25/03/21

La mela de cisco

 


I quando la mela ye na tiesta inda pior, porque ye denunciante, quienquiera la bei.

Gustar de bino, buber bino de beç an quando cun reglas, nun s’afigura a nadie que seia ua cousa de l outro mundo.

- Caramba, nun era por ende que la burra iba a spenhicar nas berças.  

Tamien, nun iba a ser por bias de menos uns buchicos que las cubas n’adega de tiu Falcon tenien que ser puostas a lhabar pul San Pedro, quedarien bazies.

Nien el s’iba a meter an demanda cul dius Baco.

Mas cumo era un tiu que le gustaba saber todo, tamien gusta saber cumo las cousas íban n’adega, cun dius portetor de l bino ou sien el.

Cierto die botou-se a percurar más ua beç a las rapazas, porque yá l habie feito bárias bezes.

-Mas bós si nun bueis bino?

L queilhas ateimában que nien santicas eimaculadas.

-Nun l buemos, nunca l buimos!

Tiu Falcon botou ua sclamaçon:

- Conho, porqui me quedo, fui l palabron que le saliu, mesmo sendo reserbado an malas falas an pie de las filhas q’éran rapazas prendadas, mas cuntinaba cula del frisgada.

Magicando:

… siempre que bos rogo, al almuorço ou a la cena nunca aceitais…

Éran ls tiempos que se bibien, çfíciles dantender puls más bielhos, las rapazas amprouában-se por todo i por nada. Inda las modas andában a lheugas de çtáncias, nun habien chegado yá eilhas las fairában.

I esta dua rapaza buer bino i se saber nun quedaba bien, puis era mirada cumo sbanjadeira, era siempre melhor par’arranjar cumbersado l bafo nun ser a bino. 

Porque de buer-lo anté un die correr-se q’era ua borracha era nun sfergante.

Éran tiempos que más balie asparecer-se que ser-se.

Alhá dezie l’outra pa l rapaç oubir, a ouferecir-se:

ándan muitas por ende que nun l son i parecén-lo, outas somos i nun l parecemos.

Tiu Falcon más la sue tie, hai dezassiete anhos datrás, nua nuite d’arromba, anquemandórun la benida dun rapaç, q’era l sou deseio mas benírun dues mielgas, agora mocetonas.

Que nun bundaba ls cobradeiros de cabeça que le dában por bias de ls rapazes, que nien perros lhampeiros nun las lhargában, que tamien quedaba arrediu quando le rogaba cua pinga i eilhas a pies juntos le dezien que bino nien bé-lo.

Quantas bezes inda s’astrebien a dezir, queda mal na nuossa cundiçon de catequistas i moças buer bino.

Apuis ls rapazes más bien puostos nun mos quieren.

Mas Flesmina i Celeste podien anganhar un manhuço deilhes, que l tamanho de las tetas i las nalgas ajudában, mas nunca a sou pai.

Siempre fui questume, Falcon antes de la cena ir-se a la cuba anchir la garrafa de bino, i molhaba las gorjas cul cacharro que siempre ende quedaba spindurado.

La garrafa era para melhor abaixáren las códias i l cibico de chouriço.

Un cierto die yá cun eilha fisgada, pediu cun falicas mansas a Flesmina.

- Bai tu hoije pul bino que tou pai tubo un die malo, la bima derreou-me.

Mas antes habie ido al cacharro i anciscou-lo an todo l  rebordo cun carbon.

Flesmina, sien se dar de cuonta, puis l clareio na adega nun era muito, lhougo que botou un trago quedou cula marcaçon, la mela feita pul cacharro na tiesta.

I fui assi que chegou a la mesa adonde la família se purparaba para cenar.

Tiu Falcon mirou-la i questionou-la:

- Anton sós tu que dizes que nun bebes bino?

Puis mira trazes la proba bien a las claras na tiesta, feita pul cisco de l cacharro.

Apuis de çcubrir ua, debrebe tiu Falcon dixo pa la outra.

-Tu tamien l bebes a las scundidas.

 

Faustino Antão

Nota: Cuonta tamien publicada na Fuolha Mirandesa ne l Jornal Nordeste

 

Sem comentários: