31/05/15
Anformaçon
Anformaçon
Zde muitos anhos que sou assinante de l Jornal Nordeste l que me permite quedar a la par de muitas nuobas de la region de l Nordeste Stramuntano.
Tamien quedar a saber eideias i oupeniones, subre ls muitos temas que ende son screbidos.
Nas dues redadeiras eidiçones fúrun screbidos i assinados dous trabalhos que me merecírun muita atencion, screbidos por Jorge Nunes, pessona mui conhecida i que mos merece stima i admiraçon.
L tema era l nuosso amigo, i porsor Amadeu Ferreira -Transmontano Sábio e Peregrino.
Dous testos de muito conhecimiento i amportáncia, dado séren rebelatibos de quien fui este trabalhador, Amadeu i l'amportáncia que ten subre la cultura, you li i reli.
Porque spertou an mi muito anterresse cuido que tamien será para muita giente, dende you falar eiqui neilhes, tamien deixo dous retraticos subre ls testos que se puoden lher.
30/05/15
La quelor d'aquesta madrugada an la primabera brasileira nun deixa-me drumir i dou-me ganas d'atualizar-bos subre ls mius studos lhenguísticos.
Fai quaijeque dous anhos ando a studar l guarani, ũa lhéngua indígena de l'América de l Sul oufecial ne l Paraguai i falada por mais de 7 milhones de pessonas naquel paíç, para alhá de l'Argentina, Bolíbia i Brasil. Ye la percipal lhéngua indígena de l cuntinente i tamien oufecial ne l MERCOSUL. Fúrun ũa besita al Paraguai an 2013, para alhá de la chegada de bários paraguaios a la mie cidade para lhaboriar, que fazírun-me antressar-me por daprender esta lhéngua. Cunfesso-bos que ye la lhéngua mais çfícil qu'yá studei, i inda nun puosso mantener ũa cumbersa mui demorada an guarani. Mas puosso apersentar-bos un bocadico daquesta lhéngua tan antressante. L guarani ye ũa lhéngua aglutinante, ó seia, formada por prefixos i sufixos que júntan-se a ũa palabra para dar bários sentidos a las frases.
EISEMPLO (TECHAPYRÃ)
Las saudaçones (Maiteikuéra)
- Mba'éichapa neko'ẽ?
- Cumo amanheciste?
Mba'e = cousa, algo
icha = cumo
pa = sufixo d'anterrogaçon
ne = cunjugaçon de modo 'chendal' de l "tu" antes de palabras nasales
ko'ẽ = amanhecer
OUTRO EISEMPLO (AMBUE TECHAPYRÃ)
- Mba'éichapa nde pyhareve?
- Cumo stá la tue manhana?
- Mba'éichapa nde ka'aru?
- Cumo stá la tue tarde (hourário del almuorço)?
- Mba'éichapa nde asaje?
- Cumo stá l tou çcanso de l almuorço? (Cuido que l guarani ye la única lhéngua cun ũa saudaçon pa l hourário de l almuorço i l çcanso)
- Mba'éichapa nde/pende pyhare?
- Cumo stá la tue/buossa nuite?
La repuosta a aquestas preguntas puóden ser:
- Iporã, aguyje. / Ivai. / Iporãiterei. / Che che porã.
- Stá bien, oubrigado. / Stá mal. / Stá mui bien. / Stou bien.
L mais antressante nesta lhéngua ye que, quando an mirandés tenemos ls pronomes i preposiçones, an guarani eilhas son partículas que júntan-se a la palabra ouriginal i bai-se a anserir mais sufixos ó prefixos. Eisemplo:
kuaa - saber
reikuaa - tu sabes
reikuaase - tu quieres saber
reikuaave - tu sabes mais
reikuaaseve - tu quieres saber mais
reikuaasevérõ - se tu quejires saber mais
reikuaasevépa - quieres saber mais?
Esso es un pequeinho eisemplo de l que ando a studiar i daprender. Ah!, tamien estou a studiar l catalan. "Per això estic senza temps per el mirandès" (Por esso ando sien tiempo pa l mirandés).
Se quejires saber mais, screbe-me!
(Reikuaasevérõ, ehai chéve!)
Fai quaijeque dous anhos ando a studar l guarani, ũa lhéngua indígena de l'América de l Sul oufecial ne l Paraguai i falada por mais de 7 milhones de pessonas naquel paíç, para alhá de l'Argentina, Bolíbia i Brasil. Ye la percipal lhéngua indígena de l cuntinente i tamien oufecial ne l MERCOSUL. Fúrun ũa besita al Paraguai an 2013, para alhá de la chegada de bários paraguaios a la mie cidade para lhaboriar, que fazírun-me antressar-me por daprender esta lhéngua. Cunfesso-bos que ye la lhéngua mais çfícil qu'yá studei, i inda nun puosso mantener ũa cumbersa mui demorada an guarani. Mas puosso apersentar-bos un bocadico daquesta lhéngua tan antressante. L guarani ye ũa lhéngua aglutinante, ó seia, formada por prefixos i sufixos que júntan-se a ũa palabra para dar bários sentidos a las frases.
EISEMPLO (TECHAPYRÃ)
Las saudaçones (Maiteikuéra)
- Mba'éichapa neko'ẽ?
- Cumo amanheciste?
Mba'e = cousa, algo
icha = cumo
pa = sufixo d'anterrogaçon
ne = cunjugaçon de modo 'chendal' de l "tu" antes de palabras nasales
ko'ẽ = amanhecer
OUTRO EISEMPLO (AMBUE TECHAPYRÃ)
- Mba'éichapa nde pyhareve?
- Cumo stá la tue manhana?
- Mba'éichapa nde ka'aru?
- Cumo stá la tue tarde (hourário del almuorço)?
- Mba'éichapa nde asaje?
- Cumo stá l tou çcanso de l almuorço? (Cuido que l guarani ye la única lhéngua cun ũa saudaçon pa l hourário de l almuorço i l çcanso)
- Mba'éichapa nde/pende pyhare?
- Cumo stá la tue/buossa nuite?
La repuosta a aquestas preguntas puóden ser:
- Iporã, aguyje. / Ivai. / Iporãiterei. / Che che porã.
- Stá bien, oubrigado. / Stá mal. / Stá mui bien. / Stou bien.
L mais antressante nesta lhéngua ye que, quando an mirandés tenemos ls pronomes i preposiçones, an guarani eilhas son partículas que júntan-se a la palabra ouriginal i bai-se a anserir mais sufixos ó prefixos. Eisemplo:
kuaa - saber
reikuaa - tu sabes
reikuaase - tu quieres saber
reikuaave - tu sabes mais
reikuaaseve - tu quieres saber mais
reikuaasevérõ - se tu quejires saber mais
reikuaasevépa - quieres saber mais?
Esso es un pequeinho eisemplo de l que ando a studiar i daprender. Ah!, tamien estou a studiar l catalan. "Per això estic senza temps per el mirandès" (Por esso ando sien tiempo pa l mirandés).
Se quejires saber mais, screbe-me!
(Reikuaasevérõ, ehai chéve!)
29/05/15
Lhona
Bitorino mercou uns çapatos nuobos nua feira i lhougo que chegou a casa
fui-se a pie de la tie i percurou-le:
- Einés l que achas?
- Acho l quei?
-Nun bés nada de defrente?
-Nó….
Bitorino fui a sou quarto de drumir, tira toda la roupa i torna an pie de
la tie todo znudo só culs çapatos calçados.
-I Agora? Yá bés algua defrença?
- Nó. L “couso”, cuntina çpindurado para baixo, assi cumo staba onte i cumo
bai star manhana.
-I sabes porquei el stá çpendurado para baixo?
Percurou Bitorino.
- Porquei?
Respundiu Einés.
-Porque stá a mirar pa ls çapatos nuobos!
-Hum…anton bien podies tener
mercado un chapéu …
Catrina Certeza
Aqui bai ua sugeston de leitura anque nun seia an lhéngua mirandesa...
Este lhibro yá
data de 1988 mas you só l
li nestes dies. Nun sei se eisiste ua traduçon pertuesa para quien
tenga miedo de nun antender la stória (assi i todo nada cumplicada), cuntada ne l oureginal an
francés, por Patrick Modiano que recebiu, l anho passado, l prémio
Nobel de lhiteratura. Ls zeinhos que tamien son mui guapos son de
l'outorie de Jean-Jacques Sempé. Talbeç este nome tamien bos diga qualquiera cousa....! L lhibro lei-se mui bien i ye
angraçado. Aqui bai anton esta sugeston...
25/05/15
Bideo - Jogo de l fito
-L sítio fui ua cortina eili bien arrimada a la sede de l'Associaçon.
23/05/15
La bielha bicicleta
Siempre gustei de çporto.
Nun sou
perdido por nanhun deilhes, duns gusto mais que doutros, cumo quaije todo na
bida, i cumo cúmben que seia para que nunca me deixe amboubar.
An mie casa
habie ua bicicleta, ua “pasteleira” cuido que era assi que se dezie, miu pai
cuido que nunca gustou d’andar de bicicleta, dezie que ls pies na tierra era
adonde se sentie bien. Ls rapazes çputabamos la bicicleta i nun sendo you l mais
bielho, andaba muito poucas bezes. Até queilha fui mercada pa l mais bielho i só
muito mais tarde que agarrei la licença an Miranda.
Agora l
ciclismo ye ua de las cousas que admiro, çporto de fuorça i rejisténcia, quando
essa fuorça ye berdadeira, nun ten drogas ye d’admirar l que ls ciclistas
lhúitan, pedálan, ambora la redadeira parte de la corrida me deixe un pouco
triste. Ou seia quando beio ciclistas, siempre a fazer ronha, ancostados als
outros, solo de beç anquando bótan uns spurriones pa ls outros béren.
Esses mesmos quando yá cula chegada (meta) a la bista de
todos, míran al sou redor, para ber qual ye la posiçon de ls cumpanheiros i de
quien çputa la corrida, i zás ende nun sfregante quieren passar la meta an
purmeiro lhugar.
A miu ber nun stá cierto, peçque la bitória
nun stá reserbada para quien puxou, trabalhou i lhuitou durante la corrida.
Mas esso sou
you a pensar, se calha l mundo ye mesmo assi, stá talhado para que séian siempre ls mesmos a ganhar, mesmo que nun téngan feito nada pa l merecer.
22/05/15
Anformaçon
(Fuonte d'anformaçon)
- Dá que pensar.
- Sendo de cieto modo l mirandés ua lhéngua falada, por este numaro, podemos ber quales las çficuldades que ten an se mantener.
-Ua cousa ye haber giente outra cousa ye l´aldé quedar zerta.(L mesmo acunteciu culas demais aldés de l praino, de l território de la lhéngua)
20/05/15
L curador
Ne l tiempo de mie mai, se fusse bibe astanho fazie ciento i
un anhos d’eidade.
Dezisse que un de ls melhores curadores era la çurça. You siempre acraditei,
i quien sou you para nun acraditar ne ls mais bielhos an special ls mius pais
que fúrun la melhor i mais taluda referéncia ne l que toca a sabedorie, spriéncia
de la bida.
Mas todo esso tenie a ber cula chicha, todo esses cundimientos
nun tenien nada a ber cula alma nien cul coraçon.
Nun sei porquei, nestas cousas de l’alma de l coraçon, las
paixones i zgustos nunca habie grandes cumbersas cun naide, era cumo se fusse
un rincon sagrado, an que la preocupaçon percipal era nun falar muito, nun dar
a saber la grandura quier de ls amores quier de las falsuras, cumo quien diç de
las traiçones. Tenien-se, sufriesse, nacien i morrien i falar deilhas era cousa
proibida. Mas pula cierta sien l saber l melhor curador era l tiempo, esse era
pula cierta l remédio para esta maleita.
Al percípio la delor
ye fuorte, cunsumie ls sentidos, adominaba ls pensamientos, queima que nien
tiçon sacado de l lhume, andasse de monco caído, mas deixasse passar, la delor
amorrinha, seca, las palabras i las rezones pa las çculpas tamien yá nun
s’ancúntran.
L tiempo, esse milagreiro sana las fridas, quantas bezes
repon la berdade, i amostramos que hai bida para alhá de las paixones.
Porque paixones i traiçones siempre las houbo, las melas por
eilhas deixadas ye que serán defrentes.
A ua berdade chego you hoije, quien mais s’antrega mais
sufre, puode ser an siléncio, apartado de l mundo mas l sufrimiento stá bien a
la par de la grandura de l amor que s’agarra.
Até se puode
dezir que amar i sufrir son las mechas de la bida, s’assi nun fusse talbeç la
bida nun tubisse sentido, serie ua cousa sien sabor.
Mas nun hai cousa mais eirrada, l sufrimiento nun fai falta a
naide.
Assi cumo nadie ten l dreito de fazer sufrir.
L tiempo ten
birtudes.
19/05/15
Zbirar
Hai cachicos
na bida que pouco mais queda que nun seia quedarmos an siléncio.
I ne ls
redadeiros tiempos esses cachicos son bezes de mais, hai que mirar la bida dun
jeito lhimpo.
Puro anganho
este mirar.
La bida al redor peçque stá chena, de bezinos,
amigos, parientes, cumpanheiros, siempre pensando que son parte dun todo.
Que nunca stan loinge.
Partilhar las tristezas i alegries.
Porque la
bida ten destas cousas, la bida a Dius pertence, i nós humanos solo somos
dunhos deilha por cundiçon.
Siléncio.
14/05/15
Lisboua, Cachico de l Cielo na Tierra.
La Maçcara
Eibérica passeou-se na baixa lisboeta. De uolhos sbugalhados las personas quedában
se a scuitar i mirar todo aqueilhe sonido-quelorido. Ls chocalhos rujan çpindurados
de ls quadriles de ls maçcarados. La bestimienta bariada i quelorida nun
deixaba a naide andefrente. Habie muitas arremetidas de maçcarados a sfregáran nas rapazas cul arrolhar sonante i
eilhas soltában risadas de cuntentamiento
receloso.
Tubíran
folgo ls Gaiteiros de Mogadouro que nun se cansórun de tocar i ls pauliteiros
de Miranda a bater palos cula fuorça de fazer parar turistas para sacar
retratos. Parabienes a dambas las dues Cámeras Municipales i sous persidentes.
La
nuite stube caliente. Nun se cabie na praça de l Rossio, adonde ls Galandun
Galundaina cantórun i ancantórun.
Son
estes eibentos buonos para possiblitar l ajuntouro de muitos de ls cunterránios
a bibir na grande Lisboua. Son las nuossas tierras, las nuossas tradiçones, l
que buemos an tiempos de ninos que mos faç star eilhi.
L
çfile ampeçaba na Praça de l Municipio de Lisboua. Sabie you que l chocalheiro
de mie tierra, Bempuosta, íba partecipar. Andube a buoltas até lo ancuontrar. Acheguei
me al cantico i dei de caras cun personas que nun pensaba ancuontrar i fui
buono. Dar un abraço ó un beisico a quien coincemos i estar antre ls de la nuossa
tierra ye tener un cachico de l cielo na tierra.
Anquanto
eilhi stubímos deu para mirar alredror i ber que l mesmo se passaba culs doutras
tierras. De l cunceilho de Mogadouro: Tó, cun sou Farandulo; Bruço cul Soldado
i Sécia; de l cunceilho de Miranda de l Douro: l Bielho i la Galdrapa de
S.Pedro de la Silva. Estes stubíran eilhi a nuosso lhado i deu para perceber l
quanto le gustaba estar antre ls sous. Ls Caretos de Podence nun çcansaban cun sues
chocaladas, i tamien nuossos amigos i bezinos spanholes que muito animórun l
çfile.
Bondada
mirar alredror i ber la alegrie na cara de todos. L nuosso cuntentamiento de
estar cun muitos que yá nun bíamos hai muito i apuis ancuontrá los eiqui, fuora
de la tierra, ye cumo mos calcer al lhume an tiempos d’ambierno a buer ua
pinga, quemer ua chouriça i dar dues de cumbersa. Nuossas bidas merecen
cachicos assi.
Parabienes
als ourganizadores i partipantes.
Lisboua, 10 de maio de 2015
Lisboua, 10 de maio de 2015
Labels:
Çfile de la Maçcara Eibérica,
Lisboua
10/05/15
Cuonta – Las trés penheiras
Un cierto die houbo un tiu percurou un sábio
i dixo-le que percisaba de falar subre outra pessona.
L sábio alhebantou ls uolhos de l lhibro que
lie, i percurou-le:
-L que quieres falar cumigo subre outra pessona yá
passou pulas trés penheiras?
Trés penheiras? Sclamou l tiu mui curjidoso
-Si, respundiu l
sábio
La
purmeira ye la berdade
L que quieres falar cumigo de l outro ye berdade
ou oubieste falar?
Se acauso
ye algue que tengas solo oubido falar, ancerramos l assunto.
Assi i todo bamos pa la segunda penheira.
L buntade (gana)
L que
quieres falar ye buono?
Ajuda a custruir caminho?
Dá buona nomeada a la
pessona?
Ye buono
que assi seia, que resolba algua cousa, deia upas ne l sentido de pormober la
pessona.
Se l assunto ye cousa buona anton inda assi
tenemos qu'ir pa la terceira penheira.
La necidade
Cumbén falar, s’ajuda a melhorar la bida dessa
pessona.
Para fin de cumbersa l sábio concluiu:
Se passou nas trés penheiras, fala, stou pronto
a oubir, quedo cuntento puis stás a ajudar.
Assi i
todo se nun passar al menos nua penheira, squece todo i dá por ancerrado l
assunto.
Puis
será ua xaldroquiçe que solo serbirá para ambenenar, criar rancor i
zantendimiento.
07/05/15
La solidaridade, l ADN i Trás ls Montes
La solidaridade
ye ua de las culidades houmanas. Pula cierta ua de las melhores caractelisticas
de las gentes de Trás ls Montes. Faç parte de l nuosso DNA, zde tiempos
eimemoriales. Todo l mundo i cada un de nós ten, pula cierta, lhembranças,
recordaçones, teçtemunhos de bien fazer, aciones i situaçones de solidaridade
antre nós, que sendo proba de l superior fundamiento de l caractele
nordestino, fui i será eigualmente un de
ls pilares de subrebibença coletiba. Ser solidairo esta mos ne l sangre.
Quien nun se
sente nun ye filho de buona gente. Quando l poder central abaixa ó priba,
Moncorbo ó ls moncorbenses de algo a que tenemos dreito, çperta an nós, de modo
natural la rebuolta coletiba i solidaira. Mas nun somos ansensibles nien mos ye
de todo alheno se esse rebaixamento ó pribaçon fúren eisercidas nun bezino
nuosso, nun qualquiera cunceilho de l nuosso çtrito. Son muitos i bariados ls eisemplos de justo
apoio a reibindicaçones i portestos nordestinos coletibos. Porque todo quanto fur
sacado als nordestinos, steian eilhes adonde stubíran, ye mos an maior ó menor
parte sacado a cada un de nós.
I se l
perjuízo que mos causan fur feito a modos de gracia, sien aporbeitar a naide,
anton la nuossa rebuolta i portesto será, justamente, maior i mais justo se
assi fur possible.
L nordeste
nun ye un arquipelago. Moncorbo nun ye ua ilha. L que acuntece ne l nuosso
cunceilho diç mos respeito, mas l que se passa al nuosso redror nun mos ye,
nien puode ser, andefrente. Sempre que ua populaçon ó territoiro nordestino ye
pribado de l que quier que seia, ye tamien a nós que priban, na debida
porporçon.
Nun sou
natural de Miranda nien falo mirandés, bien cumo ls membros desta Assemblé i la
maiorie de ls nuossos cunterránios nordestinos. Mas nien Miranda nien la
lhéngua mirandesa mos son alhenos ó andefrentes. Somos, justamente por esso, l único
çtrito, la única region pertuesa, cun dues lhénguas ouficiales.
La lhéngua ye
l maior, melhor i mais percioso patrimonho que tenemos. Ye la lhéngua que mos
permite spressar todos ls nuossos sentimientos. Ye atrabeç de la lhéngua que
manifestamos l amor, la raiba, l ódio, la cumpaixon, la delor, la alegrie i
todas las outras manifestaçones, buonas ó malas. Las nuossas lhénguas son l
pertués i l mirandés. Fazen parte de l nuosso patrimonho. Nun falo, cumo dixo, l mirandés. Mas antendo lo.
Antendo lo, curjidosamente quando l leio an boç alta. Porque, pouco me dezindo
la grafie scrita, ls sonidos stan me todos mui próssimos i familhares. Porque l
mirandés, ambora cunfinado na sue eisséncia a las tierras de Miranda nun ten ua
raia rigeda i ambiolable. Cuntaminou i fui cuntaminado por to la region
anbuolbente!
Amadeu
Ferreira, falecido recientemiente, tubo bárias houmenages an Lisboua i ne l
nordeste. Tubo muito menos que las que merecie i mais que las que deseiaba. La
que mais ansiaba nun le fui feita. A el i a nós que somos nordestinos, que
somos stramuntanos, que somos de la Tierra de Dues Lhénguas: la assinatura pur
Pertual de la Carta Ouropeia de las Lhénguas Regionales ó Minoritairas.
Esso nun
acarreta nanhun custo pa l Stado Pergués. Nien monetairo, nien, que se saiba,
politico. Somos un de ls poucos stados que inda nun aderiu a essa carta.
Anquanto nordestinos stamos a ser spropriados de un bien smasiado amportante
para que mos quedemos calhados assistindo sien nada dezirmos, sien nada
fazermos.
La recusa
negligente de l stado pertués an assinar la Carta Ouropeia de las Lhénguas
Regionales ó Minoritairas ye ua oufensa als mirandeses, ye ua oufensa als
nordestinos, ye ua oufensa als stramuntanos, ye tamien ua oufensa als moncorbenses.
L 25 d’Abril que hai bien pouco
celebramos trouxe mos de buolta la democracie i la lhiberdade presas durante
décadas. Sendo cierto que ua de las principales reglas de la democracie ye l
goberno de las maiories, ua de las principales cunquistas de la
lhiberdade ye l dreito de las minories.
Por esso porpongo a esta nobre Assemblé que analise, çcuta
melhore i altere, se assi l antander, mas que aprobe la seguinte moçon:
Moçon
La lhéngua mirandesa ye la segunda lhéngua ouficial pertuesa
zde janeiro de 1999 cunsagrada na lei 7/99 de 29 de janeiro da Assemblé de la
Republica adonde l Stado Pertués recoince l dreito de cultibar i pormober la
lhéngua mirandesa anquanto patrimonho cultural (artigo 2.º) bien cumo l dreito
a apoio científico i eiducatibo (artigo 5.º).
Miranda de l Douro i l mirandés son, respetibamente,
territoiro de Trás ls Montes i patrimonho cultural de todos ls stramuntanos.
Al nun assinar la Carta Ouropeia de las Lhénguas Regionales
ó Minoritairas l Stado Portués stá a cuntrariar ua determinaçon de la Assemblé de
la Republica, sien qualquiera beneficio coincido, perjudica gratuitamente la
region mirandesa i stramuntana i las sues gentes.
A Assemblé Municipal de Torre de Moncorbo, reunida an sesson
Ourdinaira a 27 de Abril de 2015 delibera ne l ámbito de las sus cumpetenças
cunferidas pula alínea o) de l n.º1 de l artigo 53.º de la Lei 5-A/2002 de 11
de janeiro:
Manifestar l sou firme i einérgico portesto pul zanteresse
gobernatibo nesta matéria; eisigir de l Goberno de la República la assinatura
ourgente de la Carta Ouropeia de las Lhénguas Regionales ó Minoritairas;
Peticionar to las antidades públicas an geral i las
stramuntanas an particular, a se associóren a esta atitude de portesto i
eisigéncia;
Dar coincimento desta moçon a to las Cámeras i Assemblés
Stramuntanas i publicitar la ne ls principales órganos de comunicaçon;
Assemblé Municipal de Torre de Moncorbo, 27 de Abril de 2015
02/05/15
Porquei?
Un de ls poemas que mandei pal cuncurso de Astorga
Porquei?
Porquei anteimo an percurar
Aquilo que sei perdido
Porquei anteimo an lhembrar
Aquilo qu´habie d´haber çquecido.
Sento-me an pie de l camino
Arrimada a nada quaije
Nesta busca an zaspero
Que nien you própia sei se quiero
Sien trabon i sien paraige.
Percuro ne l fondo de mi
Nua dega sien ferruolhos
Quiero siempre algo i nien sei
Se l que quiero nun le tenerei
Mesmo delantre de ls mius uolhos.
Ye siempre ua mistura de falta
Cun l´ancansable percura
Ye siempre alegrie i delor
Ye amor i zamor
Ye bintura i zbintura.
Mas se un die
Passares a la mie puorta
I me bires
Sien esta mie anquietaçon
Toma-me l pulso i l coraçon
Porque a la cierta
Starei muorta…
Porquei?
Porquei anteimo an percurar
Aquilo que sei perdido
Porquei anteimo an lhembrar
Aquilo qu´habie d´haber çquecido.
Sento-me an pie de l camino
Arrimada a nada quaije
Nesta busca an zaspero
Que nien you própia sei se quiero
Sien trabon i sien paraige.
Percuro ne l fondo de mi
Nua dega sien ferruolhos
Quiero siempre algo i nien sei
Se l que quiero nun le tenerei
Mesmo delantre de ls mius uolhos.
Ye siempre ua mistura de falta
Cun l´ancansable percura
Ye siempre alegrie i delor
Ye amor i zamor
Ye bintura i zbintura.
Mas se un die
Passares a la mie puorta
I me bires
Sien esta mie anquietaçon
Toma-me l pulso i l coraçon
Porque a la cierta
Starei muorta…
Subscrever:
Mensagens (Atom)