Ne l dieç anhos de la lei nº 7/99, de 29 de janeiro, eiqui queda la mie houmenaige als que ponírun la nuossa lhéngua an lei, mas subretodo a aqueilhes que la criórun i als que la cuntínan a criar, hoije, agora. Essa houmenaige deixei-la yá ne l miu blogue, cumo quien bai de camino, cun palabras que eiqui repito i dízen l que sinto i penso, mas acrecento-le un boto - d'hoije an outros dieç anhos, de criaçon de la nuossa lhéngua:
assi naciu l'alma
haberien, dízen, ls diuses criado cielo i tierra, lhuç, augas, streilhas, sol i lhuna, i todo l que na tierra i augas bibe; tamien haberien criado homes i mulhieres, de barro assoprado, de costielhas: rastreiros diuses, artesanos de puolo i uossos; ls homes i mulhieres criórun la fala, que se fizo lhéngua, recriando-se nesse antre todos mais houmano ato: assi naciu l'alma: assi daprendimos l tiempo, que mos fizo stória, atando-mos zde hai seclos cun rosairos de palabras.
haberien, dízen, ls diuses criado cielo i tierra, lhuç, augas, streilhas, sol i lhuna, i todo l que na tierra i augas bibe; tamien haberien criado homes i mulhieres, de barro assoprado, de costielhas: rastreiros diuses, artesanos de puolo i uossos; ls homes i mulhieres criórun la fala, que se fizo lhéngua, recriando-se nesse antre todos mais houmano ato: assi naciu l'alma: assi daprendimos l tiempo, que mos fizo stória, atando-mos zde hai seclos cun rosairos de palabras.
4 comentários:
Buonas nuites Amadeu,
Decierto que d´hoije a dieç anhos la lhéngua bai a star de buona salude i starás de nuobo tu i más giente a prestar houmenaige als que la fálan to ls dies, als muitos que la ban screbindo i claro als que fazírun la lhei. Fago botos para que d´hoige a dieç anhos haia uorganos oufeciales que steian a apoiar l ansino i que ls poderes locales téngan proua neilha.
Buonas nuite, porsor Amadeu!
Más nun fura para que este poema se fazira... yá haberie balido la pena!
Abraço
Buonos dies
I pul que lemos, son ls mestres que, "assi cume quien bota ua assobiadela", inda atan más essas lhaçadas para que l "squecer" seia ua palabra fuora de l rosairo.
Que Dius bos l pague, se tebir cun quei.
Abraços
Buonas nuites
Fúrun i son estes rosairos de palabras, fúrun i son ls amantes deilhas que mos lhigórun i atórun.
Tamien ls mius botos para que deiqui a diç anhos ls semientes spargidas hoije déian muitos granos.
Un abraço
Faustino
Enviar um comentário