06/06/15

Balorizar l trabalho de ls outros debie ser un don.


Até hai uns tiempos datrás you nun paraba para pensar, tengo cuncéncia desso.

Agarrado a todo l que fazie, botaba dedicaçon i entrega total.
Dízen ls antendidos nestas cousas de las ciéncias de l’houmanidade que siempre fizo bien a to l mundo, parar de beç an quando un cachico. Aporbeita-lo para fazer reflecion de la bida, nuossas posturas culs outros, tarefas que aceitemos, eisame de las atebidades lhaborais i culturais.

I quien sou you pa ls zmintir!

Mais digo, esses studiosos, antendidos na matéria ténen rezon.
Puis bien, you por rezones bárias stou-me dando cunta quanto ye buono parar para refletir, fazer ua abaluaçon de todo l que stá al miu redor, l trabalho que fiç, se buono ou malo, abaluar las cumpanhies que tube i tengo, las scuolhas que fiç, las amizades se son berdadeiras ou falsas, de quien dá balor ou quien çprézia.
Neste cachicos chego a muitas i buonas conclusones, nien todo l que fiç fui bien feito, fui buono, tamien me dei cunta que nien todas las scuolhas na mie bida fúrun buonas, nien todas las amizades son berdadeiras.

Par’alhá destas i muitas outras conclusones inda me dei cunta,  que ye la que mais me duol, porque sou trabalhador, dedicado i fago las cousas cun hounestidade, algua giente zprézia l miu trabalho.



Splicaçon, só ancuntro ua, só zprézia l trabalho de ls outros quien nun fai nada, porque esses nun sáben dar balor, nun le custa.

Sem comentários: