16/10/12

SE GOYA HOIJE FUSSE BIBO NUM LE FALTARIE QUE PINTAR!!!






CARTA ALS MIUS FILHOS SUBRE LS FUZILAMIENTOS DE GOYA

Nun sei, mius filhos, que mundo será l buosso.
Ye possible, todo ye possible, que el seia
aquel que you quiero para bós. Un simples
mundo,
adonde todo tenga solo la deficuldade que ben
de nada haber que nun seia simples i natural.
Un mundo an que todo seia premitido,
cunsante l buosso gusto, la buossa gana, l
buosso prazer,
l buosso respeito puls outros, l respeito de ls
outros por bós.
I ye possible que nun seia esto, nin seia
sequiera esto
l que bos antresse para bibir. Todo ye possible,
inda quando lhúitemos, cumo debemos lhuitar,
por aqueilho que mos pareça la lhibardade i la
justícia,
ó mais que qualquiera deilhas ua fiel
antrega a la honra de star bibo.
Un die sabereis que mais que la houmanidade
nun ten cuonta l númaro de ls que pensórun assi,
amórun l sou bezino ne l que el tenie de
solo sou,
de stranho, de lhibre, de defrente,
i fúrun sacraficados, torturados, molidos de
porrada,
i antregues heipocritamente a la justícia de l rei,
para que ls matasse “cum grande piadade i sin
arramar sangre.”
Por séren fiéles a un dius, a un pensamiento,
a ua pátria, ua sprança, ó tan solamente
a la fame eirrespundible que le robie las
antranhas,
fúrun stripados, çfolhados, queimados, gazeados,
i ls sous cuorpos amuntonados tan
anonimamente quanto habien bibido,
ó las sues cinzas spalhadas para que deilhas nun
quedasse lhembráncia.

Uas bezes, por séren dua raça, outras
por séren dua classe, pagórun todos
ls erros que nun habien feito ó nun
tenien cuncéncia
de haber feito. Mas tamien acunteciu
i acuntece que nun fúrun muortos.

Houbo siempre anfenitas maneiras de
quedar po riba,
matando amerosamente, delicadamente,
por mui stranhos caminos cumo se diç que son
stranhos ls de Dius.
Estes fuzilamientos, este heiroísmo, este hourror,
fui ua cousa, antre miles, passada an Spanha
hai mais dun seclo i que por biolenta i
anjusta
oufendiu l coraçon dun pintor chamado Goya,
que tenie un coraçon mi grande, cheno de
rábia
i d’amor. Mas esto nada ye, mius filhos.
Solo un causo, un causo cúrtio,
nesta corriente de que sodes ua argolha
(ó nun sereis)
de fierro i de sudor i sangre i algue semiente
a camino de l mundo que bos sonho.
Acraditai que nanhun mundo, que nada nin
naide
bal más que ua bida ó l’alegrie de tené-la.

Ye esto l que mais amporta – essa alegrie.
Acraditai que la denidade an que han-de falar-
bos tanto
nun ye senó essa alegrie que ben
de un star bibo i sabendo que nanhue beç
alguien stá menos bibo ó suofre ó se muorre
para que un solo de bós rejista un cachico mais
a la muorte que ye de todos i benirá.
Que todo esto sabereis serenamente,
sin culpas a naide, sin terror, sin ambicion,
i subretodo sin zassossego ó andefréncia,
cun to la fuorça l aspero. Tanto sangre,
tanto delor, tanta agonia, un die
- mesmo que l fastiu dun mundo feliç bos
persiga -
nun han-de ser ambalde. Cunfesso que
muita beç, pensando ne l hourror de tantos
seclos
d’oupression i maldade, dubido por un cachico
i un zgusto m’afoga ancunselable.
Seran ó nó ambalde? Mas, mesmo que nun l
séian,
quien rucecita esses milhones, quien debuolbe
nun solo la bida, mas todo l que le fui roubado?

Nanhun Juízo Final, mius filhos, le puode dar
aquel cachico que nun bibírun, aqueilha cousa
que nun çfruitórun, aquel géstio
d’amor, que fazerien “manhana”.
I, por esso, l mesmo mundo que críemos
debemos tené-lo cun cuidado, cumo cousa
que nun ye solo nuossa, que mos ye antregue
pa la guardarmos cun respeito
an lhembáncia de l sangre que mos cuorre nas
benas,
de la nuossa chicha que fui outra, de l amor que
outros nun amórun porque se l roubórun.

Jorge de Sena
Traduçon de Fracisco Niebro

publicada an http://lhengua.blogspot.com/ l die 29 de agosto de 2008.




4 comentários:

Ana disse...

Pintarie Goya hoije l que se stá a passar na Síria por eisemplo, Amadeu. Ye ende que se biben de momento las situaçones mais dramáticas.

I an 1808, dezir que aqueilhes que fuzilában éran franceses!...

Mas hoije inda hai quien se lhembre que ne ls anhos 30 de l seclo atrasado, alhá an Spanha, éran Spanholes contra Spanholes...

Ainsi va le monde !

ACangueiro disse...

canta-se assi l bibir i la bida!

ACangueiro disse...
Este comentário foi removido pelo autor.
leonardo antao disse...

Buonas nuites Amadeu:

Este testo, cumbida-mos a nun cair ne l zánimo i ne l comodismo i a lhuitarmos por un mundo melhor, cumo se puode ber por estes cachicos:
- “Por séren fiéles a un dius, a un pensamiento, a ua pátria, ….fúrun stripados, çfolhados, queimados,…”
- “I, por esso, l mesmo mundo que críemos debemos tené-lo cun cuidado, cumo cousa
que nun ye solo nuossa, que mos ye antregue pa la guardarmos cun respeito an lhembáncia de l sangre que mos cuorre nas benas,…”

Parabienes Amadeu por esta dibulgaçon.

Un abraço,
Leonardo