30/03/11

Balhamos Dius!!!!!



Cumo puode un home aguentar-se sien se botar a chamar de nomes esta giente?

Dezi-me bós lheitores deste stimado blogue, porque you por bós i an respeito a este sítio até sou capaç de fazer un sfuorço sien botar parqui uas carbalhadas i nun faltar cul respeito a naide.

Mas que stá çficele stá.

Anton esta giente que bota çcurso sobre la besita de l grande home, stadista, político, amigo Lula da Silva (ex-persidente de l Brasil), ben agora a dezir que este home simples, deixa un paiç mais fuorte a nible mundial, deixa un paiç mais justo, deixa un paiç cun menos probes, a quien l mundo agora yá debe respeito, porque fui capaç de fazer ua recoperaçon eiquenómica.

Por amor a Dius, da me ganas de dezir a essa giente que meta esse çcurso nas alforças, porque esso to l pobo pertués l sabe, todo l pobo trabalhador, hounesto l sabe, porque siempre falou pertués, siempre dixo que nun ye cun amposiçon de la fame i la miséria que se bai a algun lhado.

Ls que fálan i çcúrsan, gobernórun las dues redadeiras décadas, mandórun an pertugal, debien meter la fraita na serrona i íren-se a coçar l rabo cun ourtigas.
Debien tener l’eiducaçon de dezir al sou pobo que ye l miu, nien cul nuosso armano fumus capazes de daprender las liçones d’eiquenomie i gobernaçon, el nun falou outra lhéngua que nun fusse la de la sue ourige, nun percisa de falar, alman, anglés, nien francês, percisou só de nun se gobernar anquanto stubo alhá, i ser berdadeiro.

Naide hoije le puode apuntar nada que nun fusse serbir l sou paiç, siempre l dixo que querie un Brasil cun menos probes, porque ye cun esse alqueire que se mide la grandura, nun ye cun baidades, mentiras i angordar ne ls cargos políticos.

Ye un stadista que nun se cansa de dar la sue oupenion, mas quaije m’apetecie dezir que nun bal la pena lhabar ls çofinos a un burro quando ls tenga pretos, i porqui hai tantos.

Cuido que m’aguentei, percurei zabafar, sien me deixar lhebar pa la baixeza de la comunicaçon, mas que fui çfícele fui, até antendo todos aqueilhes que nun s’aguéntan, porque naide puode pedir respeito, muito menos ls políticos a esso mos fáltan a to las horas.

I para finalizar un cunseilho, pobo de pertual nun acraditei an naide que nun seia de la buossa ourige.

1 comentário:

leonardo antao disse...

Buonas nuites Faustino:

Gustei deste testo, an special deste cachico “Ls que fálan i çcúrsan, gobernórun las dues radadeiras décadas, mandórun an pertugal, debien meter la fraita na serrona i íren-se la coçar l rabo cun ourtigas”.

Tengo pena qu'estes gobernantes stéian a dar cabo de l nuosso Paíç, cun tanta asneira, que todos conhecemos: zamprego i precariadade de trabalho sin precedientes, oumiento de la zeigualdade social i un PEC que nun ye solo ua agresson brutal i anjusta contra ls trabalhadores, mas tamien la spresson de la falhéncia total i inaceitable de l'atual política eiquenómica.

Parabienes por este tou “balhamos Dius!!”

Un abraço,
Leonardo