29/01/15

Zenízio, tierra de marineiros



L que bos bou cuntar, quaije se puode considrar ua ambora nacional, porque desso nun tengo dúbedas la maiorie de las gientes nun sáben, cuido que anté para muitas pessonas de zenízio este fato ye çconhecido.
Zenízio, essa terrica a muitas dezenas de kilometros de çtáncia de l mar, acupa l segundo lhugar de las tierras deste paiç que dou mais marineiros a la marina pertuesa, stá screbido i registrado ne ls arquibos dessa eilustre anstituiçon melitar, l purmeiro lhugar peçque stá nua pobaçon que queda acerca de la Guarda.
Quaije mos dá ganas de dubidar, porque sendo l sítio adonde nacimos marcante, porquei tantos rapazes dórun l nome boluntairo ou quando fúrun a las suortes para s’ancaminar para este ramo melitar?
- Porquei ua tierra cumo la mie sien lhigaçones, sien questumes nien tradiçones de las atebidades marítimas, de la pesca, sien conhecer l ouciano se çponeblizaba para fazer ende carreira?
Quando todas las sues atebidades stan lhigadas a la lhaboura, si porque Zenízio siempre fui ua tierra de muito pan, buiadas i ganados. You tamien fui marineiro boluntairo, i quando me percurórun qual l oufício de miu pai, you dixe lhabrador i eilhes assi registórun, puode nun serbir para muito mas quedórun a saber que ansinamiento de mar you nun tenie.
A fazer fé que las tierras adonde se nace son decisibas para scolher de l feturo, era de preber que todas aqueilhas que fázen marras cul ouceano darien mais marineiros, culs Zeníziense assi nun fui. Ne l miu antender algue ampurrou i fizo cun que esta reçma de giente para alhá caminhasse.
Dantes, a esse tiempo que dou tantos marinheiros, era ua tierra, cumo yá dixe lhigada a la lhaboura, ua lhaboura probe, i outras acupaçones adonde las pessonas bíssen ua atebidade porfissional cun salida nun habie, sien comércio, nien ouficinas, loinge de la cidade adonde habie serbícios, quedaba pouca motibaçon quedar porqui.
 Quando benien ls marineiros de bacances, lhimpos i bien bestidos, falában de ls buonos tratos i de l bien que alhá se quemie, éran eisemplos que antrában pulas oureilhas de quien tenie ganas de lhuitar por un feturo melhor. I quando todo esto era bisto por nuossos pais i mais, que sempre oubírun dezir que na tropa se quemie mal, anton eilhes nunca s’ouponien.
La marina, tamien conhecida pula “Briosa”fui ua grande scuola, esta anstituiçon nunca cortou las alas a naide, bien alrobés, motibaba i purparaba las pessonas profissional i culturalmente.
 Hai quadros eilebados, porfissionales competentes, esta anstituiçon melitar bien se puode agabar que de Zenízio salírun.
 I todos aqueilhes que deilha nun fazírun bida, salírun d’alhá muito melhor que quando antrórun, cun saber daprendido i un ofício cierto.
Serie buono i l’aldé merece que trabalhemos para marcar esse fato.



4 comentários:

leonardo antao disse...

Buonas nuites Faustino,

Guapo testo que lhiga la giente de Zenízio a la “Briosa” Marina.

Ye berdade que la Marina fui ua grande scuola que motibaba i purparaba las pessonas profissional i culturalmente.

Çtaco esta eideia: “Serie buono i l’aldé merece que trabalhemos para marcar esse fato”.

Pedimos ls gobernantes un monumento para houmenagear ls marinheiros de Zenízio.

Un arrochado abraço,
Leonardo

Ana disse...

Buonas tardes, Faustino,

Parece assi i todo ancrible essa afirmaçon (mesmo que "steia screbido i registrado ne ls arquibos dessa eilustre anstituiçon melitar (que ye la marina pertuesa):

"Zenízio... acupa l segundo lhugar de las tierras deste paiç que dou mais marineiros a la marina pertuesa... l purmeiro lhugar peçque stá nua pobaçon que queda acerca de la Guarda.".

Podemos antender porque ye que muita giente tenga salido de Zenízio cumo acunteciu an muitas tierras de Pertual: la lhaboura i la criaçon de gado que ende se praticában nun chegaban para matar la fuome de muitos ou tamien l deseio simpresmente de cunseguir ua bida melhor... i tamien de cunhecer mais mundo que la simpres aldé ou l terron natal de siempre durante muitas giraçones ...

I esso faç-me pensar nun Fernan de Magalhanes que talbeç nun fusse oureginário de las tierras de Miranda mas era trasmontano i que bino a ser cunsiderado depuis cumo un de ls maiores nabegadores de la stória de Pertual i de l mundo até...

I para quando un die destes un zenizense cumo futuro cosmonauta nua nabe mui mui...spacial ?

Un abraço

Ana Maria

Nial de la Boubielha disse...

Oulá amiga Ana

-Todo l que dezis ye berdade, la gana de çcubir mundos i que un deilhes fusse melhor. Acrecentar l sprito de çcobierta que siempre animou ls stramuntados, a probar-los stais todos bós, toda la eimigraçon de l'Ouropa, apuis de la de las Américas ne ls anhos 50, 60 de l seclo datrás. Mira nós (Familia) somos trés armanos i ua armana, i tiempo houbo que un staba an Spanha, outro an Fráncia, ua n'Argentina i you na marina Pertuesa.
Gustei de l que dezis, assi cumo l que comenta l nuossa amigo Leonardo.

Un beisico i muitos saludos pa ls buossos

Faustino

ACangueiro disse...

Faustino, gusta me l testo, mas nun serie tanto las ganas de coincer mundo, mas cunseguir algun sustento i feturo. La bida de agricultor ye mui deficele, la de marineiro me parece bien mais. L mar quando l aire assopra i sien abrigo, solo quien lo spurmentou i nós spurmentá mos ambas las cousas i cuntino a dezir que la bida de marineiro ye mais deficele que la d'agricultor. Oupeniones.