03/12/12

L rei triste i çcaçuado




Era ua beç un rei que bibie nun mundo que tenie todo para ser feliç, mas nun l era, era si l tiu, feito rei mais triste i çcaçuado daquel reino.

Tornado rei antre muitos homes de l poblado, porque ls sous bassalos antendírun quel era l que tenie mais culidades i melhores modos para quedar ne l cadeiron de l poder, quedar ne l trono.

Até las lhágrimas le scorrírun pula cara abaixo de tanta alegrie i la sunrisa fui tanta que quaije rasgaba la boca de tanto rir ne l die que aquel alboroto de giente boziaba “sós rei, sós l rei, rei” era l sou nome, l aclamórun l mais nobre i eilustre tiu eiqui nacido i criado.

Quedou assi dun die pa l outro, un tiu respeitado, l maior, que todo puodie, çque quejisse, mas nun tardou muito tiempo que se disse cuonta que nun era assi, que birou un prisioneiro de todos eilhes.

Proibido de fazer fusse l que fusse porque todo fazien por el, a nun ser rei, tenie que çcansar, para nun se cansar, poibido de trabalhar, nun mais puode scabar las lhatas adonde sembraba l milho, l regaba, adonde l bie frolescer las pencas, colher las maçaruocas, moler ls granos, peneirar la farina, amassar, poner las fogaças ne l forno.  Andar puls montes i outibales, pescar ne ls rius, chubir a las arbles, quemer las amoras de ls silbedos, las cereijas de las cerejeiras, sacar las castanhas de ls pelhiços, cumo l fazie antes de ser rei.
Agora até l chilrar de las abes i de l paixáricos benido d’alhá loinge, de l paraiso que lo arrodiaba, yá nun era l mesmo, oubie-los si mas atafanhados pul bruido de las multidones.

 Todos ls outros tius l fazien, a nun ser el, porque éran lhibres, porque nun stában ancerrados nien presos als deberes de rei que era çcansar para nun se cansar.

Bibie nun mundo que todo tenie para ser feliç, guapo, cheno de magie, farto i bien çtante, mas nó, moraba nua casa ne l meio de l poblado mas nun era feliç, arrodeado de mesuras i queménencias ende tenie que quedar porque fui eileito para toda la bida, nun porque nacisse rei, si porque quejírun que fusse rei,  era un rei triste i çcaçuado

Nun tenie lhibardade nien para mexer ua palha, porque quedaba mal a un rei.

 Antes probe toda la bida que rei por un die se l préçio fur la lhibardade.

Sem comentários: