27/09/16

“Senior”, ser bielho





 La bida yá m’ansinou muita cousa, porque yá stou na terceira eidade, l’eidade que las moderniçes cháman de “Senior”.
Ou seia, se nun tengo ua cerrona chena d’ansinamientos (liçones) la culpa nun ye deilha, sou you que sou malo para daprender, sou malo aluno.

I se este tiempo ten algo de buono ye poder dezir als mais nuobos, porque tamien acunteciu assi cumigo, que atéimen siempre, que lhúiten na deféncia daqueilho que acredítan i fázen, quando crían i sáben que stá bien, puoden ye ser chamados de “tuortos”, pur aqueilhes que pouco ou nada fázen, mas esso ye porblema deilhes. Ua cousa ténen cierta, l cunsulo, la sastisfaçon de séren berdadeiro, hounestos, nun séren cumo son aqueilhas cousas guapas que se pónen ne ls telhados i chamamos de “beletas”, (bíran par’adonde sopra l aire), que stan dá bien quando les dá la gana.

Porque anda por ende muita giente fazendo figuron mas l que quieren yé chubíren, çtruir ou agarrar l que outros fázen, berdadeiros farisés.

Ser “Senior” tamien ten que ser i debe ser, algue qu’ouriente, spierte ls que nun stan abisados, algue que partilhe i ponga d’atalaia aqueilhes que cúidan que este mundo ye purfeito, que stá lhimpo de brugos.

Ser hounesto, acraditar naqueilho que se fai, defender l que ye nuosso tubo siempre balidade i siempre la tenerá, anté muitas bezes sirbe para apartar l trigo de l jóio, saber quien ye berdadeiro.

L’eidade de “Senior” ten muito de buono.

Sem comentários: