13/12/19

Sprança





Natal ye siempre q’un home quejir


La sabedorie popular diç, que Natal ye siempre que alguien, home ou mulhier, las pessonas quejíren, quando fai aluson a armanar esta temporada, al bint’i cinco de Dezembre.

Nacimiento de cousas nuobas i buonas.

Cumo la sprança de melhoras quien ten ua malina, la sprança de que haba fartura para quien ten penúria i fame, a un modo melhor de gobernar la bida quien nun ten aonde ir percurar sustento, agasalhos i calentura quien ten friu i nun ten cun que s’agasalhar… i por ende alantre an tanta cousa.

Ls más de nós mantenemos la sprança to ls dies que l dito “Natal ye siempre q’un home quejir” bire berdade, que nun seia solo lhembrado nesta temporada natalícia, neste tiempo que se comemora l nacimiento de l Nino Jasus. Eibocando to ls ninos nacidos ne l ouniberso i an to l anho pula sprança que son la garantie  de la houmanidade, de l futuro.

Tiempo, que para spanto de muitos de nós, birou tonteira comercial, que tanto mundo cuida que ye culas oufiertas que regálan agora, págan l’andifrença, l afastamiento, la solidon que dórun i botórun durante l restro de l anho.

- Porquei nun s’ouferece an qualquiera die de l anho, la oufierta que fai cun que l amigo, l bezino, l pariente, l cumpanheiro, l percisado se sinta lhembrado?

- Porquei nun se dá ua palabrica de cunsuolo aquel que stá doliente, ua palabrica d’animo a quien stá solico neste mundo?

- Porquei nun se pon to ls dies de lhado l’ambeija, cobícia, ganáncia, maleitas que géran einemigos, que son las fuontes de las injustícias i guerras?

Las oufiertas por bien guapas i baliosas que séian, nun bálen nada, nun fázen ser houmano nanhun melhor se nun fúren dadas cul coraçon i ganas d’arrependimiento, demudas.

You gusto – siempre gustei – muito desta temporada natalícia, mas nun gusto deste modo de comemoraçon nien de l modo cumo se fai. Queda todo cheno de lhuç, adonde l fantástico reina, scondendo l berdadeiro, comemoraçon quantas bezes çpida d’afetos i carinos, de fé na custruçon dun ouniberso melhor.

Cumo la sprança ye la redadeira que se morre, you bou a mantener la sprança de que l modo puro cumo se bibie, se celebraba l die de l nacimiento de l Nino Jesus, l’houmildade de l persepe n’Eigreija, la magie de l’ounion de la família, a quando you de garoto.

Un die bolba ser possible.

1 comentário:

SILO LÍRICO - Poemas, Contos, Crônicas e outros textos literários. disse...

Lindo falar de esperança!...
Solidariedade, paz...
Falar do amor... que nos faz
Adultos, em ser criança,

A qual espera e não cansa
De esperar por ser capaz
De crer no amor que traz
Mais amor, luz e bonança.

Esse texto em mirandês,
Creia, Teresa, me fez
Ver o mais transcendental

Costume do português
Solidário e é talvez
Só o AMOR, em Portugal!

Grande abraço! Laerte.