03/05/08

Sei de Cor



Sei de cor cada lhugar tou
atado an mi, a cada lhugar miu
atento antender l camino que la bida mos faç tomar
atento squecer la mauga
guardar solo l que ye buono de guardar

Pensa an mi proteige l que you te dou
you penso an ti i dou-te l que de melhor you sou
sin tener defénsias que me fágan falhar
nesse lhugar más andrento
donde solo chega quien nun ten miedo de noufragar

Queda an mi que hoije l tiempo duol
cumo se arríncassen todo l que yá fui
i até l que benir i até l que you sonhei
diç-me que bás a guardar i a abraçar
todo l que you te dei

Mesmo que la bida demude ls nuossos sentidos
i l mundo mos lhiebe para loinge de nós
i que un die l tiempo pareça perdido
i todo se çfaga nun géstio solo

You bou a guardar cada lhugar tou
ancorado en cada lhugar miu
i hoije solo esso me faç acraditar
que you bou a chegar cuntigo
adonde solo chega quien nun ten miedo de noufragar

Mafalda Veiga




[An pertués:

Sei de cor cada lugar teu
atado em mim, a cada lugar meu
tento entender o rumo que a vida nos faz tomar
tento esquecer a mágoa
guardar só o que é bom de guardar

Pensa em mim protege o que eu te dou
eu penso em ti e dou-te o que de melhor eu sou
sem ter defesas que me façam falhar
nesse lugar mais dentro
onde só chega quem não tem medo de naufragar

Fica em mim que hoje o tempo dói
como se arrancassem tudo o que já foi
e até o que vier e até o que eu sonhei
diz-me que vais guardar e abraçar
tudo o que eu te dei

Mesmo que a vida mude os nossos sentidos
e o mundo nos leve pra longe de nós
e que um dia o tempo pareça perdido
e tudo se desfaça num gesto só

Eu vou guardar cada lugar teu
ancorado em cada lugar meu
e hoje apenas isso me faz acreditar
que eu vou chegar contigo
onde só chega quem não tem medo de naufragar]


2 comentários:

adeusdado disse...

Caro FIR
Cuido ser melhor fazer eiqui l comentairo, neste poema tan guapo, i de ua sensibilidade i mensaige tan anternecedora. L testo arriba ye un pouco al cuntrairo, cun pouca sprança de ls dies que ai benan. Mas you cuido que miesmo assi las cousas stan melhores. Tamien stamos acustumados a un nible de cunfuorto mui grande.
Un abraço
Válter

Fir disse...

Boa tarde, A. Deusdado.
Interessante observação essa: realmente, os posts opõem-se.
Mas atenção que o que escrevo no post de cima é a visão de uma pessoa que observei e cujo diálogo reproduzi. Não é a minha visão pessoal.
Um abraço.