15/10/09

Quelores




Quelores" Eisiste aqueilha caneta azul, Nun copo castanho. Cun canetas azules, Solo se deben screbir testos felizes! Mas hoije ye daqueilhes dies, An que las palabras Me púxan pa la felcidade andrento de la anfelcidade, Ó la anfelcidade andrento de la felcidade. Anton la caneta azul nun sirbe! Mas talbeç l castanho. Castanho ye ua stranha quelor... Nin feliç, nin anfeliç. Caliente mas quaije neutra. La beleza de l castanho depende de las tonalidades, La de l azul ye anquestionable. Anton, se calhar, L melhor ye screbir Cun ua caneta d'outra quelor, Arrimada nun copo de quelor tamien anquestionable! Por eisemplo, Ua caneta cinza nun copo de la mesma quelor. Eiqui, nun tengo dúbedas, Quelor neutra, ó talbeç nó… Oucuorre-me que talbeç seia mais ua quelor anfeliç. Nunca mais acerto! Branco i negro? Burmeilho i branco? Berde i azul? Zisto! Bou a screbir ne l cumputador, Quiero alhá saber de la quelor de la caneta! (quando l'anspiraçon stá a zero, nun se debe mirar para canetas azules.) S:)

Sem comentários: