29/05/13

L miu cumpadre Zé


Hai que tiempos nun ancuntraba l miu cumpadre Zé. Até se puode dezir que yá tenie suidades del.


Çque se reformara, gastaba ua buna parte de l tiempo alhá na sue aldé. Gustaba daqueilho era assi que el dezi. Beni rue arriba, mas se nun fusse you a falar-le, el nin me bí.

Anton cumpadre por eiqui? Até parece que fiquestes spantado an me ber Stáis anraibado cumigo?

Çculpai alhá cumpadre mas beni tan anrrudelhado ne ls mius pensamientos que até parcie que staba noutro lhugar.

Noutro lhugar?... cumo ass.!...

Oulhai parece que yá naide gusta de nós? Será por sermos bielhos?

Ora essa!..., nun ye nada. Se bielho ye tener sabedorie.

Poderá ser, mas que you me sinto, meio ampuntado de la sociedade, nun deixa de ser berdade. L´outro die fui a las finanças, i nun ye que l rapaç que me atandiu, dixo-me que las cousas agora eran todas pul cumptador. You nun sei dessas cousas arrespundi you. Mas you sei fazer las cousas pula mano, bulbiu you. Nó nó, solo pul cumptador. Tonou el a dezir, i bi quel se riu de mi.

Sali deili mais bielho uns anhos. Mas bou-bos a dezir a cumpadre, bou-me a daprander ls cumptadores, para fazer to las cuontas, para ver se nun me roubam tanto.


Valter Deusdado

Sem comentários: