranda, cun çtino a Coimbra, adonde serien cundanados pula Anquisiçon. Mas ye Laurinda, ‘’La Bouba de La Tenerie’’ i la rapaza mais guapa de la tierra, que queda bouba de delor por bias de la muorte de l sou home a las manos dun algoç de l’ Anquesiçon, uito dies apuis de se haber casado, l’ancarnaçon de to l Amor que ambuolbe to las outras personaiges. Ye neilha que Fraile Antonho antende que nun hai pecado mais grande do que deixar sufrir tan grandes termientos i sien sperar çcubre que l sonido de las palabras dezidas an qualquiera lhéngua salidas de la sue boca son capazes d´atamar tan grande sufrimiento. Fraile Antonho ye assi lhebado a acraditar na cura atrabeç de la fala i a screbir notas para un feturo tratado de las artes de la fala, quando se purparaba para ser relaixado an carne pula Anquesiçon. Estes scritos de Fraile Antonho chegan an 1921 a las manos de l porsor João Gabriel, porsor an Sendin i tal cumo Fraile Antonho tamien el quijo salbar ls sous alunos atrabeç de la fala demudando ls castigos que le daba.
Seguiu-se l outor que fizo la sue comunicaçon an pertués i mirandés falando desta sue obra mielga i splicando la rezon de ser de ls dous remanses nas dues lhénguas. L remanse fui purmeiro screbido an mirandés, mas miu armano Manuel i l eiditor ampurróram-me pa l poner tamien an pertués. Assi, ampecei la traduçon, mas esta nun me sastifazie, yá que ua lhéngua se sentie aprisionada pula outra i you senti-me cumo un algoç, dixo. Ye assi que aparece la scrita de la berson pertuesa i puodo dezir que, dambas a dues se anfluenciórun cumo mielgas bien armanas nacidas na Tenerie an Sendin. Para scebir este remanse tamien you andube l camino bielho de Sendin para Miranda, L Carril Mourisco, l camino de Sendin para Mogadouro i an Lisboua cun muitas idas a la Torre de l Tombo, adonde li bários porcessos de cristianos nuobos de gientes de l praino. L remanse an mirandés fui quaijeque todo screbido an Sendin nas férias durante l més d’ Agosto de 2009.
Apuis de le agradecer a la família i a muita outra giente, que nomeou, ancluindo als que an cientos d’ anhos guardórun la lhéngua mirandesa i a todos ls mirandeses, yá que hoije ye l die de la lhéngua. Fai hoije 13 anhos que fui apersentada ua perpuosta de lei pul deputdo Júlo Meirinhos, que apuis dua lharga çcuçon na Assmblé de la República, bieno a ser aprobada por ounanimidade cumo lei 7/99, de 21 de janeiro, que tornou la lhéngua mirandesa an segunda lhéngua ouficial de Pertual. Este ye l die de la proa mirandesa. L die an que ls pertueses ampeçórun a recoincer l mirandés i de quien l mirandés percisa. Puodemos dezir que na lhiteratura i sien falsas modéstias brilha mais ua streilha. Esta streilha ye la lhiterartura mirandesa, que stá a dar ls sous purmeiros passos, mas que nun se ambergonha de la sue armana mais bielha, la pertuesa. Anton anté d'hoije nun anho i cun la certeza que cada simples feito ye algo que naide será capaç d´apagar.
Bien haias Amadeu i Fracisco Niebro, por este purmeiro remanse de tan grande culidade que, decierto bai antusiasmar todos ls lheitores i an special ls mirandeses i stramuntanos. Yá stámos a la spera que benga mais un.
Francisco Domingues
18/09/11
DIE DE LA LHÉNGUA MIRANDESA
Naide anstituiu l die 17 cumo l die de la Lhéngua Mirandesa, mas l’outranho fui neste die que se dedicou pula purmeira beç un die a la Lhéngua. Nun ibamos a ser nós, ls que la falamos tols dies, quien iba a squecir ó a deixar perder la einiciatiba. La AZATS (Associaçon de Zambuolbimiento Antegrado de l Termo de Sendin) ourganizou ua tertúlia ne l "Centro de Música Tradicional Sons da Terra", para se falar de la lhéngua i la lhéngua. La Associaçon de la cerbeija caseira de l Praino “SARTI”, tamien se quijo associar i nun faltórun ls mirandeses, de bárias tierras, que fúrun por alhi passando, para falar, para oubir, para buber. La tertúlia resultou, porque senseblizou gente que doutro modo nun s’amportarie nada cula lhéngua i que yá mostrórun antresse de partecipar noutras einiciatibas.
Çcutiu-se la lhéngua, la cumbençon, la stória i muita piedra se partiu, muita fui la çcusson, sien miedos nien apeias i ne l fin todo mundo anteriorizou que todos nun somos demais, para trabalhar pula nuossa lhéngua i pula nuossa cultura.
Mas houbo un momiento stórico, la leitura de testos an mirandés, alguns puls scritores de lhéngua mirandesa persentes, que tubírun que ber, miesmo quando líen, ls sous testos apreciados i comentados puls falantes que ls oubíen.
Tamien fúrun feitas cumparaçones antre la fala sendinesa i de la raia, mas l melhor ye oubir ls bideos que bos bamos ponendo eiqui ne l frolesmirandesas.
Este ye dun testo de Bárbolo Alves “Gabilan” publicado na obra “A Terra de Duas Línguas: Antologia de Autores Transmontanos”, lida pul própio autor de l testo.
La Bouba de la Tenerie
Ls outores son mielgos berdadeiros, eigualicos, daqueilhes que pónen ls pelos de punta a qualquiera porsor. Francisco Niebro screbiu an mirandés i Amadeu Ferreira an pertués.
Nun me bou a detener na tarde cultural porque melhor que you alguien relatará l que se passou na Librarie Ferin, alhá pals lhados de l Chiado, an Lisboua.
Bou-me a quedar cun la Bouba de la Tenerie.
L lhibro, La Bouba de la Tenerie, fui ua de las mies lheituras de férias, diga-se, un tiempo bien ambriado.
Dixo la porsora apresentadora de l lhibro Tiempo de Fogo, Porsora Teresa Martins Marques, " nun perdo tiempo cun aqueilho que nun sirbe para nada, nien gusto. Este tiempo que gastei, fui bien ambriado".
Tamien you, eilustre Porsora, mulhier de sábias palabras i de cultura riquíssema!
Tamien you, na eidade an que stou, nun gusto de çperdiçar l tiempo cun l que nun me gusta nien m´antressa. Yá tengo açimbrado cun lhibros pa la stante i alhá quédan a ser quemidos pulas polielhas. Nun fui este l causo, bien alrobés.
Inda nun li l de l mielgo Amadeu Ferreira; bou a deixar passar un tempico i apuis si l bou a pegar, puis até stou curgidosa, por nun se tratar de traduçon.
L lhibro de la Bouba de Tenerie prendiu-me horas seguidas a la cadeira, ambaixo de la cereijeira a la puorta de la mie casa, na Speciosa, siempre cun ganas de me meter cada beç más andrento de la stória que anda alredor de fraile Antonho, un home que tenie l don de la palabra, que curaba ls males pula palabra i que cumo muitos outros fui agarrado pul fogo de l Tribunal de l´Anquesiçon, un tiempo d´hourrores, tan bien ambestigado pul outor.
Hai rialismo an cada palabra, an cada camino a cruzar las aldés de l Praino, seia de Sendin a Miranda, seia a camino de la feira de l Naso a bender alforraque.
Fui l pormeiro lhibro que li an que la stória se passaba andrento de ls lhemites por adonde medrei, que chama puls chamadeiros que conheço i isso anchiu-me de proua.
Al mesmo tiempo que hai rialismo, tamien hai magie, hai magie na dureç dua stória dura, hai magie nas nacientes d´eirotismo i sensualidade que por alhá mánan.
Nun quiero antrar na stória porque senó ye cumo nos filmes, perde l eifeito surpresa.
Bien haias, Francisco Niebro!
Trás ls Montes - música subre poema de Fracisco Niebro
La Bouba de La Tenerie
17/09/11
DIE DE LA LHÉNGUA MIRANDESA
(A perpósito de l) Die de la Lhéngua Mirandesa (3)
16/09/11
(A perpósito de l) Die de la Lhéngua Mirandesa (2)
Inda a perpósito de l die de la lhéngua mirandesa, hai quin faga campanhas de pormoçon de la lhiteratura an lhéngua mirandesa, algo que hai pouco tiempo era ampensable, cumo puode ber-se eiqui.
(A perpósito de l) Die de la Lhéngua Mirandesa (1)
15/09/11
L lhibro “L Ancuontro”
Chegou-mos a las manos hai pouco mais dun més l libro “L Ancuontro” ua nobela screbida por Válter Deusdado, tubo l sou salimiento nua guapa cerimónia ne l die 14 d’Agosto ne l salon de l’Associaçon an Zenízio, lhibro que ben anriquecer la yá muita lhiteratura mirandesa.
You bengo dezindo de hai muito tiempo a esta parte que yá nun hai çculpas para naide, nun ler nien stimular ls ls sentido por falta de lhiteratura screbida an mirandés, assi haba gusto, porque ne ls redadeiros anhos ten sido buono l manadeiro, pul miu lhado digo-bos gustaba que fusse muita mais, mas debagarico, cun tino i culidade eilha bai fazendo camino, ende stan yá ua buona semba d’obras publicadas, çponibles a todos, de ls mais bariados temas i formas de screbir, d'outores de las mais bariadas eidades i sítios.
L lhibro “L Ancuontro”para mi ye causo para dezir que tamien you m’ancuntrei atrabeç de la lheitura desta nobela. I nun fui solo porque me relhembra ou pon an cuntato cua passada rialidade que fui de milhares i milhares de jobes deste paiç i nun cierto tiempo que tamien fui l miu, mas tamien porque me dá la possiblidade de conhecer i daprender todo un bocabulairo bien própio, lhigado a outros modo de bida, que nun éran ls de l campo, de la lhidas nas tierras, nas bindimas i trilhas, mas si dua guerra i cumo se çperta para ua rialidade política.
Esta obra retrata bien ua rialidade, la lhéngua mirandesa nun ten peias nien frunteiras, nun stá agarrada solo a tratar temas de l campo, eilha nun ten lhemites, eiqui botou-se a relhatar todo un mundo de guerra de l oultramar i cumo eilha strampalhou i streformou tantas bidas, cumo yá l habie feito, an testos, na poesie, cuontas, lhiendas i lhonas.
De lheitura fácele i simples, hai que prestar houmenaige a sou outor, trata bien l tema i antrega-mos ua mensaige pura, l sentido de las cousas stá siempre andrento de nós, nunca zistir, i ancuntraremos l camino cierto, i nada mos faltará.
Conheço l outor zde siempre, (zde nino) home de carátele buono i un sentido de repunsablidade houmana i porfessional fuorte, siempre sereno, cun quien dá gusto falar. Muito sabido (spriente), nun se nega a dar un cunseilho nien ua palabra d’animo a quienquiera. La paixon quel botaba pula lheitura zde garoto fui siempre algue que me zlhumbrou, por esso nunca fui para mi surpresa el rumper pul mundo de la scrita mirandesa, siempre acumpanhei to las publicaçones que fizo an rebistas, jornales, n’anternete, partecipaçones an cursos i palhestras que yá son ua buona semba deilhes al lhargo de muitos anhos.
Ye ua obra que recumendo a ler, porque para alhá de la mensaige, tamien tenemos la recumpensa de la daprendizaige.