Ls dies íban-se sumindo,
las lhidas íban tocadas.
To las nuites quando s’arrecolhie, apuis de botar ls crios
na cama miraba al redror i ende stában çpinduras todas las cousas de sou tiu,
puis solo habie lhebado l que bestie mais ua cerrona cua códia pa l caminho,
scundiesse cumo un zbalido, era un fugido, que scapaba sien saber bien par'onde, mas
fusse para adonde fusse yá habie ganhado la spráncia que serie para melhor.
A Lucinda fazie-le bien mirar para todas estas cousas,
para estas bestes, pa las cholas, pa la gorra, era cumo s’el ende stubisse,
acunchegaba-las i inda sentie l oulor de sou cuorpo, la calor de las nuites
adonde eilha stubo anroscada ne ls sous braços, nun fúrun suonhos, nun éran agora delírios de qualquiera malina, era porque era la sue tie, porque era la sue
mulhier, porque del habie recebido l melhor quenhon, la melhor i mais abençoada
birtude, d’haber sido mai.
Bencida pul suonho, antes d'acunhar uolho daba las
grácias por mais esse die, por haber bencido todas las canseiras i tristezas,
por star ende a mirar puls filhos i de tener l'eideia an sou home que se
fui a mundo, s’algue par’eilha pedie era que tubisse fuorças bastantes para
cuntinar a ser mai, a ser mulhier.
Sentie que nesta houmildade de fémia, de mai, de duonha de
casa, staba la grandura de l sou ser, de mulhier, que nun drumie solica, mas cula
cumpanhie de ls qu’eilha mais amaba, ls crios, ls filhos.
4 comentários:
Mulhier guerreira, pai i mai.
MULHIER de cundiçon
LUCINDA
Ye un testo guapo, Antonho Carrasqueiras!
Sabeis que you nun sei quien sodes i secalha até yá falei cun bós?!
Un chi,
Delaide
Nun amporta quien ye "Antonho Carrasqueiras", tamien pouco sei dezir del.
L que amporta agora i eiqui ye la pureza de las palabras, l que dizes "Mulhier guerreira, pai i mai - Mulhier de cundiçon Lucinda"
Un beisico
Anton quando me birdes, dai-me ua palabrica que you si gusto de saber cun quien stou an prosa. I apuis, ye ouro an nuossa bida quando conhecemos mais un amigo!...
Un chi,
Delaide
Enviar um comentário